Κάτι αξιοσημείωτο συνέβη με το A23a, το μεγαλύτερο παγόβουνο του κόσμου. Για μήνες τώρα, περιστρέφεται στη θέση του βόρεια της Ανταρκτικής, ενώ θα έπρεπε να κινείται γρήγορα μαζί με το πιο ισχυρό θαλάσσιο ρεύμα της Γης.
Οι επιστήμονες αναφέρουν ότι το παγωμένο μπλοκ, που είναι μεγαλύτερο από το διπλάσιο του μεγέθους του Μεγάλου Λονδίνου, έχει παγιδευτεί πάνω από έναν τεράστιο περιστρεφόμενο κύλινδρο νερού.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που οι ωκεανογράφοι ονομάζουν Στήλη Τέιλορ (Taylor Column), και είναι πιθανό ότι το A23a μπορεί να μη διαφύγει από αυτή τη «φυλακή» για χρόνια.
«Συνήθως θεωρείτε τα παγόβουνα ως κάτι παροδικό· θρυμματίζονται και λιώνουν. Αλλά όχι αυτό το παγόβουνο,» παρατήρησε ο ειδικός πολικών περιοχών, Καθηγητής Μαρκ Μπράντον.
«Το A23a είναι το παγόβουνο που αρνείται να πεθάνει,» δήλωσε ο ερευνητής του Ανοικτού Πανεπιστημίου στο BBC News.
Η μακροχρόνια παρουσία του παγόβουνου A23a είναι καλά τεκμηριωμένη. Απελευθερώθηκε από την ακτογραμμή της Ανταρκτικής το 1986, αλλά σχεδόν αμέσως κατέληξε παγιδευμένο στις λάσπες του πυθμένα της Θάλασσας του Weddell.
Για τρεις δεκαετίες, ήταν ένα στατικό «νησί πάγου». Δεν μετακινήθηκε καθόλου. Μόνο το 2020 επαναστάθηκε και άρχισε να πλέει ξανά, αρχικά αργά, προτού επιταχύνει προς βόρεια, προς θερμότερα αέρια και ύδατα.
Τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους, το A23a μπήκε στο Ρεύμα της Ανταρκτικής Περιφέρειας (ACC) - μια δύναμη που μετακινεί νερό γύρω από τον πλανήτη με ρυθμό εκατό φορές μεγαλύτερο από όλα τα ποτάμια της Γης συνολικά.
Αυτό θα έπρεπε να επιτάχυνε το σχεδόν τρισεκατομμυρίων τόνων παγόβουνο, προωθώντας το προς τον Νότιο Ατλαντικό ώστε να καταστραφεί.
Αντίθετα, το A23a δεν έχει κινηθεί καθόλου. Παραμένει στη θέση του, λίγο βόρεια των Νήσων Σκωτίας, περιστρεφόμενο προς τα αριστερά κατά περίπου 15 μοίρες την ημέρα. Και όσο συνεχίζει να περιστρέφεται έτσι, η φθορά του και η τελική του εξαφάνιση θα καθυστερούν.
