Περήφανα Παλαιστίνιοι, οι Χριστιανοί της Τάιμπε -καθολικοί του ρωμαϊκού και ελληνομελκιτικού δόγματος, καθώς και ελληνορθόδοξοι - επιθυμούν πάνω απ’ όλα ανεξαρτησία και ειρήνη για αυτή τη γη των Αγίων Τόπων.
Ωστόσο, αυτή η ελπίδα μοιάζει ολοένα και πιο μακρινή, καθώς παλεύουν με τις απειλές βίας από Εβραίους εποίκους και τους αυξανόμενους περιορισμούς μετακίνησης που επιβάλλει το Ισραήλ.
Πολλοί επίσης εκφράζουν φόβους ότι η ισλαμιστική ριζοσπαστικοποίηση θα αυξηθεί στην περιοχή καθώς οι συγκρούσεις εντείνονται σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή.
Ακόμη και η ανακοίνωση της Πέμπτης για μια συμφωνία παύσης των μαχών στη Γάζα δεν κατόρθωσε να κατευνάσει αυτές τις ανησυχίες.
«Η κατάσταση στη Δυτική Όχθη, κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται μια άλλη συμφωνία — να απομακρύνει και να εκδιώξει τους εποίκους από τη γη μας,» δήλωσε στο Associated Press ο πάτερ Μπασάρ Φαουάντλε, εφημέριος της καθολικής εκκλησίας του Χριστού του Λυτρωτή. «Είμαστε τόσο κουρασμένοι από αυτή τη ζωή.»
►Διαβάστε επίσης: Ποτάμια Παλαιστινίων επιστρέφουν στη Γάζα μετά την εκεχειρία – Συγκλονιστικές εικόνες από τη μαζική πορεία τους
Ένα πρόσφατο πρωινό Κυριακής, οικογένειες συγκεντρώθηκαν στη θεία λειτουργία, όπου η παπική και η παλαιστινιακή σημαία πλαισιώνουν την Αγία Τράπεζα, και ένα μεγάλο μωσαϊκό απεικονίζει την άφιξη του Ιησού στο χωριό, που τότε ονομαζόταν Εφραΐμ.
Περισσότερες οικογένειες μαζεύτηκαν στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου των Ελλήνων Ορθοδόξων.
►Διαβάστε επίσης: Η Χαμάς ανακοίνωσε το τέλος του πολέμου στη Γάζα - Ο Τραμπ χαιρέτισε τη συμφωνία
Γεμάτη εικόνες γραμμένες στα αραβικά και τα ελληνικά, βρίσκεται λίγο πιο κάτω στον δρόμο, με θέα σε επαύλεις ανάμεσα σε ελαιόδεντρα.
«Αγωνιζόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις. Δεν βλέπουμε το φως,» είπε ο ιερέας της, πάτερ Ντέιβιντ Χούρι. «Νιώθουμε σαν να βρισκόμαστε σε μια μεγάλη φυλακή.»
Η σύγκρουση δεκαετιών συνεχίζεται
Η Δυτική Όχθη είναι η περιοχή μεταξύ Ισραήλ και Ιορδανίας που κατέλαβε το Ισραήλ στον πόλεμο του 1967 και που οι Παλαιστίνιοι επιθυμούν ως μελλοντικό κράτος, μαζί με την ανατολική Ιερουσαλήμ και τη Λωρίδα της Γάζας.
Ο πόλεμος Ισραήλ–Χαμάς, που έχει καταστρέψει τη Γάζα από την επίθεση των μαχητών υπό την ηγεσία της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023, επηρέασε και τη μικροσκοπική χριστιανική κοινότητα της περιοχής. Η καθολική εκκλησία χτυπήθηκε από ισραηλινό βλήμα τον Ιούλιο, αν και λειτουργεί ξανά.
Η βία έχει επίσης αυξηθεί στη Δυτική Όχθη. Οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ εντείνονται για να αντιμετωπίσουν αυτό που ο στρατός αποκαλεί αυξανόμενη τρομοκρατική απειλή, με πιο εμφανείς τις συχνές επιθέσεις σε σημεία ελέγχου.
