Πενήντα οκτώ χρόνια συμπληρώθηκαν σήμερα από το ναυάγιο του πλοίου Ηράκλειον που σημάδεψε την Κρήτη κι έμεινε στην ιστορία ως μια από τις μεγαλύτερες ναυτικές τραγωδίες. Σαν χθες όμως, πριν από πενήντα πέντε χρόνια, σημειώθηκε και η αεροπορική τραγωδία στην Κερατέα όπου κατέπεσε αεροσκάφος της Ολυμπιακής που είχε απογειωθεί από τα Χανιά με προορισμό την Αθήνα. Η χθεσινή μέρα, έχει χαρακτηριστεί ως αποφράδα για τα Χανιά που ήταν η περιοχή της Κρήτης με τους περισσότερους νεκρούς στα δύο δυστυχήματα. Ήταν 8 Δεκεμβρίου του 1966 και του 1969 αντίστοιχα.
Στο καθιερωμένο μνημόσυνο χθες το πρωί στην Πλατεία Τάλω, ήταν παρόντες όπως κάθε χρόνο, επιζώντες και συγγενείς θυμάτων, με τις μνήμες να είναι μέχρι σήμερα οδυνηρές. Πιασμένος από ένα καφάσι, μαζί με τρεις ακόμη επιβάτες, δύο άνδρες και μια γυναίκα, ο κ. Σταύρος Λαγωνικάκης, από τους λίγους πια επιζώντες, πάλεψε για τουλάχιστον δεκαεπτά ώρες με τα κύματα. «Ίδια τα συναισθήματα κάθε χρόνο τέτοια μέρα .Έχουν περάσει πολλά χρόνια, οι αναμνήσεις δεν ξεχνιούνται όμως ποτέ. Όσες ώρες ήμουν στο ναυάγιο και στη θάλασσα δεν ξεχνιούνται οι στιγμές. Και την ώρα που πνίγηκε η κοπέλα και την ώρα που μας σκέπαζαν τα κύματα, όλα αυτά. Ούτε όταν πέρασε το αεροπλάνο και μας έριξε τη φωτοβολίδα για να μας δούνε τα καράβια που δε μας βλέπανε. Τελικά ήρθε το ΣΥΡΟΣ και μας έβγαλε», είπε ο κ. Λαγωνικάκης, ανατρέχοντας στις μνήμες της τραγωδίας.
Όλη τη νύχτα οι ναυαγοί έμειναν αβοήθητοι στα παγωμένα νερά του Αιγαίου βλέποντας δίπλα τους ανθρώπους να πεθαίνουν. Ο κ. Λαγωνικάκης, θυμάται ακόμη πως «ο συναγερμός χτύπησε όταν το καράβι είχε ήδη αρχίσει να βουλιάζει. Ούτε σωσίβιο έψαξα ,ούτε τίποτα. Έτρεξα. Το σαλόνι ήταν μέσα στο νερό με το ύψος του να φτάνει τα δύο μέτρα. Όσους τους πήρε η κλίση του καραβιού, χάθηκαν για πάντα. Εγώ κατάφερα να σωθώ».
Η κ. Πηγή Μπελώνη ήταν τότε παιδί, όμως το ναυάγιο σημάδεψε τη ζωή της, αφού έγινε η αιτία για να στερηθεί τον πατέρα της, που χάθηκε στα νερά της Φαλκονέρας. «Πενήντα οκτώ χρόνια μετά ,οι μνήμες δεν έχουν αποκατασταθεί, η αλήθεια δεν έχει βγει στο φως της δημοσιότητας. Είναι τραγικές οι στιγμές που πέρασαν οικογένειες που είχαν 2-5 νεκρούς ,όπως η οικογένεια Λακιωτάκη που είχε πέντε. Οι μνήμες είναι ζωντανές. Οι οικογένειες δεν αποζημιώθηκαν», είπε.
