Αν δεν κάνω λάθος, ο “Τιτανικός” είχε 20 βάρκες που χώραγαν 1.178 άτομα. Στο πλοίο βέβαια βρίσκονταν 2.208 επιβάτες, με μέγιστη χωρητικότητα 3.547. Τελικά, από τις 20 χρησιμοποιήθηκαν μόνο οι 18!
Φαντάζομαι ότι η επιλογή σχετικά με το ποιοι θα μπουν στις βάρκες, ανεξάρτητα από διάφορους παράγοντες που είναι λογικό να επέδρασαν λόγω του κακού χαμού που επικρατούσε εκείνη την ώρα, βασίστηκε αναμφίβολα στη λογική του κόστους-οφέλους!
Με άλλα λόγια: Αφού δεν μπορούμε να μπούμε όλοι στις βάρκες, δηλαδή δεν μπορούμε να σωθούμε όλοι, τότε ας δούμε (sic !) - τι να δούμε; - ποιος πρέπει να σωθεί.
Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον:
Τίνος η ζωή, περισσότερο από του άλλου ή των άλλων, αξίζει να σωθεί.
Ή πάλι:
Επειδή δεν μπορούν να επωφεληθούν όλοι, ας γλιτώσουν τουλάχιστον αυτοί που αξίζει περισσότερο από τους άλλους να σωθούν. Τώρα το ποιος αποφασίζει γι’ αυτό είναι άλλο θέμα!!!
Όπως όμως και να ’χει το ζήτημα, η βασική αρχή ήταν: ότι το όφελος του να σωθούν κάποιοι υπερτερούσε από τον κίνδυνο του να χαθούν όλοι.
Ωστόσο, η εφαρμογή αυτής της αντίληψης, που βασίζεται στη λογική του κόστους-οφέλους, που κυριαρχεί στις οικονομικές σχέσεις, εγείρει μια σειρά από σοβαρά προβλήματα ηθικής, όταν πρόκειται περί ζωής και θανάτου.
Άραγε το ζήτημα είναι αμιγώς φιλοσοφικό;
Μάλλον όχι γιατί, όπως φαίνεται, είναι και επιστημονικό, για να μην πω ότι είναι μάλλον ιατρικό!
Αυτό καταλαβαίνει κανείς διαβάζοντας τη χθεσινή ανακοίνωση του ΕΜΑ, η οποία, εκτός των άλλων, διατυπώνει καθαρά την παρακάτω συλλογιστική:
«Τα οφέλη του εμβολιασμού υπερτερούν των κινδύνων».
Αυτά δήλωσε η κ. Έμερ Κουκ, η επικεφαλής του ΕΜΑ.
Όταν ακούει κανείς μια τέτοια επιχειρηματολογία να υπεισέρχεται στον ευρύτερο χώρο της Δημόσιας Υγείας και μάλιστα εν μέσω πανδημίας, διαπιστώνει δύο τουλάχιστον πράγματα: Την απόγνωση στην οποία βρίσκεται η παγκόσμια κοινότητα, αλλά και την ένδεια της επιστημονικής σκέψης, που καλείται να την υπηρετήσει και να την αμβλύνει.
Από την άλλη, το επιχείρημα ότι το ποσοστό είναι μικρότερο από αυτό που συμβαίνει στον γενικό πληθυσμό είναι αντιεπιστημονικό και προσβάλλει τη νοημοσύνη.
Η προσφυγή στη χρήση του μπορεί να ερμηνευτεί μόνον σαν μια προσπάθεια να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα και δυστυχώς αποδεικνύει πόση φθορά έχει υποστεί, αλλά πρόκειται επίσης να υποστεί το κύρος της επιστημονικής κοινότητας.
Μια ανόμοια σύγκριση
Καταρχήν, επιχειρείται μια ανόμοια σύγκριση. Είναι άλλο να λέμε ότι μια πληθυσμιακή ομάδα, π.χ. ηλικιακή, επαγγελματική, με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή με συγκεκριμένο νόσημα, συγκρίνεται αναφορικά με τον γενικό πληθυσμό, και άλλο να συγκρίνει κανείς μια ομάδα με ένα ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ χαρακτηριστικό, δηλαδή ότι έχει υποστεί εμβολιασμό και μάλιστα με συγκεκριμένο ΥΠΟ ΕΡΕΥΝΑ ΑΚΟΜΗ εμβόλιο, χαρακτηριστικό το οποίο δεν υπάρχει ως παράμετρος στον γενικό πληθυσμό.
Ας μην ξεχνάμε ότι η έγκριση που έχει πάρει το εμβόλιο αυτό (και όχι μόνον) είναι προσωρινή, που σημαίνει ότι μπορεί να ανακληθεί οποιαδήποτε στιγμή, δεδομένου ότι ακόμη και στην περίπτωση που θα διέθετε κανονική άδεια, θα υπήρχε η πιθανότητα να ανασταλεί η άδειά του, εάν προέκυπτε θέμα από τη συνεχή φαρμακοεπαγρύπνηση.
Επομένως, οι σημερινοί εμβολιασμοί, αν και αναγκαίοι και μαζικοί, εξακολουθούν να αποτελούν ένα είδος πληθυσμιακής μελέτης.
Σύμφωνα με τους κανονισμούς του FDA, αλλά και άλλων Αρχών αδειοδότησης, οι μελέτες των εμβολίων έχουν ορίζοντα 2-3 ετών.