Οι Παλαιστίνιοι λένε ότι αθώοι πολίτες παρασύρονται σε αυτές τις επιδρομές και κατηγορούν τον στρατό ότι δεν τους προστατεύει από τη σχεδόν καθημερινή βία των εποίκων.
Μετά τη μουσική διακονία στη θεία λειτουργία της Κυριακής, όπως κάνει εδώ και έξι δεκαετίες, ο Σουχέιλ Ναζάλ περπάτησε ως την άκρη του χωριού για να επιθεωρήσει τα ελαιόδεντρά του.
Είπε ότι οι έποικοι δεν του επιτρέπουν πια να τα μαζέψει. Τους κατηγορεί επίσης ότι προκάλεσαν τη φωτιά το καλοκαίρι που έφτασε επικίνδυνα κοντά στο νεκροταφείο όπου είναι θαμμένοι οι γονείς του και στα ερείπια της παλαιότερης εκκλησίας της Τάιμπε, του Αγίου Γεωργίου του 5ου αιώνα.
Οι χριστιανικές οικογένειες εγκαταλείπουν τους Αγίους Τόπους
Ο Ναζάλ σκοπεύει να παραμείνει στην Τάιμπε, αλλά η οικογένειά του ζει στις ΗΠΑ. Κληρικοί ανέφεραν ότι τουλάχιστον δώδεκα οικογένειες έχουν φύγει από το χωριό, που έχει πληθυσμό περίπου 1.200 κατοίκους, και περισσότεροι σκέφτονται να φύγουν λόγω της βίας, των ελάχιστων οικονομικών ευκαιριών και των σημείων ελέγχου που δυσκολεύουν την καθημερινή ζωή.
Ο Βίκτορ Μπαρακάτ, καθολικός, και η σύζυγός του Ναντίν Χούρι, ελληνορθόδοξη, μετακόμισαν με τα τρία τους παιδιά από τη Μασαχουσέτη στην Τάιμπε, όπου μεγάλωσε η Χούρι.
«Αγαπάμε την Παλαιστίνη,» είπε μετά τη λειτουργία στον Άγιο Γεώργιο. «Θέλαμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά εδώ, να μάθουν τον πολιτισμό, τη γλώσσα, τις οικογενειακές παραδόσεις.»
Ωστόσο, ενώ ελπίζουν να μείνουν, λένε ότι η κατάσταση ασφαλείας είναι ακόμη πιο εύθραυστη από την περίοδο της Ιντιφάντα στις αρχές της δεκαετίας του 2000.
«Κανείς δεν είναι ασφαλής. Ποτέ δεν ξέρεις ποιος θα σε σταματήσει,» είπε ο Μπαρακάτ, προσθέτοντας ότι δεν παίρνουν πια τα παιδιά τους σε δραστηριότητες μετά το σχολείο λόγω της έλλειψης προστασίας στους δρόμους.
Και ενώ χάρηκε για τη συμφωνία παύσης των μαχών στη Γάζα, αμφέβαλλε αν θα έχει αντίκτυπο στις επιθέσεις των εποίκων πιο κοντά στο σπίτι.
Προσπαθώντας να διατηρήσουν την παρουσία και την πίστη
Από χωριά όπως η Τάιμπε έως άλλοτε δημοφιλείς, αλλά τώρα δοκιμαζόμενους τουριστικούς προορισμούς όπως η Βηθλεέμ, οι Χριστιανοί αποτελούν μεταξύ 1%-2% των περίπου τριών εκατομμυρίων κατοίκων της Δυτικής Όχθης, η μεγάλη πλειοψηφία των οποίων είναι μουσουλμάνοι.
Ωστόσο, για πολλούς, η διατήρηση της παρουσίας τους στον τόπο γέννησης του Χριστιανισμού είναι ουσιαστικό στοιχείο της ταυτότητας και της πίστης τους.
«Αγαπώ τη χώρα μου γιατί αγαπώ τον Χριστό μου,» είπε ο Φαουάντλε. «Ο Χριστός μου είναι Ιμπν Αλ-Μπαλάντ,» χρησιμοποιώντας έναν αραβικό όρο που σημαίνει «υιός της γης».
