Θύελλα αντιδράσεων συλλόγων ασθενών έχει ξεσηκώσει η πρόθεση του Πανελληνίου Φαρμακευτικού Συλλόγου να διακόψει την πίστωση στον ΕΟΠΥΥ.
Με αφορμή τη πρόθεση του ΠΦΣ, ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωματείων-Συλλόγων ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη, κ. Χρήστος Δαραμήλας ανέφερε:
«Με αυτό που σκοπεύουν να κάνουν οι φαρμακοποιοί απειλούν τη ζωή μας. Κι αυτό γιατί μη έχοντας τη δυνατότητα λήψης συνταγών, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο θάνατο. Το θέμα δεν είναι να επιτεθεί η μία κοινωνική ομάδα στην άλλη. Γιατί κι εμείς από την πλευρά μας μπορούμε να κάνουμε εμπάργκο.
Οι ασθενείς δεν μπορούν ν΄ αντέξουν κι άλλη ταλαιπωρία γιατί εκτός από αυτή, οι ασθενείς δεν θα μπορέσουν ν΄ ανταποκριθούν στο κόστος που θα τους επιβαρύνει. Για μας το μηνιαίο κόστος είναι 80 έως 100 € αλλά ο διαβήτης είναι εξατομικευμένη ασθένεια. Σε ασθενή με διαβήτη τύπου 1, μπορεί το κόστος να ξεπεράσει τα 400€.
Όταν είχαν κλείσει τα φαρμακεία για τον ίδιο λόγο είχαμε πάλι μεγάλο πρόβλημα. Το θέμα είναι γιατί θέλουν να το κάνουν τώρα μ΄ αυτές τις συνθήκες και δεν το έκαναν πριν ένα μήνα. Γιατί και πριν ένα μήνα ήταν ήδη 6 μήνες ανεξόφλητοι. Οι φαρμακοποιοί θα πρέπει να αναλάβουν το βάρος της ευθύνης τους».
Σε δηλωσεις προχώρησε και η Πρόεδρος της Ελληνικής Ομοσπονδίας Θαλασσαιμίας κ. Βάνα Μυρίλα:
«Εμάς μια τέτοια περίπτωση, να σταματήσουν οι φαρμακοποιοί να εκτελούν τις συνταγές του ΕΟΠΥΥ, θα μας δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα. Λίγες μέρες πριν είχαμε εναντιωθεί στην πρόθεση του Υπουργείου Υγείας να φύγουν τα Φάρμακα Υψηλού Κόστους από τον ΕΟΠΥΥ γιατί εμείς από εκεί τα παίρνουμε. Όμως από τα φαρμακεία προμηθευόμαστε συμπληρώματα και κάποια άλλα υποκατάστατα για τις επιπλοκές της νόσου, είναι στην αρνητική λίστα γιατί θεωρούνται life style και τα πληρώνουμε εξ ολοκλήρου από την τσέπη μας.
Το κόστος τους κάθε μήνα μπορεί να φτάσει τα 100€ και αν σκεφτείτε πως κάποιοι από εμάς ζουν με το προνοιακό επίδομα, καταλαβαίνετε πόσο δύσκολο θα είναι γι' αυτούς.
Η κατάσταση είναι ήδη πολύ ρευστή και σε μια αντίστοιχη που είχε δημιουργηθεί στο παρελθόν είχαμε μεγάλο πρόβλημα και βοηθούσαμε ο ένας τον άλλο μεταξύ μας. Κάποιοι αναγκάστηκαν να διακόψουν ακόμα και τη θεραπεία τους.
Το πρόβλημα το έχουμε εμείς οι χρονίως πάσχοντες που χρειαζόμαστε κάθε μήνα τα φάρμακά μας και που επαναλαμβάνω τα προμηθευόμαστε, ευτυχώς, από τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ.
Σε μια τόσο πολύ ρευστή κατάσταση όπως είναι αυτή μας χρησιμοποιούν σαν μοχλό πίεσης. Το ίδιο είχε γίνει και στο παρελθόν.
Το πρόβλημα δεν το έχει όποιος πάει μια φορά στους έξι μήνες στο φαρμακείο να πάρει φάρμακα αλλά εμείς που πάμε κάθε μήνα και ο συνταξιούχος, αυτός που έχει πάθει δύο εγκεφαλικά και πρέπει να πάρει τα φάρμακά του κι έχει μόνο τη σύνταξή του».
