Ο Ντιέγκο Φουζάρο, ο σημαντικότερος φιλόσοφος της Ιταλίας και όχι μόνο, μια ελεύθερη φωνή της Ευρώπης, που ξεδιπλώνει τη σκέψη του αδέσμευτα χωρίς να κρύβει τις αλήθειες και να συμβιβάζεται με τις κατεστημένες περιοριστικές νόρμες του συστήματος, μας μιλάει για τις εξελίξεις της Μέσης Ανατολής και για την έκρηξη της εμπόλεμης βίας, με τον δικό του ξεχωριστό και αυθυπόστατο λόγο. Τον ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Ο Ντιέγκο Φουζάρο (Diego Fusaro) γεννήθηκε στο Τορίνο το 1983. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Vita-Salute S. Raffaele του Μιλάνο, επίσης έχει υπάρξει προσκαλεσμένος καθηγητής από το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ για σειρά σεμιναρίων επάνω στον Αντόνιο Γκράμσι. Έχει ένα πλούσιο ερευνητικό έργο στους στοχασμούς Φίχτε, Χέγκελ, Μαρξ και Γκράμσι, καθώς επίσης έχει γράψει πολλά έργα που αναφέρονται στον στατικό νοητικό ενισμό της παγκοσμιοποιημένης σκέψης.
* Αγαπητέ καθηγητά Ντιέγκο Φουζάρο, πώς βλέπετε την εμπόλεμη κατάσταση στη Μέση Ανατολή; Σύμφωνα με τον Όρι Γκόλντμπεργκ, εμπειρογνώμονα σε θέματα Μέσης Ανατολής, «το Ισραήλ θα μπορούσε να επιτεθεί σ’ έναν ή σε δύο στόχους αρκετά σημαντικούς για να στείλει ένα μήνυμα, αλλά όχι σε στόχους που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κλιμάκωση». Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι ο Νετανιάχου πιθανότατα θέλει μια αντιπαράθεση με την Τεχεράνη, ωστόσο πρέπει να λάβει υπόψη μια σειρά παραγόντων, πρώτα απ' όλα την Ουάσινγκτον, της οποίας χρειάζεται την υποστήριξη για να κινηθεί προς το Ιράν. Ποια είναι η γνώμη σας;
«Άποψή μου είναι ότι το Ισραήλ επιδιώκει την ολοκληρωτική σύγκρουση στη Μέση Ανατολή με κάθε τρόπο, ενεργώντας με το ίδιο ιμπεριαλιστικό μοντέλο που ενεργεί και η Ουάσινγκτον αλλού. Το Ιράν, όπως γνωρίζουμε, αντιπροσωπεύει ένα πραγματικό πρόβλημα για τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, καθώς είναι ένα κράτος που αντιστέκεται και δεν υποκύπτει στη δυτική κυριαρχία. Μεταξύ άλλων, η Ρωσία και η Κίνα βρίσκονται, επίσης, πίσω από το Ιράν, όπως η Ουάσινγκτον είναι πίσω από το Ισραήλ, έτσι λοιπόν η συνεχιζόμενη σύγκρουση είναι στην πραγματικότητα μια παγκόσμια σύγκρουση όπως συμβαίνει και με την Ουκρανία».
* Ωστόσο, σήμερα είμαστε αντιμέτωποι με έναν επικίνδυνο κύκλο επιθέσεων και αντιποίνων που μπορούν να τροφοδοτήσουν μια ανεξέλεγκτη περιφερειακή κλιμάκωση, που δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.
«Αυτή η δραματική κατάσταση φυσικά δεν ευνοεί τον άμαχο πληθυσμό, αλλά ευνοεί μόνο τον ιμπεριαλισμό του Ισραήλ, που ασκείται σε όλη του τη βιαιότητα αφού έχει ήδη πραγματοποιήσει μια γενοκτονία στη Γάζα, η ίδια κατάσταση επαναλαμβάνεται τώρα με τον Λίβανο, με τη συνένοχη σιωπή και την ανευθυνότητα της δυτικής κοινότητας, δηλαδή στο πλαίσιο της υποκρισίας της Δύσης και του συνακόλουθου φονικού αμερικανοκεντρισμού».
* Βλέπουμε επίσης ότι η Ευρώπη δεν παίζει κανέναν ρόλο και γίνεται η ουρά των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ε.Ε. φαίνεται να είναι ακίνητη, εγκλωβισμένη σε διαφορετικές ευαισθησίες και πολιτικές πεποιθήσεις των 27 κρατών-μελών της, βρισκόμενη σε μια ιδεολογική σύγκρουση.
«Η Ευρωπαϊκή Ένωση εμφανίζεται μόνο ως γεωγραφική έκφραση και πιο συγκεκριμένα ως αποικία που οδηγείται από την Ουάσινγκτον. Είναι αυτονόητο ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δε θα είχε κανένα συμφέρον να διεξαγάγει πόλεμο με τη Ρωσία, και αντ' αυτού το κάνει επειδή της επιβάλλεται από την Ουάσινγκτον, απλώς σκεφτείτε ότι οι κυρώσεις που επιβλήθηκαν από την Ευρώπη στη Ρωσία έχουν προκαλέσει ζημιά στην Ευρώπη και όχι στη Ρωσία, που συνεχίζει να αναπτύσσεται. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει προδώσει το ευρωπαϊκό όνειρο της ειρήνης με την έννοια του Καντ και έχει γίνει απλώς το προπύργιο του βάναυσου ιμπεριαλισμού της Ουάσινγκτον».
* Μήπως όμως το Ιράν έχει εγκαταλειφθεί από τους συμμάχους του, όπως για παράδειγμα από την Κίνα, τη Ρωσία, τους Bric; Ο Πούτιν, για παράδειγμα, παραμένει σιωπηλός και επιπλέον δε διαθέτει όπλα για να ενισχύσει το Ιράν, ενώ ο γενικός γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κίνας, Σι Τζινπίνγκ, βρίσκεται σε κατάσταση μόνιμης πετρελαϊκής κρίσης.
«Δεν πιστεύω ότι το Ιράν έχει εγκαταλειφθεί, φυσικά πιστεύω ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν έχουν κανένα συμφέρον προς το παρόν σε μια σύγκρουση στην περιοχή στην οποία πρωταγωνιστούν άμεσα, αλλά αν χρειαστεί πιστεύω ότι θα είναι εκεί και θα υποστηρίξουν το Ιράν το δίχως άλλο. Η Κίνα αυτή τη στιγμή παίζει τον καλύτερο ρόλο στο πλαίσιο της ισορροπίας δυνάμεων, προσπαθώντας να προωθήσει την ειρήνη με κάθε τρόπο, αλλά ποτέ δεν εισακούεται από τη Δύση, η οποία έχει κάθε συμφέρον να συνεχιστεί ο πόλεμος, εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι και ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι δυτικός πόλεμος, που στρέφεται εναντίον της Ρωσίας».