Το Ισραήλ, του οποίου η ιδρυτική διακήρυξη περιλαμβάνει τη διασφάλιση της ελευθερίας της θρησκείας και όλων των ιερών τόπων, θεωρεί τον εαυτό του νησί θρησκευτικής ανεκτικότητας σε μια ταραγμένη περιοχή.
Ωστόσο, ορισμένες εκκλησιαστικές αρχές και οργανισμοί παρακολούθησης έχουν εκφράσει ανησυχία για την αύξηση αντιχριστιανικού αισθήματος και παρενόχλησης, κυρίως στην Παλιά Πόλη της Ιερουσαλήμ.
Ενώ εκείνοι που στοχοποιούν Χριστιανούς αποτελούν μια πολύ μικρή μειονότητα Εβραίων εξτρεμιστών, τέτοιες επιθέσεις όπως φτυσίματα προς ιερείς αρκούν για να δημιουργήσουν μια αίσθηση ατιμωρησίας και φόβου, δήλωσε η Χάνα Μπεντκόφσκι, επικεφαλής του Κέντρου Εβραιο-Χριστιανικών Σχέσεων της Ιερουσαλήμ.
Ο Λατίνος Πατριάρχης της Ιερουσαλήμ, καρδινάλιος Πιεραμπατίστα Πιτζαμπάλα, έχει επίσης επισημάνει τα αυξανόμενα προβλήματα στη Δυτική Όχθη, από τις επιθέσεις των εποίκων έως την έλλειψη εργασίας και αδειών ελεύθερης μετακίνησης, προειδοποιώντας ότι περισσότεροι Χριστιανοί ίσως αποφασίσουν να φύγουν.
Για τον φραγκισκανό ιερέα που είναι ο νέος φύλακας των Αγίων Τόπων και επιβλέπει περισσότερους από 300 μοναχούς στην περιοχή, «το πρώτο μεγάλο καθήκον που έχουμε εδώ είναι να μείνουμε.»
«Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την αιμορραγία, αλλά θα συνεχίσουμε να είμαστε εδώ και να στεκόμαστε δίπλα σε όλους,» είπε ο πάτερ Φραντσέσκο Ιέλπο, τον οποίο ο Πάπας Λέων ΙΔ΄ επιβεβαίωσε πριν από τρεις μήνες στη θέση του.
Αγώνας να κρατηθεί η ελπίδα μέσα στην απόγνωση
Ο Ιέλπο είπε ότι η μεγαλύτερη πρόκληση για τους Χριστιανούς είναι να προσφέρουν μια διαφορετική προοπτική απέναντι στις κοινωνικές ρήξεις που έχει βαθύνει ο πόλεμος στη Γάζα.
«Ακόμη και εκεί όπου πριν υπήρχαν σχέσεις, ευκαιρίες για συνάντηση ή έστω συνύπαρξη, τώρα γεννιούνται υποψίες. “Μπορώ να εμπιστευτώ τον άλλον; Είμαι πραγματικά ασφαλής;”» είπε.
Ο Μάικλ Χάτζαλ, ο οποίος εκκλησιάζεται στην ελληνορθόδοξη εκκλησία της Τάιμπε, διχάζεται ανάμεσα στην αγάπη του για το χωριό, τον συνεχή φόβο που νιώθει και την ανησυχία για το μέλλον του γιου του.
«Τι είδους μέλλον μπορώ να δημιουργήσω για τον γιο μου όσο ζούμε υπό κατοχή και σε αυτή την οικονομική κατάσταση;» είπε. «Ακόμα και νέοι 16 ή 17 ετών λένε: “Μακάρι να ήμουν νεκρός.”»
Η ελπίδα — μαζί με πρακτική βοήθεια, από προγράμματα νεολαίας έως εργαστήρια απασχόλησης — είναι αυτό που οι κληρικοί των εκκλησιών της Τάιμπε προσπαθούν να προσφέρουν από κοινού απέναντι σε τόση απόγνωση.
«Ακόμη περιμένουμε την τρίτη ημέρα ως Παλαιστίνιοι,» είπε ο Φαουάντλε. «Η τρίτη ημέρα σημαίνει τη νέα ζωή, την ελευθερία, την ανεξαρτησία και τη νέα λύτρωση για τον λαό μας.»
