«Εν Ειρήνη η είσοδός σου και η έξοδός σου», αναγράφεται στον στίχο, χαραγμένο σε αρχαία ελληνικά, που βρίσκεται στο κέντρο του περίτεχνου σχεδιασμένου δαπέδου.
Η ανακάλυψη έγινε κοντά στην ισραηλινή πόλη Κιριάτ Γκατ, όπως ανακοίνωσε τη Δευτέρα η Αρχή Αρχαιοτήτων του Ισραήλ (IAA), χαρακτηρίζοντάς το ως έναν από τους μεγαλύτερους και πιο σημαντικούς χώρους που έχουν ανασκαφεί στην περιοχή από την εποχή εκείνη.
Το μοναστήρι χρονολογείται από τον 5ο έως τον 6ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, γνωστής και ως Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Αυτά τα χρόνια σημαδεύτηκαν από τη διάδοση του Χριστιανισμού και την κατασκευή σημαντικών θρησκευτικών χώρων, όπως η Εκκλησία του Παναγίου Τάφου στην Ιερουσαλήμ.
Το νεοανακαλυφθέν μοναστήρι βρίσκεται σε έναν αρχαίο οικισμό που ιδρύθηκε κατά την προηγούμενη Ρωμαϊκή περίοδο, αλλά παρέμεινε ενεργός για περίπου 600 χρόνια, έως το τέλος της Βυζαντινής περιόδου.
Δείτε το video της Ισραηλινής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας όπως το δημοσίευσε η DailyMail.
«Αυτός είναι ο μεγαλύτερος και πιο σημαντικός χώρος της ρωμαϊκής και βυζαντινής περιόδου που έχει αποκαλυφθεί σε αυτή την περιοχή», δήλωσαν οι επικεφαλής της ανασκαφής, Σίρα Λίφσιτς και Μααγιάν Μαργκούλις.
Η ανασκαφή αποκάλυψε επίσης τα ερείπια τουλάχιστον δέκα κτιρίων, ένα πατητήρι και ένα μεγάλο αποθηκευτικό κτίριο.
Ωστόσο, το μοναστήρι είναι ιδιαίτερα σημαντικό λόγω του μωσαϊκού δαπέδου του, που αποτελεί μοναδική ανακάλυψη.
«Το μωσαϊκό που ανακαλύφθηκε στην Κιριάτ Γκατ είναι ένα από τα πιο μοναδικά που έχουν βρεθεί ποτέ στο Ισραήλ», δήλωσε ο Μαρκ Αβραάμι, επικεφαλής της καλλιτεχνικής συντήρησης στην IAA.
Αυτό που καθιστά το μωσαϊκό τόσο ξεχωριστό είναι η ενσωμάτωση πολύ μικρών πετρών στο γεωμετρικό του σχέδιο, οι οποίες αναδεικνύουν τις διακοσμήσεις σε σχήμα σταυρού, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Εκτός από τον βιβλικό στίχο, το δάπεδο περιλαμβάνει σταυρούς, λιοντάρια, περιστέρια, μια αμφορέα (κεραμικό δοχείο ναυτιλιακής μεταφοράς), λουλούδια και γεωμετρικά σχέδια.
«Η μεταφορά μωσαϊκών είναι μια σύνθετη διαδικασία που απαιτεί μεγάλη δεξιότητα και ακρίβεια», δήλωσε ο Αβραάμι, προσθέτοντας ότι το δάπεδο θα μεταφερθεί σύντομα στο εργαστήριο μωσαϊκών της IAA για συντήρηση πριν εκτεθεί δημόσια στην πόλη Κιριάτ Γκατ.
Η ανασκαφή έφερε στο φως επίσης «μεγάλη ποσότητα» αντικειμένων από το μοναστήρι και τον περιβάλλοντα χώρο, όπως εισαγόμενα σκεύη, νομίσματα, μαρμάρινα στοιχεία, καθώς και μεταλλικά και γυάλινα αγγεία, που «μαρτυρούν την πλούσια και σημαντική κοινότητα που ζούσε εκεί», δήλωσαν οι ερευνητές.
Ο οικισμός βρίσκεται σε έναν κεντρικό οδικό κόμβο που συνδέει την ορεινή περιοχή με την παράκτια πεδιάδα και φαίνεται πως εξυπηρετούσε μικρότερους οικισμούς της περιοχής, καθώς και ταξιδιώτες που περνούσαν από εκεί.
«Τα ευρήματα υποδεικνύουν μια διαδοχή εγκαταστάσεων που ξεκινούν από την πρώιμη ρωμαϊκή περίοδο (1ος αιώνας μ.Χ.) και διαρκούν έως το τέλος της βυζαντινής περιόδου (τέλος 6ου αιώνα μ.Χ.)», ανέφερε η ομάδα.
Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία κυριάρχησε από το 330 έως το 1453 μ.Χ. Η κυριαρχία της ξεκίνησε όταν ο Αυτοκράτορας Κωνσταντίνος διέσπασε τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία σε δυτικό και ανατολικό τμήμα.
Το ανατολικό τμήμα παρέμεινε κυρίαρχη δύναμη στην αρχαία Ευρώπη μέχρι το τέλος της ύστερης αρχαιότητας και ακόμα και κατά μέρη του Μεσαίωνα, καταλήγοντας να γίνει γνωστό ως Βυζαντινή Αυτοκρατορία.
Η πρωτεύουσά της, η Κωνσταντινούπολη, κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς το 1453, σηματοδοτώντας το τέλος της άνω των 1.000 ετών κυριαρχίας της Αυτοκρατορίας.
Παρόλο που ο πρόσφατα ανασκαφείς οικισμός ήταν ακόμα ενεργός κατά τη βυζαντινή περίοδο, επεκτάθηκε σημαντικά, σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ερευνητών.
Αυτή η ανάπτυξη περιλάμβανε την κατασκευή του μοναστηριού και του πατητηριού.
Όπως και το μοναστήρι, το πατητήρι διαθέτει μωσαϊκό δάπεδο στους χώρους ζύμωσης και στη δεξαμενή συλλογής, φτιαγμένο από μπλε και λευκές πέτρες.
Οι ερευνητές περιέγραψαν το πατητήρι ως «πολύ εξελιγμένο», προσθέτοντας ότι η κατασκευή και η ανάπτυξή του πιθανότατα απαιτούσαν «σημαντικούς οικονομικούς πόρους, χρόνο και ένα ευρύ φάσμα επαγγελματικής εργασίας και προσπάθειας».
Παρήγαγε κρασί που αποστέλλονταν τόσο σε όλη τη χώρα όσο και στην άλλη πλευρά της Μεσογείου, δήλωσαν.
Η ανασκαφή αποκάλυψε επίσης άφθονα στοιχεία τοπικής παραγωγής κεραμικών, όπως απόβλητα που άφησε πίσω της μια κεραμοποιία, λάκκους απορριμμάτων, απορριμμένα αγγεία που ήταν παραμορφωμένα κατά την παραγωγή και ακόμα και έναν αριθμό αγγείων που είναι «μοναδικά σε αυτόν τον χώρο».
«Η ανακάλυψη του χώρου αναδεικνύει τον ιστορικό πλούτο της Κιριάτ Γκατ και των γύρω περιοχών, ρίχνοντας φως στη σημασία της περιοχής στην αρχαιότητα», δήλωσε η Σβετλάνα Τάλις, Διευθύντρια της Νότιας Περιοχής στην Ισραηλινή Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Mε πληροφορίες από DailyMail