Στη 10η υψηλότερη κορυφή του κόσμου βρέθηκε αποστολή ορεινών πεζοπόρων του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ηρακλείου που έφτασε σε υψόμετρο 4.130 μέτρων, σε μια από τις διασημότερες διαδρομές παγκοσμίως, εκείνη του ορεινού όγκου Αναπούρνα του Νεπάλ που εκτείνεται σε μήκος 55 χιλιομέτρων. Το εντυπωσιακό της προσπάθειας των ορεινών πεζοπόρων του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ηρακλείου ήταν το γεγονός ότι κάλυψαν πάνω από 10.000 μέτρα υψομετρικής διαφοράς με ίδια μέσα, δηλαδή χωρίς οδηγούς και βαστάζους, όπως συνηθίζεται, υποβοηθώντας την προσπάθεια των αποστολών που καταφτάνουν από όλο τον κόσμο.
Η προσπάθεια ξεκίνησε από την πόλη Ποκάρα του Νεπάλ, που βρίσκεται σε υψόμετρο 980 μέτρων και οι ορειβάτες του Σ.Δ.Υ.Η. Γιώργος Κουντουράκης και Νίκος Αντωνακόπουλος κατάφεραν έπειτα από πολύωρη ορειβασία στις πλαγιές του όρους Αναπούρνα να φτάσουν στο βασικό σταθμό - Βasecamp - σημείο απ' όπου όταν το επιτρέπουν οι καιρικές συνθήκες αλλά και οι οικονομικές δυνατότητες των αποστολών ξεκινάει η τελική προσπάθεια για την κατάκτηση της κορυφής των 8.091 μέτρων του διάσημου ορειβατικού προορισμού.
Το neakriti.gr συνάντησε τον Γιώργο Κουντουράκη λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από το Νεπάλ. «Κινητήριος μοχλός για να σηκώνει κάποιος 20 κιλά σακίδιο για σχεδόν 10.000 μ. ανάβασης είναι η αγάπη για το βουνό, την ορειβασία, τον αθλητισμό και την επαφή με τη φύση. Η επίπονη ανάβαση με κλίσεις που φτάνουν το 60% απαλύνεται χωρίς αμφιβολία από τη θέα των τεράστιων πέτρινων όγκων των Ιμαλάϊων που σε συνοδεύουν σε σχεδόν όλο το μήκος της διαδρομής. Στον προορισμό μας η ανατολή του ηλίου πίσω από το βουνό Αναπούρνα είναι ένα θέαμα απερίγραπτης ομορφιάς που μπορούμε πλέον να λέμε ότι είδαμε από κοντά», εξήγησε γεμάτος ενθουσιασμό ο δικηγόρος στο επάγγελμα Γιώργος Κουντουράκης.
Μαζί με το γιατρό ορθοπαιδικό, Νίκο Αντωνακόπουλο, έφτασαν στις 8 Απριλίου στον προορισμό-στόχο, μετά από πολυήμερη ανάβαση σε χωμάτινα και πέτρινα μονοπάτια μέχρι τα 3.700 μ., ενώ συνέχισαν με κίνηση στον παγετώνα του όρους Αναπούρνα από τα 3.700 μ. έως την άφιξή τους στο basecamp στα 4.130 μ. Κατά τη διάρκεια της ανάβασης ο καιρός ήταν καλός με βροχές μετά τις 14:00 σε σχεδόν καθημερινή βάση.
Η επιλογή της εποχής για την αποστολή του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ηρακλείου δεν ήταν τυχαία, διότι πέφτει ανάμεσα στους μουσώνες με αποτέλεσμα να αποφεύγονται οι ασταμάτητες καταρρακτώδεις βροχές. Πάντως τη νύχτα της άφιξής τους σημειώθηκε έντονη χιονόπτωση που ξεπέρασε το ένα μέτρο χιόνι κατά μήκος των τελευταίων 200 μέτρων της ανάβασής τους. Ωστόσο τα δύσκολα αντιμετωπίστηκαν την επόμενη ημέρα κατά τη φάση της κατάβασης, η οποία πραγματοποιήθηκε εν μέσω πυκνής χιονόπτωσης.
Οι δυο ορειβάτες του Σ.Δ.Υ.Η δεν άφησαν την ευκαιρία να πάει χαμένη και πριν πάρουν το δρόμο της επιστροφής τοποθέτησαν στα 4.130 μέτρα το λάβαρο του Συλλόγου Δρομέων Υγείας Ηρακλείου, που πλέον εδώ και λίγες ημέρες κοσμεί την κεντρική είσοδο του Basecamp της Αναπούρνα, για να υπενθυμίζει σε όλες τις επόμενες αποστολές που καταφτάνουν από δεκάδες χώρες του κόσμου, κάθε χρόνο, το πέρασμα των μελών του κρητικού συλλόγου.
Οι πιο επικίνδυνες κορυφές στην Αναπούρνα
Η Αναπούρνα είναι ορεινός όγκος στο βόρειο-κεντρικό Νεπάλ, τμήμα των Ιμαλαΐων. Η ψηλότερη κορυφή του ορεινού όγκου είναι η Αναπούρνα Ι, ύψους 8.093 μέτρων, η οποία είναι η 10η ψηλότερη στο κόσμο. Ο ορεινός όγκος περιλαμβάνει 13 κορυφές άνω των 7.000 μέτρων και άλλες 16 άνω των 6.000 μέτρων. Ο ορεινός όγκος έχει μήκος 55 χιλιόμετρα και οριοθετείται από το φαράγγι Κάλι Καντάκι στα δυτικά, τον ποταμό Μαρσιάνγκντι στα βόρεια και ανατολικά και την κοιλάδα Ποκάρα στα νότια. Το Κάλι Καντάκι περνά ανάμεσα στο όρος Αναπούρνα και το Νταουλαγκίρι, το οποίο βρίσκεται 34 χιλιόμετρα δυτικά, και θεωρείται το βαθύτερο φαράγγι στη Γη.
Η Αναπούρνα Ι ήταν η πρώτη κορυφή 8.000 μ.+ που κατακτήθηκε. Ο Μορίς Ερζόγκ και ο Λουί Λασενάλ, μέλη μιας γαλλικής αποστολής, έφτασαν στην κορυφή στις 3 Ιουνίου 1950. Η κορυφή του όρους Αναπούρνα ήταν το υψηλότερο σημείο στο οποίο είχε αναρριχηθεί άνθρωπος, μέχρι την ανάβαση στο Έβερεστ το 1953. Οι κορυφές του Αναπούρνα είναι ανάμεσα στις πιο επικίνδυνες στον κόσμο για τους αναρριχητές, αν και μετά το 1990 και με βάση τα νεότερα στατιστικά το Κανγκτσενγιούνγκα έχει μεγαλύτερο ποσοστό θνητότητας.
