default-image

Τι είναι η δερματίτιδα και η ψωρίαση και πώς να τα αποφύγουμε;

Υγεία
Τι είναι η δερματίτιδα και η ψωρίαση και πώς να τα αποφύγουμε;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Οι όροι έκζεμα και δερματίτιδα χρησιμοποιούνται συνήθως ως συνώνυμα και έχουν υιοθετηθεί από το σύνολο της Παγκόσμιας Ιατρικής Κοινότητας ως μια ακόμη έκφραση της συνολικής αποδοχής της αρχαίας ελληνικής γραμματείας.

Η λέξη έκζεμα εννοεί εκείνο που ζέει, δηλαδή φλεγμαίνει. Η δερματίτιδα ή έκζεμα είναι μια φλεγμονώδης αντίδραση του δέρματος που χαρακτηρίζεται ιστοπαθολογικά από ποικίλου βαθμού ακάνθωση και οίδημα της επιδερμίδας (σπογγίωση), καθώς και περιαγγειακή λεμφοϊστιοκυτταρική διήθηση του άνω τμήματος του χορίου.

Ταξινόμηση: Εξωγενές

  1. Αλλεργική δερματίτιδα εξ επαφής
  2. Ερεθιστική δερματίτιδα εξ επαφής
  1. Ατοπική δερματίτιδα
  2. Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα
  3. Νομισματοειδές έκζεμα
  4. Δισυδρωσικό έκζεμα

Δερματιτίδα εξ επαφής:

Πρόκειται για φλεγμονή του δέρματος που προκαλείται από επαφή με εξωγενείς ουσίες οι οποίες μπορεί να είναι ερεθιστικά, αλλεργιογόνα και φωτοευαισθητοποιοί παράγοντες.

Κλινική εικόνα:

Μορφολογικά και ιστοπαθολογικά διακρίνεται σε τρεις φάσεις:

  • Οξεία: κυριαρχεί η εικόνα σπογγίωσης και ο σχηματισμός ενδοεπιδερμικών φυσαλλίδων.
  • Υποξεία: μειώνεται η σπογγίωση και αυξάνεται η ακάνθωση και η παρακεράτωση.
  • Χρόνια: παρατηρείται λειχηνοποίηση, υπερκεράτωση, παρακεράτωση και ακάνθωση.

Ατοπική δερματίτιδα:

  • Είναι μια χρόνια, κνησμώδης, υποτροπιάζουσα δερματοπάθεια.
  • Προσβάλλει άτομα με γενετική προδιάθεση για αλλεργικά νοσήματα.
  • Υποφέρει το 7-21% του παιδικού πληθυσμού σχολικής ηλικίας, το 10-15% των μικρότερων των 5 ετών παιδιών, το 1-3% των ενηλίκων.

α) στον εξωγενή τύπο: προκαλείται από αλλεργιογόνα περιβάλλοντος και χαρακτηρίζεται από αυξημένα επίπεδα IgE.

β) στον ενδογενή τύπο: δεν ανιχνεύο-

νται ειδικά IgE για αλλεργιογόνα.

Κλινική εικόνα:

  • Βρεφικό έκζεμα: έχει τη μορφή οξείας δερματίτιδας και εμφανίζεται μεταξύ του 3ου και του 6ου μήνα της ζωής.
  • Παιδικό έκζεμα: ερυθηματώδεις βλατίδες με λειχηνοποίηση της επιδερμίδας και εφελκίδες.
  • Ατοπική δερματίτιδα των ενηλίκων:

α) σημείο του raccoon

β) σημείο βρώμικου τραχήλου

γ) λείανση της ονυχαίας πλάκας εξαιτίας του συνεχούς ξεσμού

Σμηγματορροϊκή δερματίτιδα:

  • Συχνή χρόνια ερυθηματολεπιδώδης δερματοπάθεια που συνδυάζεται με αυξημένη σμηγματόρροια του τριχωτού της κεφαλής και των περιοχών που είναι πλούσιες σε σμηγματογόνους αδένες: πρόσωπο και θώρακα.
  • Κλινική εικόνα: άκνησμο εξάνθημα που αποτελείται από ερυθροκίτρινες, σαφώς περιγεγραμμένες πλάκες με λιπαρά λέπια.

Νομισματοειδές έκζεμα:

  • Χαρακτηρίζεται από κυκλικές, τύπου κέρματος, ερυθηματοβλατιδοφυσαλιδώδεις πλάκες.
  • Εντοπίζεται κυρίως στα άνω άκρα και στο θώρακα.

Δισυδρωσικό έκζεμα:

  • Φυσαλλιδοπομφολυγώδες συμμετρικό εξάνθημα των παλαμών και πελμάτων.Συχνότερη είναι η ανάπτυξη φυσαλλίδων που ακολουθείται από ξήρανση και απολέπιση.
  • Ενοχοποιείται το stress, η υπεραντιδραστικότητα σε υπάρχουσα φλεγμονή από

μύκητες και η γενετική προδιάθεση.

