Οι επιστήμονες κατέγραψαν τη φωτεινότερη έως τώρα έκλαμψη από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα, η οποία λάμπει όσο 10 τρισεκατομμύρια ήλιοι.
Αυτές οι εκρήξεις φωτός και ενέργειας μπορεί να προέρχονται από διαταραγμένα μαγνητικά πεδία ή αναταράξεις στους υπέρθερμους δίσκους αερίων που περιβάλλουν τις μαύρες τρύπες.
Οι λάμψεις αυτές βοηθούν τους επιστήμονες να φωτίσουν —κυριολεκτικά και μεταφορικά— τη γνώση τους για τη φύση των μαύρων τρυπών.
Το πιο πρόσφατο αυτό κοσμικό θέαμα εντοπίστηκε το 2018, από κάμερα του Παρατηρητηρίου Παλομάρ στην Καλιφόρνια.
Χρειάστηκαν περίπου τρεις μήνες για να φτάσει στη μέγιστη φωτεινότητά του και από τότε εξασθενεί σταδιακά.
Πιθανότατα συνέβη όταν ένας τεράστιος αστέρας πλησίασε υπερβολικά κοντά στη μαύρη τρύπα και διαμελίστηκε από τις τεράστιες βαρυτικές της δυνάμεις.
«Στην αρχή δεν μπορούσαμε να πιστέψουμε τα νούμερα της εκλυόμενης ενέργειας», δήλωσε ο Μάθιου Γκρέιαμ, επικεφαλής της μελέτης από το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Καλιφόρνια (Caltech), το οποίο διαχειρίζεται το Παρατηρητήριο Παλομάρ.
Τα νέα ευρήματα δημοσιεύθηκαν την Τρίτη στο επιστημονικό περιοδικό Nature Astronomy.
Η λάμψη προήλθε από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα που βρίσκεται σε απόσταση 10 δισεκατομμυρίων ετών φωτός, γεγονός που την καθιστά το πιο απομακρυσμένο τέτοιο φαινόμενο που έχει παρατηρηθεί ποτέ.
Προέρχεται από μια εποχή όπου το σύμπαν ήταν ακόμη πολύ νέο. (Ένα έτος φωτός αντιστοιχεί σε περίπου 9,7 τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα.)
Σχεδόν κάθε μεγάλος γαλαξίας, συμπεριλαμβανομένου και του Γαλαξία μας, έχει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του. Ωστόσο, οι επιστήμονες δεν γνωρίζουν ακόμη με βεβαιότητα πώς σχηματίζονται.
Η μελέτη τέτοιων κολοσσιαίων αντικειμένων βοηθά τους ερευνητές να κατανοήσουν καλύτερα το αστρικό περιβάλλον που περιβάλλει τις υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες.
Η ανακάλυψη αυτή επιτρέπει επίσης στους επιστήμονες «να εξετάσουν τον τρόπο αλληλεπίδρασης των υπερμεγεθών μαύρων τρυπών με το περιβάλλον τους στα πρώτα στάδια του σύμπαντος», όπως δήλωσε ο Τζόζεφ Μιχαήλ από το Κέντρο Αστροφυσικής Harvard–Smithsonian, το οποίο δεν συμμετείχε στη μελέτη.
Αυτές οι πρώιμες αλληλεπιδράσεις, τόνισε, διαμόρφωσαν το σύμπαν όπως το γνωρίζουμε σήμερα.
