Υπέρταση: Μύθοι και αλήθειες – «Ρίχνει» το σκόρδο την πίεση;

Υγεία
Υπέρταση: Μύθοι και αλήθειες – «Ρίχνει» το σκόρδο την πίεση;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Απαντήσεις σε απλές ερωτήσεις από τον Αν. Καθηγητή Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δ. Παπαδογιάννη

Με αφορμή την αυριανή Παγκόσμια Ημέρα Υπέρτασης (17 Οκτωβρίου), ο Ειδικός Παθολόγος Περικλής Γιόβας, συντονιστής των εκδόσεων “Τα 100 μυστικά της Υπέρτασης” και “Συνήθεις Ύποπτοι της καρδιάς και των αγγείων*” και ο Αν. Καθηγητής Καρδιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτρης Παπαδογιάννης μάς βοηθούν να γκρεμίσουμε κάποιες συνήθεις παρανοήσεις και ορισμένους καλά εδραιωμένους μύθους σχετικά με την υπέρταση.

Το σκόρδο ρίχνει την πίεση.

Μύθος & αλήθεια. Το σκόρδο περιέχει πράγματι μια ουσία που συμβάλλει στη μείωση της πίεσης, ωστόσο για να πετύχει κανείς μία μικρή μείωση πρέπει να καταναλώνει πολλές δεκάδες σκελίδες καθημερινά, κάτι πρακτικά αδύνατο.

Έχω πίεση. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να κόψω τον καφέ.

Μύθος. Η λογική κατανάλωση καφέ δεν απαγορεύεται. Η καφεΐνη προκαλεί μικρή και παροδική αύξηση της πίεσής μας, αλλά μία σειρά από άλλα συστατικά του καφέ τη μειώνουν.

Τα πορτοκάλια ανεβάζουν την πίεση.

Μύθος. Τα πορτοκάλια δεν αυξάνουν την πίεση. Αντίθετα, περιέχουν κάλιο που είναι χρήσιμο στους υπερτασικούς, ιδίως σε αυτούς που παίρνουν διουρητικά φάρμακα.

Όταν έχω υπέρταση πρέπει να μετράω καθημερινά την πίεσή μου στο σπίτι.

Μύθος. H καθημερινή μέτρηση της πίεσης στο σπίτι είναι περιττή, εκτός εάν ο γιατρός έχει δώσει διαφορετικές οδηγίες. Ωστόσο, καλό είναι όσοι έχουν υπέρταση να μετρούν την πίεσή τους δειγματοληπτικά 1-2 φορές το μήνα, χρησιμοποιώντας ένα αξιόπιστο ηλεκτρονικό πιεσόμετρο. Επιπλέον, πριν την προγραμματισμένη επίσκεψη στο γιατρό, βοηθά πολύ η καταγραφή των μετρήσεων στο σπίτι για διάστημα λίγων ημερών πριν.

H απότομη αύξηση της πίεσης (π.χ. σε συνθήκες στρες), μπορεί να οδηγήσει σε εγκεφαλικό.

Μύθος. Η υπέρταση αυξάνει τον κίνδυνο για εγκεφαλικό επεισόδιο, έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανεπάρκεια, αλλά και για βλάβες στα μάτια, στους νεφρούς, για ανεύρυσμα αορτής και βλάβες στις αρτηρίες των ποδιών (βλάβες σε «όργανα-στόχους»).

Για να προκληθούν όμως αυτές οι βλάβες, απαιτούνται αρκετά χρόνια. Στο διάστημα αυτό, δεν υπάρχουν συμπτώματα, και η ζημιά σε καρδιά, αρτηρίες, νεφρούς και μάτια συμβαίνει σιωπηλά και ύπουλα.

Διαγνώστηκα με υπέρταση, άρα θα πρέπει να παίρνω φάρμακα για το υπόλοιπο της ζωής μου.

Μύθος & αλήθεια. Αν η άνοδος της πίεσής μας δεν είναι μεγάλη ή αν δεν υπάρχουν ήδη βλάβες σε «όργανα-στόχους», μπορούμε να την επαναφέρουμε σε φυσιολογικά επίπεδα με αλλαγές στον τρόπο ζωής, χωρίς φάρμακα (απώλεια βάρους, άσκηση, περιορισμός αλατιού κ.ά.).

Ωστόσο, κατά κανόνα η αντιυπερτασική αγωγή, όταν απαιτείται, χορηγείται διά βίου.

Έχω υπέρταση και πρέπει να αποφεύγω την έντονη άσκηση.

Μύθος & αλήθεια. Η άσκηση στην υπέρταση όχι μόνο δεν αντενδείκνυται, αλλά αντιθέτως βοηθά στην πρόληψη και στη μη φαρμακευτική αντιμετώπιση της υπέρτασης. Επιπλέον, θωρακίζει τον οργανισμό μας απέναντι σε άλλους παράγοντες κινδύνου που απειλούν την καρδιά, τον εγκέφαλο και τα αγγεία μας. Κάθε είδος άσκησης μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της αρτηριακής πίεσης (άμεσα ή μέσω της απώλειας βάρους).

Επιλέγουμε γρήγορο περπάτημα, ποδηλασία, κολύμβηση ή παρόμοιες δραστηριότητες αερόβιας άσκησης.

Η άσκηση με αντιστάσεις ενδέχεται να έχει ορισμένα οφέλη, αλλά θυμηθείτε πως η ισομετρική, μέγιστης έντασης άσκηση μπορεί να οδηγήσει παροδικά σε σημαντική αύξηση της πίεσης.