Η μελέτη, στα αποτελέσματα της οποίας στηρίχτηκε η προσωρινή αδειοδότηση, πραγματοποιήθηκε σε εξαιρετικά περιορισμένο χρονικό διάστημα και εγκρίθηκε κατ’ εξαίρεση.
Εξάλλου, η πληθυσμιακή ομάδα των εμβολιασμένων αποτελεί μια τρέχουσα και σε εξέλιξη ομάδα και όχι μια σταθερή ομάδα που μπορεί να συγκριθεί αντίστοιχα με τη σταθερή ομάδα του γενικού πληθυσμού, που συνιστά πλέον ομάδα αναφοράς της οποίας τα ποσοστιαία δεδομένα έχουν υπολογιστεί αναδρομικά. Επιπλέον, τα ποσοστά αυτά μεταβάλλονται και αναθεωρούνται κατά χρονικά διαστήματα π.χ. 1-2 χρόνια, επειδή προστίθενται νέες παράμετροι αξιολόγησης, π.χ. ασθένειες, παράγοντες κινδύνου, και επειδή η ίδια μεταβάλλεται κυρίως ποσοτικά.
Η συγκεκριμένη λοιπόν ομάδα των εμβολιαζόμενων δεν μπορεί να συγκριθεί με τον γενικό πληθυσμό ως προς κάποια παράμετρο, δεδομένου ότι η εμφάνιση ακόμη και της παραμικρής παθολογικής εικόνας ή συμπτώματος έχει δυνητικά την πιθανότητα να έχει προκληθεί από αιτία που δεν υπάρχει στην ομάδα σύγκρισης του γενικού πληθυσμού, δηλαδή το εμβόλιο, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.
Περιμέναμε σοβαρές απαντήσεις
Ας έρθουμε όμως τώρα και στην ουσία
Η νόσος προκαλεί γενικά θρομβώσεις, προκαλεί επίσης σε ορισμένα άτομα υπέρμετρη αντίδραση του ανοσοποιητικού, με αποτέλεσμα την έκλυση του καταρράκτη των κυτταροκινών και συνεπώς σωρεία θρομβώσεων.
Επομένως κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το γεγονός ότι η πρόκληση της υπεραντίδρασης θα μπορούσε σε ορισμένα υπερευαίσθητα άτομα να προκληθεί ακόμη και από αυτό καθαυτό το εμβόλιο, που γίνεται με στόχο να προκαλέσει τις προϋποθέσεις εκείνες που είναι απαραίτητες για να αποκτήσει ο οργανισμός τον κατάλληλο αμυντικό μηχανισμό και αντίδραση.
Άρα λοιπόν θα έπρεπε να είχε ήδη μελετηθεί ως προς αυτή την παράμετρο το εμβόλιο στις μελέτες που έγιναν.
Το ερώτημα είναι: μελετήθηκε ή όχι;
Η απάντηση είναι όχι, σε όλα τα μέχρι στιγμής αδειοδοτημένα υπό όρους, πλην ενός, μας αρέσει δε μας αρέσει.
Αυτό έγινε μόνον στο Sputnik V, που υπέβαλε τα άτομα που εμβολιάστηκαν σε εργαστηριακές εξετάσεις για την πιθανότητα εμφάνισης θρομβώσεων.
Κανείς δεν μπορεί να είναι βέβαιος ότι οι θρομβώσεις προκλήθηκαν από το εμβόλιο, να ισχυριστεί ότι το εμβόλιο προκαλεί θρομβώσεις και ότι γι’ αυτό πρέπει να σταματήσουν οι εμβολιασμοί.
Ωστόσο, είναι ζήτημα που πρέπει να ερευνηθεί και μάλιστα με τον σωστό επιστημονικό τρόπο και όχι με αφορισμούς και συλλογιστικές που αξιοποιούν και μεταφέρουν τις χρηματοπιστωτικές εμπειρίες στον χώρο της επιστήμης και στο πεδίο της βιοηθικής.
Αυτό που περιμέναμε είναι μια σοβαρή απάντηση ή μια ένδειξη συνέπειας, ότι οι αρμόδιοι, δηλαδή η εταιρεία και οι ρυθμιστικές Αρχές, είναι πράγματι σε θέση να αντιληφθούν το κενό που δημιούργησε το έλλειμμα στον σχεδιασμό και στην πραγματοποίηση της μελέτης των συγκεκριμένων εμβολίων, που έχουν άδεια υπό όρους και να ενεργήσουν άμεσα δεόντως.
Όσον δε αφορά στην Πολιτεία και την ελληνική κυβέρνηση, θα περιμέναμε μεγαλύτερη ευαισθησία, ιδιαίτερα μετά από το τραγικό έλλειμμα προβλεψιμότητας και προνοητικότητας που εξακολουθεί να παρουσιάζει ακόμη και σήμερα.
Παρακολούθηση εθελοντών μετά τον εμβολιασμό τους με το εμβόλιο Sputnik.
Μελέτη για τα σημεία υπεροχής του εμβολίου Sputnik έναντι των άλλων.
Οι προκλήσεις για την αξιολόγηση της κλινικής αποτελεσματικότητας των εμβολίων κατά του SARS-CoV είναι μεγάλες.
Διαβάστε ΕΔΩ όλες τις ειδήσεις για τον κορωνοϊό.
(Φωτογραφία Αρχείου Unsplash)
