Μετά την επιλογή Μητσοτάκη για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στο πρόσωπο του τρίτου στη τάξη θεσμικά στη Γ΄ Ελληνική Δημοκρατία, τον Πρόεδρο της Βουλής Κωνσταντίνο Τασούλα, δημιουργεί και δύο κενά.
Αυτό του βουλευτή στα Γιάννενα, όπου πρώτος επιλαχών της ΝΔ είναι ο άλλοτε Ποταμίσιος Γιώργος Αμυράς. Το δεύτερο όμως και πιο σημαντικό θεσμικά κενό είναι αυτό του Προέδρου της Βουλής.
Υπάρχει όμως καλύτερη επιλογή αυτή την στιγμή από τον Α΄ Αντιπρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, από τον βουλευτή Λασιθίου και άλλοτε υπουργό Γιάννη Πλακιωτάκη, ως πρόταση από την κυβερνητική πλειοψηφία του 41%; Ακούμε τα σενάρια στα κεντρικά ΜΜΕ, για τον Νικήτα Κακλαμάνη, αλλά έχουμε την εδραία άποψη πως καλύτερη επιλογή από τον Γιάννη Πλακιωτάκη δεν υπάρχει.
Άλλωστε για όσους το λησμονούν, μέχρι την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο πρόσωπο του όλοι οι τότε διεκδικητές της ηγεσίας της ΝΔ, βρήκαν τον καταλληλότερο και πιο συναινετικό μεταβατικό Πρόεδρο του κόμματος, που τήρησε αυτό το μεταβατικό στάδιο, την πλέον άψογη στάση. Επιπλέον ο Γιάννης Πλακιωτάκης, από όλες τις πολιτικές πτέρυγες θεωρείται από τα πρόσωπα που κοσμούν το κοινοβούλιο και από τις πλέον ήπιες και θεσμικές παρουσίες.
Μάλιστα με βάση το σκεπτικό Μητσοτάκη, για την υποψηφιότητα Τασούλα στην Προεδρία της Δημοκρατίας, πως η συναίνεση πραγματώνεται κάλλιστα στο πρόσωπο ενός υποψηφίου που προέρχεται από την ισχυρή κυβερνητική πλειοψηφία της ΝΔ στον ελληνικό λαό, αυτό ισχύει έτι περαιτέρω, για το πρόσωπο του νέου Προέδρου της Βουλής, για την υποψηφιότητα του Γιάννη Πλακιωτάκη, που είναι ο απόλυτα ενοποιητικός παράγοντας και ως μεταβατικός στο παρελθόν Πρόεδρος της ΝΔ, για το σύνολο της κυβερνητικής πλειοψηφίας … αλλά πανθομολογούμενα αποδεκτός από το σύνολο των κομμάτων της Βουλής.