Έχω νευροπίεση, όχι υπέρταση.

Η «νευροπίεση» είναι εσφαλμένη έννοια. Σε συνθήκες ψυχολογικής καταπόνησης, είναι απολύτως φυσιολογικό η πίεση να είναι αυξημένη. Ωστόσο, δεν υπάρχει επιστημονικά αποδεκτή διάγνωση με τον όρο «νευροπίεση», που να χαρακτηρίζει πραγματικά υπερτασικά άτομα. Για την αποφυγή μιας εσφαλμένης διάγνωσης, οι μετρήσεις θα πρέπει να γίνονται σε ιατρείο και σπίτι, σε συνθήκες ηρεμίας, ενώ κάποιες φορές είναι απαραίτητη η 24ωρη καταγραφή της αρτηριακής πίεσης.

Για τους παραπάνω λόγους, τα ηρεμιστικά φάρμακα δεν έχουν θέση στην αντιμετώπιση της υπέρτασης.

Τα φάρμακα για την υπέρταση έχουν επιπτώσεις στη σεξουαλική ζωή.

Μύθος & αλήθεια. Όπως αναφέρει ο Καθηγητής Καρδιολογίας του Παν. Αθηνών Χαρ. Βλαχόπουλος στην έκδοση «Τα 100 μυστικά της υπέρτασης», η αιτιολογική συσχέτιση της στυτικής δυσλειτουργίας με τα αντιυπερτασικά φάρμακα δεν έχει τεκμηριωθεί επαρκώς. Η ανεπιθύμητη αυτή ενέργεια πιθανώς να οφείλεται είτε σε υπερβολική μείωση της αρτηριακής πίεσης, και κατά συνέπεια της αιματικής ροής στο πέος, είτε σε ειδικές δράσεις των διαφόρων κατηγοριών αντιυπερτασικών φαρμάκων στον μηχανισμό της στύσης.

Ένας σημαντικός αριθμός μελετών δείχνουν συσχέτιση της στυτικής δυσλειτουργίας με τη λήψη διουρητικών, β-αναστολέων και φαρμάκων με κεντρική δράση. Τα διουρητικά χάπια μειώνουν τη ροή του αίματος στο πέος, κάνοντας τη διατήρηση της στύσης προβληματική. Επιπλέον, μπορεί να μειώσουν πολύ τα επίπεδα του ψευδαργύρου στον οργανισμό, ο οποίος είναι απαραίτητος για την παραγωγή της τεστοστερόνης. Οι άλλες κατηγορίες αντιυπερτασικών φαρμάκων, όπως οι αναστολείς των διαύλων ασβεστίου, οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτασίνης και οι αναστολείς των ΑΤ1 υποδοχέων της αγγειοτασίνης δεν έχουν ενοχοποιηθεί για αντίστοιχα προβλήματα. Μάλιστα, οι τελευταίοι έχουν δείξει (σε περιορισμένο αριθμό μελετών) ότι πιθανώς να βελτιώνουν τη στυτική λειτουργία.

Είναι απολύτως λανθασμένη η μη λήψη των αντιυπερτασικών φαρμάκων από ορισμένους ασθενείς, υπό το φόβο της εκδήλωσης στυτικής δυσλειτουργίας, γιατί εκτός των άλλων κινδύνων, είναι σχεδόν βέβαιο ότι σε κάποια φάση θα προκληθούν διαταραχές της στύσης από την πρόοδο της νόσου αυτής καθ’ αυτής.

Τα παιδιά και οι έφηβοι δεν εμφανίζουν υπέρταση.

Μύθος. Οι περιπτώσεις ανηλίκων με αυξημένη πίεση δεν είναι και τόσο σπάνιες, όπως πιστεύαμε παλαιότερα. Εκτιμάται πως αφορούν το 1-2% των παιδιών!

Μάλιστα, η συχνότητα της υπέρτασης στις ηλικιακές αυτές ομάδες αυξάνεται, κυρίως λόγω της παιδικής παχυσαρκίας και του καθιστικού τρόπου ζωής.

Στα μικρότερα παιδιά απαιτείται προσεκτικός έλεγχος για τυχόν ύπαρξη δευτεροπαθούς υπέρτασης (δηλαδή απαιτείται διερεύνηση για κάποιο άλλο πιθανό οργανικό πρόβλημα που προϋπάρχει και αποτελεί την αιτία της υπέρτασης).

Στους εφήβους, η υπέρταση είναι σχεδόν πάντα ιδιοπαθής (υπέρταση δηλαδή που δεν οφείλεται σε άλλη αιτία), η οποία αν υποεκτιμηθεί, μπορεί να μην γίνει αντιληπτή, παρά μετά από δεκαετίες. Μία αυξημένη αρτηριακή πίεση πριν την ενήλικο ζωή μπορεί να εξελιχθεί σε υπέρταση μετά την ενηλικίωση.

Οι παιδίατροι πρέπει να μετρούν την πίεση περιοδικά κατά τις τακτικές επισκέψεις των παιδιών, τηρώντας όλες τις απαραίτητες συνθήκες: μέτρηση με κατάλληλο πιεσόμετρο και μέγεθος περιχειρίδας, παραμονή του παιδιού στην καθιστή θέση για αρκετά λεπτά πριν από τη μέτρηση, αξιολόγηση των τιμών με τη χρήση των ειδικών πινάκων.

Πηγή: thecaller.gr

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News