Για εκείνες τις γενιές ομιλιτών που έδωσαν μάχες στις κερκίδες και στους δρόμους για έναν ΟΦΗ ανεξάρτητο και ελεύθερο, περήφανο, έναν ΟΦΗ όπως τον ονειρεύτηκαν οι ιδρυτές του…
Για τον Θόδωρα, τον Ηρακλή, τον Μπίλια, τον Σταύρο, τον «Λόκο», για όλα τα αδέρφια που δεν βρίσκονται πλέον στην ζωή αλλά είναι σίγουρο ότι θα στήσουν την δική τους Θύρα 4 στον ουρανό…
Για τον αείμνηστο Ευγένιο Γκέραρντ και τα παιδιά του, που έκαναν τον ΟΦΗ τεράστιο, του έδωσαν υπόσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, του χάρισαν το πρώτο Κύπελλο της ιστορίας του…
Για τον Μίλτο Ανδρεανίδη και τον Γιάννη Μιχαλίτσο, δύο θεριά του ΟΦΗ, που πλέον η μνήμη τους και η αγάπη τους για τον ΟΦΗ αποτελεί οδηγό για τους νεότερους…
Για τον ευεργέτη Θόδωρα Βαρδινογιάννη, εκείνον που πίστεψε και εμπνεύστηκε μια ομάδα που θα εκπροσωπεί περήφανα το νησί μας…
Για τους γνήσιους οπαδούς που ταξίδευαν τις δεκαετίες του ’70 και το ’80 σε όλη την Ελλάδα για τον Όμιλο, ήταν στους τελικούς του 1987 και του 1990 και ο Θεός τους αξίωσε να ζήσουν και τρίτο τελικό με τον ΟΦΗ στο ΟΑΚΑ…
Για εκείνα τα παιδιά που έχουν ζήσει τις χρυσές εποχές του ΟΦΗ μόνο ως παραμύθι που τους διηγούνταν οι παππούδες και οι γονείς τους και τώρα θα ζήσουν και εκείνα μια μεγάλη στιγμή για την ομάδα…
Για τους κουζουλούς που στα δύσκολα χρόνια της Β’ και της Γ’ Εθνικής δεν άφησαν γήπεδο για γήπεδο και έτρεξαν παντού απλώνοντας τις σημαίες του ΟΦΗ και τα πανό τους…
Για τα αμέτρητα χιλιόμετρα, τα πλοία, τις θάλασσες, τα αεροπλάνα, τα λεωφορεία, τις ταλαιπωρίες, για όλες τις ομίλιτικες εκδρομές
Για όσους πίστεψαν σε ένα νέο όραμα για τον ΟΦΗ, άντεξαν μέσα σε απίστευτες δυσκολίες και τώρα ετοιμάζονται να ζήσουν ένα όνειρο, έναν τελικό Κυπέλλου Ελλάδας…
Για την… τρέλα του Ναμπί να εκτελέσει απευθείας ένα φάουλ και να περάσει τη μπάλα μέσα από την κλειδαρότρυπα και άλλαξε όλη την ιστορία του ΟΦΗ…
Για τα δάκρυα γι’ αυτή την ομάδα, τις πίκρες και τις στεναχώριες και την πίστη που ποτέ δεν χάθηκε.
Για τον Τραϊανό Δέλλα που έχτισε ένα δυνατό οικοδόμημα και του αξίζει μια βαθιά υπόκλιση για την δύναμη ψυχής με την οποία αντιμετωπίζει το οικογενειακό του θέμα...
Για το σύνθημα ψυχής «ρε όμιλε εγώ σε αγαπάω τόσο, μαζί σου μια ζωή ποτέ μου δεν θα σε προδώσω»
Για την φωτιά που άναψε και όλο μεγαλώνει και γίνεται φλόγα στις καρδιές όλων των φίλων της ομάδας…
Για το «Γεντί Κουλέ» που τα τσιμέντα του έχουν ζήσει τόσα και τόσα και στέκει πάντα αγέρωχο γιατί είναι ποτισμένο από τον ιδρώτα και την ψυχή του ΟΦΗ…
Για την Κρήτη και τους απανταχού Κρητικούς… Για τον Ψηλορείτη, την κορυφή του νησιού…
Για κάθε σπιθαμή του περήφανου νησιού μας, την λεβεντιά και την παλικαριά, την φιλοξενία, τις αξίες, τις παραδόσεις…
Για όλα αυτά ο κόσμος του ΟΦΗ θα είναι αύριο στο ΟΑΚΑ…
Να ζήσει τις στιγμές, να βιώσει την ατμόσφαιρα, να τραγουδήσει με περηφάνια για τον ΟΦΗ και την Κρήτη…
Περήφανα θα μπει στο ΟΑΚΑ... Ακόμα πιο περήφανα θα επιστρέψει στο νησί μετά τον τελικό…
Ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα, όλοι θα ξέρυμε ότι ο ΟΦΗ ήταν εκεί, μαζί με τον υπέροχο λαό του!
Δυνατά, περήφανα, ομιλίτικα!
Γιατί αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!