Το πλοίο των αδελφών Τυπάλδου είχε αναχωρήσει για τον Πειραιά με άσχημες καιρικές συνθήκες. Βυθίστηκε μέσα σε ελάχιστα λεπτά. Από τους εβδομήντα τρεις ναυτικούς, μέλη του πληρώματος και τους εκατόν ενενήντα ένα επιβάτες ,σώθηκαν μόνο σαράντα έξι. Διακόσιοι σαράντα ένας άνθρωποι χάθηκαν στα νερά τις Φαλκονέρας, αν και ανεπίσημα ο αριθμός των θυμάτων ήταν πολύ μεγαλύτερος, μιας και σύμφωνα με μαρτυρίες ,δεκάδες ήταν εκείνοι που ταξίδευαν χωρίς εισιτήριο τη μοιραία νύχτα του 1966.
Ο βουλευτής Χανίων κ. Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης που παραβρέθηκε στο μνημόσυνο για τα θύματα, ευχήθηκε «ποτέ ξανά να μη βιώσουμε τέτοια τραγωδία». Το πολύνεκρο ναυάγιο του πλοίου Ηράκλειον, έγινε η αφορμή για την ίδρυση της πρώτης ναυτιλιακής εταιρίας λαϊκής βάσης, της ΑΝΕΚ. Ο κ. Σπύρος Πρωτοπαπαδάκης, μέλος της διοίκησης της εταιρίας, τόνισε πως «μια πλατεία και ένα άγαλμα συμβάν στην μνήμη των θυμάτων του ναυαγίου του πλοίου Ηράκλειον, μας θυμίζουν το τραγικό γεγονός. Αυτό το συμβάν ήταν η αιτία για την έναρξη της δημιουργίας της ΑΝΕΚ και η αφορμή για να αλλάξει γενικά το τοπίο στην ακτοπλοΐα στην Ελλάδα». Ο κ. Πρωτοπαπαδάκης αφιέρωσε στη μνήμη των θυμάτων, τους εξής χαρακτηριστικούς στίχους του Σεφέρη: Πήρες τη δίνη ψυχή φυγόκεντρη, που μας αφήνει σε πίκρα απόμερη».
Τρία χρόνια μετά το ναυάγιο του «Ηράκλειον», στις 8 Δεκεμβρίου του 1969, αεροσκάφος της Ολυμπιακής Αεροπορίας που εκτελούσε τη βραδινή πτήση Χανιά – Αθήνα, κατέπεσε στην Κερατέα. Χάθηκαν όλοι οι επιβάτες και το πλήρωμα, συνολικά ενενήντα ψυχές. Ήταν το δεύτερο δυστύχημα για την Ολυμπιακή Αεροπορία και μέχρι σήμερα το πιο πολύνεκρο στην ιστορία της.
Η αεροπορική τραγωδία στις 8 Δεκεμβρίου του 1969
Οι καιρικές συνθήκες ήταν και εκείνο το βράδυ δυσμενείς. Η καταρρακτώδης βροχή στην Αθήνα και οι ισχυροί άνεμοι ανάγκασαν τον κυβερνήτη να κάνει μια σειρά από παρεκκλίσεις, για να αποφύγει το μέτωπο της κακοκαιρίας. Τελικά το αεροσκάφος συνετρίβη σε χαράδρα της ανατολικής πλαγιάς του Πάνειου Όρους. Η άτρακτος αποκολλήθηκε και εκσφενδόνισε τους ογδόντα πέντε επιβάτες και το πενταμελές πλήρωμα σε περίμετρο 1.500 μέτρων. Όλοι τους ανασύρθηκαν νεκροί.
Η διπλή θλιβερή επέτειος τιμήθηκε και φέτος στα Χανιά με τις μνήμες να μην ξεθωριάζουν. Το πρωί στον ιερό ναού του Οσίου Παταπίου, στο προαύλιο του Δημοτικού Γηροκομείου Χανίων τελέστηκε θεία λειτουργία και εν συνεχεία μνημόσυνο για τα θύματα, ενώ ακολούθησε το καθιερωμένο τρισάγιο στο μνημείο του ναυαγίου στην Πλατεία Τάλω του Ενετικού λιμανιού, παρουσία συγγενών θυμάτων και επιζώντων του ναυαγίου.