Γενικά μέτρα

  • Αποφυγή αλλεργικών παραγόντων
  • Αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων
  • Αποφυγή άγχους
  • Μαλακτικά

Τοπική θεραπεία

  • ενυδάτωση
  • Τοπικά κορτικοστεροειδή
  • Tacrolimus
  • Pimecrolimus

Συστηματική θεραπεία

  • Αντιισταμινικά
  • Αντιβιοτικά
  • κορτικοστεροειδή

ΨΩΡΙΑΣΗ: Τι είναι η ψωρίαση

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια με ανοσολογικό υπόστρωμα, που προσβάλλει περίπου το 2-3 % του πληθυσμού παγκοσμίως. Η ψωρίαση δεν είναι μεταδοτική. Η ψωρίαση προσβάλλει το ίδιο συχνά άντρες και γυναίκες και μπορεί να ξεκινήσει σε οποιαδήποτε ηλικία, αν και η συνήθης ηλικία έναρξης είναι μεταξύ 20-35 ετών. Όμως, υπάρχουν δύο τύποι ψωρίασης. Οι κύριες βλάβες του δέρματος στην ψωρίαση είναι παχιές, κόκκινες πλάκες με χαλαρά προσκολλημένα λέπια στην επιφάνειά τους.

Η ψωρίαση είναι μια χρόνια μη μεταδοτική φλεγμονώδης νόσος του δέρματος η οποία εκδηλώνεται με τη μορφή ερυθηματωδών πλακών οι οποίες καλύπτονται από παχιά λευκά ή αργυρόχρωα λέπια τα οποία αποκολλώνται από το δέρμα. Οι πλάκες συνήθως εμφανίζονται στους αγκώνες, στα γόνατα και στο τριχωτό της κεφαλής.

Ωστόσο, μπορούν να εμφανιστούν και σε άλλα σημεία του σώματος π.χ. πρόσωπο, πόδια. Η ασθένεια είναι σχετικά συχνή και επηρεάζει το 2-3% του πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται από περιόδους έξαρσης και από περιόδους ύφεσης.

Τύπος Ι: αφορά νεαρούς ενήλικες οι οποίοι μπορεί να έχουν κάποιο συγγενή που επίσης να πάσχει από ψωρίαση (θετικό οικογενειακό ιστορικό). Ο τύπος αυτός συνήθως έχει πιο σοβαρή κλινική εκδήλωση της ψωρίασης.

Τύπος ΙΙ: αφορά κυρίως άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, 50-60 ετών, χωρίς θετικό οικογενειακό ιστορικό με ηπιότερη και λιγότερο εκτεταμένη ψωρίαση.

Η ψωρίαση είναι πολυπαραγοντική νόσος και οφείλεται σε γενετικούς, περιβαλλοντικούς και ανοσολογικούς παράγοντες.

Ένα είναι σίγουρο: η ψωρίαση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ!

Τύποι ψωρίασης:

Κατά πλάκας ψωρίαση: αποτελεί την πιο συνηθισμένη μορφή ψωρίασης (80%).

Σταγονοειδής ψωρίαση: πρόκειται για σπανιότερη μορφή ψωρίασης (<10%).

Η ψωριασική ονυχία εμφανίζεται στο 25-50% των ασθενών με ψωρίαση.

δέρματος και σχετίζεται με ψωριασική αρθρίτιδα.

Η ανάστροφη ψωρίαση προσβάλλει τις πτυχές.

Η ψωρίαση των γεννητικών οργάνων.

Η φλυκταινώδης ψωρίαση χαρακτηρίζεται από το σχηματισμό φλυκταινών.

Η ερυθροδερμική ψωρίαση αποτελεί την πιο σοβαρή εκδήλωση της ψωρίασης.

Η ψωριασική αρθρίτιδα εμφανίζεται στο 10-30% των ψωριασικών ασθενών. Πρόκειται για οροαρνητική αρθρίτιδα που προσβάλλει εξίσου και τα δύο φύλα.

Η θεραπευτική προσέγγιση της ψωρίασης είναι ένα σύνθετο πρόβλημα που αποτελεί διαχρονική πρόκληση για το δερματολόγο. Οι περισσότερες περιπτώσεις ήπιας βαρύτητας ψωρίασης συνήθως ανταποκρίνονται ικανοποιητικά στην τοπική θεραπεία.

Ένα σημαντικό ποσοστό των ασθενών όμως πάσχει από ψωρίαση που απαιτεί συστηματική χορήγηση (από το στόμα) θεραπείας για τον έλεγχο της νόσου, όπως η μέτρια εώς σοβαρή ψωρίαση, η ψωρίαση με συχνές εξάρσεις, η ψωρίαση με σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής του ασθενούς, και η ψωρίαση σε εμφανή σημεία όπως το πρόσωπο και τα χέρια.

Η ψωρίαση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΔΟΤΙΚΗ!

ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Ο ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΤΟΥ ΘΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ. ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ  Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΛΙΝΙΚΑ ΚΑΙ  ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟΝ  ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟ.

ΕΠΙΤΡΟΠΑΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ

ΕΙΔΙΚΟΣ ΙΑΤΡΟΣ

ΔΕΡΜΑΤΟΛΟΓΟΣ ΑΦΡΟΔΙΣΙΟΛΟΓΟΣ

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News