Τον τελευταίο καιρό, υπάρχει ένα διατροφικό ζήτημα στο διαδίκτυο το οποίο είναι φανερό και διχάζει τους χρήστες του διαδικτύου: Είναι σωστό να τρώμε χταπόδια ή όχι;
Έτσι λοιπόν, το παραπάνω ζήτημα εμφανίστηκε στην επικαιρότητα, μετά από άρθρο του Θοδωρή Γεωργακόπουλου, Διευθυντή Περιεχομένου ΔιαΝΕΟσις, με τίτλο «Γιατί δεν τρώω πια χταπόδια». Όπως ανέφερε συγκεκριμένα, «Για τον καθένα και την καθεμία από εμάς η διατροφή είναι ένα θέμα πολιτισμού. Η γεύση τους είναι φανταστική, αλλά πρόκειται για κάποια από τα πιο χαρισματικά πλάσματα της φύσης, με νοημοσύνη. Οπότε, δεν με νοιάζει πού θα με πάτε για φαΐ, αρκεί το μενού να μην έχει χταπόδι».
Το χταπόδι ως θηλαστικό, είναι αρκετά ευφυές, διακρίνεται για την μοναδική πορεία της εξέλιξής του, καθώς επίσης δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός ότι ανήκει στην κατηγορία των ζώων που υπάρχουν πολλά εκατομμύρια χρόνια επάνω στη γη, χωρίς να έχουν εξαφανιστεί, γεγονός αρκετά αξιοπερίεργο.
Βέβαια, πέρα από τους υποστηρικτές της ιδέας να μην έχουμε το χταπόδι στη διατροφή μας, στον αντίποδα βρίσκονται οι ιχθυοπώλες, όπως ο Αλέξανδρος Τσουβαλας, οι οποίοι μας παροτρύνουν να το βάλουμε στο διατροφικό πρόγραμμά μας, εμπλουτίζοντάς το, όχι μία, ούτε δύο αλλά τρεις φορές την εβδομάδα. Επιπροσθέτως, τονίζουν ότι και άλλα ζώα τα οποία θεωρούνται ευφυή υπάρχουν στη διατροφή μας και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα από τα χταπόδια.
Τέλος, για το επίμαχο ζήτημα τοποθετήθηκε και η Διευθύντρια της Επιστημονικής Έρευνας «Αρχιπέλαγος», Αναστασία Μήλιου. Όπως δήλωσε, στη χώρα μας αυτό που χρειάζεται είναι περισσότερη λογική και σύνεση, δίνοντας το παράδειγμα της υπεραλίευσης, που είναι ένα πρόβλημα με πάρα πολλές συνέπειες. Θεωρεί δε πως δεν υφίσταται να είμαστε συμμέτοχοι σε κάτι τέτοιο, μιας και η χώρα μας είναι μία θαλασσινή χώρα. Θα έπρεπε να είμαστε πιο συνετοί, λογικοί και ευαισθητοποιημένοι σε τέτοιου είδους θέματα. Ακόμη σύμφωνα με τις έρευνες που διενεργούν, εξαντλούμε όλο και περισσότερο τις θάλασσές μας, τα χταπόδια και τα άλλα είδη, γεγονός για το οποίο είμαστε όλοι υπεύθυνοι. Έκανε, τέλος, την υπενθύμιση ότι η διατροφή συνιστά θέμα πολιτισμού.
