Από τότε που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 2018, είχε προβληματίσει την επιστημονική κοινότητα. Όμως το μυστήριο του κρανίου του «Ανθρώπου-Δράκου» και η πραγματική του ταυτότητα λύθηκε επιτέλους, σύμφωνα με νέα μελέτη.
Χρησιμοποιώντας δείγματα DNA από την οδοντική πλάκα του απολιθώματος, οι ερευνητές απέδειξαν ότι ο Άνθρωπος-Δράκος ανήκε σε μια χαμένη ομάδα αρχαίων ανθρώπων, τους Ντενίσοβαν.
Αυτό το είδος εμφανίστηκε πριν περίπου 217.000 χρόνια και μετέφερε γενετικό υλικό στον σύγχρονο άνθρωπο πριν εξαφανιστεί με το πέρασμα του χρόνου.
Οι Ντενίσοβαν ανακαλύφθηκαν για πρώτη φορά το 2010, όταν παλαιοντολόγοι βρήκαν το δάχτυλο ενός κοριτσιού που ζούσε πριν από 66.000 χρόνια στο Σπήλαιο Ντενίσοβα στη Σιβηρία.
Όμως με μόνο μικροσκοπικά απομεινάρια οστών, οι επιστήμονες δεν μπορούσαν να μάθουν πολλά για αυτούς τους μακρινούς μας συγγενείς.
Τώρα, με το κρανίο του Ανθρώπου-Δράκου να επιβεβαιώνεται ως το πρώτο κρανίο Ντενίσοβαν, οι επιστήμονες μπορούν για πρώτη φορά να αποκτήσουν μια εικόνα για την εξωτερική τους εμφάνιση.
Αν και δεν συμμετείχε άμεσα στη μελέτη, ο καθηγητής Μπενς Βιόλα, παλαιοανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, δήλωσε:
«Είναι πολύ συναρπαστικό. Από τότε που ανακαλύφθηκαν το 2010, ξέραμε ότι υπήρχε αυτή η άλλη ομάδα ανθρώπων που οι πρόγονοί μας συναναστρέφονταν, αλλά δεν γνωρίζαμε πώς έμοιαζαν, εκτός από μερικά δόντια.»
Το κρανίο του Ανθρώπου-Δράκου πιστεύεται ότι βρέθηκε από έναν Κινέζο σιδηροδρομικό εργάτη το 1933, κατά την ιαπωνική κατοχή της Κίνας.
Μη γνωρίζοντας τι ακριβώς ήταν, αλλά υποπτευόμενος ότι επρόκειτο για κάτι σημαντικό, ο εργάτης έκρυψε το κρανίο στον πάτο ενός πηγαδιού κοντά στην πόλη Χαρμπίν .
Αποκάλυψε την τοποθεσία λίγο πριν τον θάνατό του, και η οικογένειά του το βρήκε το 2018 και το δώρισε στο Πανεπιστήμιο Γεωεπιστημών Χεμπέι .
Οι επιστήμονες το ονόμασαν «Homo longi» ή «Άνθρωπο-Δράκο», από τον ποταμό Χεϊλονγκτζιάνγκ, που στα κινεζικά σημαίνει «Μαύρος Δράκος».
Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ανήκε ούτε στους Homo sapiens ούτε στους Νεάντερταλ, αλλά δεν μπορούσαν να αποδείξουν σε ποιο άλλο είδος ανήκε.
Σε δύο άρθρα που δημοσιεύτηκαν στα περιοδικά Cell και Science, οι ερευνητές κατάφεραν να συγκεντρώσουν αρκετό γενετικό υλικό για να αποδείξουν ότι πρόκειται για Ντενίσοβαν.
Η επικεφαλής ερευνήτρια, καθγητής Κιαομέι Φου, από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών, είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να εξάγει DNA από τα οστά του κρανίου χωρίς επιτυχία.
Ωστόσο, καθώς η πλάκα των δοντιών παγιδεύει κύτταρα από το εσωτερικό του στόματος, ενδέχεται να διατηρούνταν ίχνη DNA ακόμη και 146.000 χρόνια μετά.
Όταν η Δρ Fu και οι συνεργάτες της κατάφεραν τελικά να εξάγουν ανθρώπινο DNA, αυτό ταυτίστηκε με δείγματα από Ντενίσοβαν.
Για πρώτη φορά, οι επιστήμονες έχουν ένα επιβεβαιωμένο κρανίο Ντενίσοβαν, κάτι που τους επιτρέπει να προσδιορίσουν την όψη αυτών των χαμένων συγγενών μας.
Το κρανίο έχει μεγάλες οφθαλμικές κόγχες, έντονο φρύδι και εξαιρετικά παχύ κρανίο.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο εγκέφαλος των Ντενίσοβαν ήταν περίπου 7% μεγαλύτερος από του σύγχρονου ανθρώπου.
Ανακατασκευές που βασίζονται στο κρανίο δείχνουν πρόσωπο με πλατιά ζυγωματικά, φαρδύ στόμα και μεγάλη μύτη.
Το σημαντικότερο, ωστόσο, είναι ότι οι Ντενίσοβαν ενδέχεται να ήταν πολύ μεγαλύτεροι σωματικά από τους σύγχρονους ανθρώπους.
Ο καθηγητής Βιόλα σχολίασε: «Επιβεβαιώνει αυτό που υποψιαζόμασταν από τα δόντια: ότι ήταν μεγάλοι και γεροδεμένοι άνθρωποι. Το κρανίο του Harbin είναι ένα από τα μεγαλύτερα, αν όχι το μεγαλύτερο ανθρώπινο κρανίο που έχουμε στο αρχείο.»
Ωστόσο, υπάρχουν ακόμη πολλά ερωτήματα. Δεν είναι σαφές εάν ο Άνθρωπος-Δράκος αντιπροσωπεύει όλη τη γενετική ποικιλομορφία του είδους.
Πιθανότατα ήταν ένας γεροδεμένος κυνηγός-τροφοσυλλέκτης προσαρμοσμένος στην παγωμένη βόρεια Κίνα, αλλά οι Ντενίσοβαν έχουν βρεθεί και σε πιο ζεστά περιβάλλοντα.
Ο καθηγητής Τζον Χοκς, παλαιοανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν-Μάντισον, ανέφερε:«Το Harbin μας δείχνει ότι κάποιοι ήταν μεγάλοι, με μεγάλα κρανία. Όμως έχουμε βάσιμους λόγους να πιστεύουμε ότι οι Ντενίσοβαν ζούσαν σε ευρεία γεωγραφική περιοχή, από τη Σιβηρία έως την Ινδονησία.
Δεν θα μου έκανε εντύπωση αν παρουσίαζαν τόση ποικιλία όσο και οι σημερινοί άνθρωποι που ζουν σε τόσο μεγάλη γεωγραφική κλίμακα.»
