Αποχαιρέτησαν φίλοι και συγγενείς και το ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο τον σπουδαίο πατέρα Αλέξανδρο Παναγιωτάκη, ο οποίος έφυγε από τη ζωή το μεσημέρι της Κυριακής 21 Ιουλίου.
Ένας πατέρας ιδιαίτερα δραστήριος, ο οποίος ήταν αγαπητός στην τοπική κοινωνία, ιερέας στις Αγιές Παρασκιές, έχοντας έντονο κοινωνικό πρόσωπο και αγάπη για τον συνάνθρωπο. Βαριά η θλίψη και στον αθλητικό χώρο του Ηρακλείου, καθώς υπηρέτησε τον ερασιτεχνικό χώρο μέσω της Ομόνοιας Καλλιθέας και είχε μόνο φίλους.
Άπαντες έχουν μόνο καλά λόγια να πουν για τον αγαπητό πατέρα, ο οποίος μάλιστα ήταν και τρομερός χορευτής, με το video να χορεύει σε γάμο το 2022 στην Κρήτη μαζί με την νύφη να ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο.
Ένας από αυτούς ο καλός του φίλος Γιώργος Χαμηλάκης, ο οποίος σπαράζει καρδιές με το μήνυμα του, προς τον πάτερ Αλέξανδρο, αποχαιρετώντας όπως του αξίζει, περιγράφοντας ακριβώς το ήθος, την αξία και το μέγεθος της ψυχής του σπουδαίου ανθρώπου.
Αναλυτικά ανέφερε: «Πατέρα Αλέξανδρε, φίλε μου αγαπημένε. Ήρθε η ώρα που φοβόμουν για να πω δυο λόγια αγάπης που θα ακουστούν φτωχά μπροστά στο μεγαλείο σου.
Είχα την τύχη και την τιμή να σε γνωρίσω από την κοινή ενασχόληση μας στα Διοικητικά της Ομόνοια Καλλιθέας. Καταφέραμε να συνδημιουργήσουμε ένα πρότυπο ερασιτεχνικό σωματείο με βασικές αρχές την χαρά της άθλησης, την συνεργασία, την ομαδικότητα, την φιλία και κυρίως την αλληλεγγύη. Δεν είναι τυχαίο που μαζί με σένα έσβησε και η ομάδα αφού υπήρξες διαχρονικά και αναμφισβήτητα η βασική κολόνα του όλου εγχειρήματος.
Παρεξηγημένος, με προφίλ λαϊκού αλλά για όλους εμάς που σε γνωρίσαμε υπήρξες βαθύτατα πνευματικός.
Όταν πριν από δυο μήνες μου ανέθεσες να μιλήσω σήμερα για σένα, με παρακάλεσες να μην αναφερθώ στο σπουδαίο για μένα ιερατικό σου έργο. Το παίρνεις μαζί σου αλλά είμαι πεπεισμένος ότι σε ευγνωμονούν δεκάδες ωφελούμενοι. Έτσι θα περιοριστώ στα φανερά δηλαδή στο μεγάλο κοινωνικό σου έργο.
Υπήρξες βαθιά ρομαντικός με ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό ιδεαλισμό. Με προθυμία, διακριτικότητα και σχετική ευκολία έβρισκες εργασία στα άνεργα παιδιά της ομάδας, της συνοικίας, της ενορίας. Η προσφορά σου επεκτείνονταν ακόμα και σε θέματα που δεν πολυγνώριζες, όπως ας πούμε του Σχολικού Επαγγελματικού Προσανατολισμού. Πόσες μα πόσες φορές μου ζήτησες ευγενικά να ενημερώσω σχετικά γονείς και υποψήφιους σπουδαστές για το τι είναι οι ΕΠΑΣ ΟΑΕΔ, το ΕΠΑΛ, το ΙΕΚ και τι επαγγελματικά δικαιώματα αποκτούν κατά την αποφοίτηση τους. Να μιλήσουμε με το παιδί για να δούμε τις κλίσεις και τα θέλω του. Να επιλέξει ενδιαφέρουσα ειδικότητα ώστε με εσωτερικό κίνητρο να αποκτήσει τις γνώσεις, να αναπτύξει τις δεξιότητες και αποφοιτώντας να αποκτήσει τα εφόδια ενός σύγχρονου και καλού τεχνίτη.
Αυτό όμως που θαύμαζα σε σένα ήταν ο τρόπος, δεν επιθυμούσες να επιβάλεις συμπεριφορές και επιλογές, αλλά να προτείνεις, να βοηθήσεις, να καταθέσεις ψυχή.
Ψύχραιμος, ήρεμος, μεθοδικός, έδινες χαρά, ανακούφιση, αισιοδοξία και πίστη σε όσους ζήτησαν τη βοήθεια σου. Συνήθιζα να σου λέω ότι δεν είσαι απλά ένας καλός εξομολογητής, αλλά ένας σπουδαίος ψυχαναλυτής. Με το ίδιο θάρρος, πίστη και αισιοδοξία αντιμετώπισες το δικό σου πρόβλημα , τον δικό σου Γολγοθά. Άξιος θαυμασμού.
Πατέρα Αλέξανδρε, τι να πρωτο γράψει κανείς για σένα. Τι να πρωτο υμνήσει από την πολυσχιδή και μεγαλειώδη προσωπικότητά σου. Θα χρειαζόταν δεκάδες ίσως και εκατοντάδες σελίδες.
Στέκομαι εδώ και σε κοιτώ για το μεγάλο σου ταξίδι, δεν είμαι μόνος μου, εδώ είναι όλοι για να σου πούμε το τελευταίο αντίο και σιωπηλά να σου φωνάξουμε πόσο μα πόσο σε αγαπήσαμε. Εδώ βρίσκεται και η οικογένειά σου που σου στάθηκε άξια και αντάξια της υπερηφάνειας και της αγάπης που έτρεφες γι αυτούς. Είμαστε συντετριμμένοι που σε αποχαιρετούμε, όμως παράλληλα χαιρόμαστε που είχαμε την τύχη να σε γνωρίσουμε και να ζήσουμε μαζί σπουδαία και όμορφα πράγματα.
Ευχόμαστε ολόψυχα να γεύεσαι και να απολαμβάνεις, αυτών που αφιερώθηκες, ακολούθησες, δίδαξες και βίωσες μέσα από την ιεροσύνη σου.
Σ ευχαριστούμε για ό,τι άπλετα μας χάρισες, για την καλοσύνη σου, το χιούμορ σου, τους χορούς σου, την κοινωνική σου δράση, την αισιοδοξία σου, αλλά κυρίως την αγάπη σου.
Θα σε θυμόμαστε σαν κάτι το πολύ εξαιρετικό, το ανεκτίμητο.
Καλό παράδεισο παπά της καρδιάς μας».
