«Κύριο μέλημά μας η ολιστική βοήθεια παιδιών κι οικογενειών», λέει ο Κώστας Γιαννόπουλος. «Η απογοήτευση στο τέλος της κάθε ημέρας είναι όλα όσα δεν προλάβαμε να κάνουμε... Ενθαρρυντικά για την κοινωνία τα μηνύματα των παιδιών, μικρών εθελοντών, που επιλέγουν να βοηθήσουν... Επιθυμία κι ευχή η περαιτέρω ενεργοποίηση της Πολιτείας και των θεσμών πρόνοιας»...
Εθελοντισμός, συνειδητή προσφορά, καθημερινότητα και δυσκολίες, πείσμα και χαρά, απογοήτευση και βοήθεια, έννοιες που από την αρχή της κουβέντας με τον πρόεδρο του Οργανισμού “Το Χαμόγελο του Παιδιού” κ. Κώστα Γιαννόπουλο ζήτησαν να έχουν τη δική τους δυναμική, καθώς σε μια γρήγορη ανάγνωση των δράσεων του “Χαμόγελου” διαβάζεις:
«Μόνο το α' εξάμηνο του 2024 στον τομέα της φτώχιας:
- Στήριξε ολιστικά 11.184 παιδιά και τις οικογένειές τους.
- Φιλοξένησε 46 παιδιά στα Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας Παιδιών.
- Ανταποκρίθηκε σε 2.625 αιτήματα κατευθύνσεων, διασυνδέσεων, εκπαιδευτικών και κοινωνικών αναγκών.
- Πραγματοποίησε 1.217 ώρες συμβουλευτικής».
Συνειδητή προσφορά, που επιζητεί το καλύτερο για τους αιτούντες βοήθεια, στεναχώρια όταν το καλύτερο δεν καταφέρνει να αποδώσει τα μέγιστα. Ο Κώστας Γιαννόπουλος, μάλιστα, επιμένει και το “φέρει βαρέως” ότι δεν πρόλαβαν να σώσουν μια ζωή. Τη ζωή μιας νεαρής κοπέλας που κλήθηκαν να διαχειριστούν.
«Μου λένε συχνά πως κάθε μέρα σώζονται τόσοι άνθρωποι και πως θα πρέπει να εστιάζω και στα θετικά, αλλά δεν μπορώ. Τι κι αν κινητοποιηθήκαμε άμεσα, τι κι αν ενεργοποιήθηκε το σύνολο των υπηρεσιών έκτακτης και άμεσης ανάγκης; Η τραγική κατάληξη δεν αποφεύχθηκε και ένας νέος άνθρωπος χάθηκε τόσο άδικα. Κι εκεί απ’ έξω βρίσκονται τόσα παιδιά εκτεθειμένα στον κίνδυνο, καθώς το φαινόμενο των αυτοκτονικών ιδεασμών σε ανηλίκους αλλά και ενηλίκους λαμβάνει τρομακτικές διαστάσεις».
Εθελοντισμός, στάση ζωής
«Δεν είμαι εγώ ο εθελοντής. Εθελοντής ήταν ο γιος μου Ανδρέας. Ο πιο σημαντικός που έχει περάσει από τη ζωή του “Χαμόγελου”. Εκείνος με οδήγησε ώστε να δημιουργήσουμε αυτό που σήμερα έχουμε. Εθελοντές είναι οι 5.900 άνθρωποι κι οι εργαζόμενοι του Οργανισμού. Είναι ο καθένας από εσάς που προσφέρει το υστέρημα και το περίσσευμά του. Είναι η εμπιστοσύνη των πολλών σε ό,τι κάνουμε. Εθελοντισμός είναι κι η στάση ζωής των λίγων, αλλά αποτελεσματικών δημόσιων λειτουργών που συνεισφέρουν σε αυτήν την προσπάθεια, κάνουν την υπέρβαση», λέει ο Κώστας Γιαννόπουλος.
«Είναι η εμπιστοσύνη, η ελπίδα και η αγάπη, που χωρίς αυτά το “Χαμόγελο του Παιδιού” δε θα μπορούσε να “περπατήσει”, να ενώσει δυνάμεις με την Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία για τα Εξαφανισμένα και Σεξουαλικώς Κακοποιημένα Παιδιά (Missing Children Europe), καθώς κάθε 2 λεπτά αναφέρεται η εξαφάνιση ενός παιδιού στην Ευρώπη. Δε θα μπορούσε να στηρίξει ολιστικά οικογένειες και παιδιά, να φιλοξενήσει παιδιά στα Σπίτια Ημερήσιας Φροντίδας, να ανταποκριθεί στα αιτήματα κατευθύνσεων, διασυνδέσεων, εκπαιδευτικών, κοινωνικών αναγκών και εκατοντάδων ωρών συμβουλευτικής. Είναι η στάση των ίδιων των παιδιών, των νέων, εκείνων που ωφελούνται κι εκείνων που προσφέρουν, που οδηγούν τα βήματά τους στον δρόμο του εθελοντισμού», προσθέτει.
“Πονούν” οι υποστελεχωμένες υπηρεσίες
Ο πρόεδρος του Οργανισμού μιλά για τη συνεργασία του με τις Αρχές, αστυνομικές και δικαστικές, ξεκαθαρίζει πως δεν υποκαθιστούν αλλά βρίσκονται δίπλα και συμπληρώνουν το έργο των ανθρώπων της πρώτης γραμμής και προσθέτει πως, εξαιτίας της στάσης των λίγων μα αποτελεσματικών λειτουργών της Δημόσιας Διοίκησης, σώζονται ανθρώπινες ζωές. Αναφέρεται στην υπολειτουργία των υπηρεσιών Πρόνοιας εξαιτίας της υποστελέχωσής τους και επισημαίνει ότι πίσω από κάθε πάτημα του panic button, η όποια καθυστέρηση έχει τραγικά αποτελέσματα.
«Στις δύσκολες συνθήκες για την επιβίωσή μας, στις συμπεριφορές που μας στερούν το όνειρο, μας θυμώνουν, μας πεισμώνουν, μας στεναχωρούν, μας τρέχουν, μας φοβίζουν, μόνη απάντηση είναι το “νοιάζομαι και φροντίζω τώρα”», επισημαίνει.
