Μπροστά στον ορατό κίνδυνο εξαφάνισης της καλλιέργειας καστάνου στα καστανοχώρια των Χανίων, παραγωγοί, τοπικοί συνεταιρισμοί και η Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης ενώνουν δυνάμεις για την ανεύρεση βιώσιμων λύσεων. Με την επιστημονική καθοδήγηση του δασολόγου και πρώην διευθυντή ερευνών του ΕΛΓΟ «Δήμητρα», κ. Στέφανου Διαμαντή, επιχειρείται η εκπόνηση ενός πλάνου δράσης που θα ανακόψει την καθοδική πορεία της παραγωγής. Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και των ασθενειών που έχουν πλήξει τις καστανιές είναι πλέον εμφανείς, με τις αποδόσεις να έχουν αγγίξει τα κατώτατα επίπεδα. Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στη Διεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης, συζητήθηκε η δημιουργία προβασικής φυτείας ως βάση για την αναγέννηση της καλλιέργειας.
Ο πρώην διευθυντής του ΕΛΓΟ Δήμητρα, καθηγητής δασολογίας και φυτοπαθολογίας κ. Διαμαντής, υπέδειξε στους εκπροσώπους των παραγωγών συγκεκριμένο σχέδιο, το οποίο στηρίζεται στην καλλιέργεια του καστάνου με αφοσίωση και που μακροπρόθεσμα όχι απλά μπορεί να σώσει την παραγωγή αλλά και να δημιουργήσει προοπτικές για την ανάπτυξή της. «Χρειάζεται μια σειρά μέτρων τα οποία όμως πρέπει να εφαρμοστούν. Δεν πρέπει να αρκούμαστε σε χρηματοδοτήσεις και σε επιδοτήσεις. Χρειάζεται εισροή για να πάρουμε εκροή από μια δραστηριότητα», σημείωσε ο καθηγητής, παρατηρώντας ότι «οι καστανιές έχουν εγκαταλειφθεί ενώ όλα τα καινούρια αγροτεμάχια φυτεύονται με ελιές. Όλοι μου λένε η ελιά δεν αποδίδει. Ενώ το κάστανο πωλείται από τη στιγμή που θα συλλεγεί από τα δέντρα. Ενώ λοιπόν το κάστανο αποδίδει, εντούτοις όλοι οι αγρότες καλλιεργούν ελιές. Αυτό είναι ακατανόητο», δήλωσε χαρακτηριστικά στο neakriti.gr.
Όπως πάει η κατάσταση, σε λίγα χρόνια θα αγοράζουμε κάστανα από αλλού
Εκπρόσωποι αγροτικών συνεταιρισμών από τα Εννιά Χωριά και τα Παλαιά Ρούματα, περιοχές που άλλοτε φημίζονταν για τη μεγάλη παραγωγή καστάνου, περιέγραψαν την κατάσταση όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια. Ο κ. Θεόδωρος Ραϊσάκης, πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Έλους, αποδίδει την αιτία του κακού στη μελάνωση και στο έλκος που έπληξαν τις καστανιές και μιλά για μείωση της παραγωγής τα τελευταία τριάντα χρόνια σε ποσοστό πάνω από 70%. «Όπως πάει η κατάσταση, σε λίγα χρόνια θα αγοράζουμε κάστανα από αλλού για να τρώμε οι ίδιοι οι παραγωγοί», τόνισε ο κ. Ραϊσάκης.
Αλλά και ο κ. Χαράλαμπος Ανουσάκης, διευθύνων σύμβουλος της Αναπτυξιακής Εταιρίας Εννιά Χωριά Α.Ε. όπου συσκευάζονται κάστανα, μίλησε για χρονιές που δεν υπάρχει παραγωγή. Όσο δε για την περασμένη περίοδο συγκομιδής, τόνισε ότι η παραγόμενη ποσότητα στα Εννιά Χωριά δεν ξεπέρασε τον ένα τόνο και διατέθηκε τοπικά. «Η ανομβρία που έτυχε αλλά και οι ασθένειες επηρεάζουν τον κόσμο. Η καστανιά στην Κρήτη δεν είναι δασικό δέντρο. Είναι αναπτυγμένη δίπλα σε οικισμούς και πάντα ποτίζεται. Χρειάζεται ανθρώπινη φροντίδα», σημείωσε ο κ. Ανουσάκης.
►Διαβάστε επίσης: Αποκαρδιωτικές εικόνες στα Χανιά: Καταστρέφεται η παραγωγή κάστανου – Από 35.000 δέντρα στα Παλαιά Ρούματα έμειναν 10.000 (vid, pics)
Η γήρανση των δέντρων σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή και τις ασθένειες έχουν προκαλέσει ανεπανόρθωτο πλήγμα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των Παλαιών Ρουμάτων όπου από τα 35.000 δέντρα έχουν απομείνει μόνο 10.000, ενώ ανάλογη είναι η εικόνα και στα Εννιά Χωριά. Η διοίκηση του Καστανοπαραγωγικού Συνεταιρισμού Παλαιών Ρουμάτων εκτιμά ότι απαιτείται ανανέωση της καλλιέργειας με νέες φυτεύσεις ακόμη και μέσα από ένα ενδεχόμενο σχέδιο αναδάσωσης, το οποίο σε βάθος εικοσαετίας θα διασφαλίσει επαναφορά της παραγωγής στα παλιότερα υψηλά επίπεδα. «Πρέπει να γίνει αυτή η προβασική φυτεία που είπαμε, να ελέγξουμε τις ποικιλίες, να τις ταυτοποιήσουμε, να εγγραφούν στον εθνικό κατάλογο φυτών και παράλληλα να δούμε τις υφιστάμενες ασθένειες και τι ζημιές έχουν προκαλέσει», είπε ο κ. Γιώργος Μοτάκης, πρόεδρος του Καστανοπαραγωγικού Συνεταιρισμού Παλαιών Ρουμάτων.
Στο παρελθόν ο εμβολιασμός των δέντρων δεν απέδωσε. Σύμφωνα με τον διευθυντή του Ινστιτούτου Υποτροπικών Φυτών και Ελιάς Χανίων κ. Γιώργο Ψαρά «η προσπάθεια που είχε γίνει ήταν πολύ καλή. Ίσως υπήρξαν κάποια κενά και δεν ολοκληρώθηκε. Άρα ο στόχος της νέας προσπάθειας είναι να το πιάσουμε από κει που είχε μείνει για να το προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα».
