Ο πολιτικός αναλυτής και σύμβουλος στρατηγικής της επικοινωνίας, Λευτέρης Κουσούλης, σε μια εξόχως διεισδυτική συζήτηση στον 98.4, αναλύει γιατί, κατά την οπτική του, αυτή την ώρα η κυβέρνηση, μετά από 6 χρόνια εξουσίας, είναι σταθερά σε μόνιμη και διογκούμενη κοινωνική διαμαρτυρία, αλλά μόνη της στην έρημο του πολιτικού κάμπου, την ώρα όμως που η κοινωνία είναι σε μία απέραντη ερημιά του κοινωνικού κάμπου, παρατημένη σε ένα ατομικό φαινότυπο απονομιμοποίησης της πολιτικής δράσης, όπου η εξουσία πράττει πλέον χωρίς κανόνες, όμοια όπως και η κοινωνία ατομικά, στον μικρόκοσμο της.
Η εξωτερικά ευνοϊκή αυτή συνθήκη για το κυβερνητικό σχήμα είναι ο πλέον φθοροποιός της αντίπαλος. Αόρατος, χωρίς πρόσωπο, χωρίς όνομα. Κάθε μικρό ή μεγάλο πρόβλημα μετατρέπεται σε πηγή εξατομικευμένης αντιπολίτευσης. Η αδυναμία να στηθεί ένα μέτωπο σύγκρουσης με έναν υπαρκτό πολιτικό αντίπαλο αφαιρεί κάθε ευκαιρία να στραφεί αλλού η προσοχή και τα παραδοσιακά αναχώματα της κατασκευασμένης ή υπαρκτής έντασης δεν βρίσκουν τόπο να στηθούν.
Η κυβέρνηση, μόνη και ελεύθερη στον πολιτικό κάμπο, ζυγίζεται καθημερινά χωρίς φίλτρα και παραδοσιακές προτιμήσεις. Βλέποντας οι άνθρωποι πιο καθαρά, μπορεί στην επόμενη αναμέτρηση, που δεν θα περιμένει ως το μακρινό 2027, να τοποθετήσουν τα κόμματα σε μια πιο διαλεκτική τάξη, ικανή να οδηγήσει στην έξοδο από τη μονοτονία και τη στασιμότητα.
