Ήταν μάθημα ποδοσφαίρου η αναμέτρηση και το αποτέλεσμα του αγώνα ΟΦΗ-ΑΕΚ, που επαναλάμβανε τη διαδοχή του σκορ το 1969 από 0-3 σε 3-3 με τον Πιερικό στο «Γεντί Κουλέ» και πρωταγωνιστή τον Πέτρο Βουζουνεράκη.
Αυτή τη φορά, όμως, απέναντι ήταν η φιλόδοξη ΑΕΚ που βρήκε από το ξεκίνημα, έναν «ανερμάτιστο ΟΦΗ» μετά από 567 μέρες μπροστά στο κοινό του, σκιά του εαυτού του στην άμυνα, ακόμη κι όταν βρέθηκε εκείνη να συνεχίζει ανώτερη μένοντας με δέκα παίκτες στο δεύτερο ημίχρονο, εμφανίζοντας να έχει ασύγκριτη ποιότητα.
Μέχρι που οι αλλαγές του Νιόπλια έδωσαν ισχυρό νεύμα αφύπνισης στους ποδοσφαιριστές του, αλλάζοντας την κίνηση τους στο ματς, πατώντας πάνω και στον εφησυχασμό του αντιπάλου από το 0-3.
Έτσι πήρε τη ρεβάνς με τρομερή αποφασιστικότητα, κυρίως στις στατικές φάσεις που έφεραν την ανατροπή, όχι μόνο του σκορ αλλά και των επιδράσεων που μπορούν να επηρεάσουν τη συνέχεια της ομάδας στο πρωτάθλημα. Η δράση του ΟΦΗ από το 78΄ που έδινε η σπίθα από το γκολ της (προσωρινής) τιμής του Νέιρα, έγινε αποφασιστική σε βαθμό που ο Μιλόγεβιτς, άρχισε από λεπτό σε λεπτό να χάνει βασανιστικά το χαμόγελο του…
Αν κρατήσει κάποιος έναν αισιόδοξο συσχετισμό σε σχέση με την πρεμιέρα στο Βικελίδης, ο φετινός ΟΦΗ, από τη στιγμή που συνήλθε από τη «νάρκωση», πιστοποίησε την αφοσίωση του στο ματς μέχρι το τελευταίο λεπτό, που υπήρξε πέρσι «αχίλλειος πτέρνα». Κοινό δυναμικό στοιχείο που μέλλει να τον ακολουθήσει στη συνέχεια και που σίγουρα αυξάνει την αυτοπεποίθηση του, αλλά με την ΑΕΚ μπορεί να γίνει αξίωμα ικανό να θέσει τον πήχη των απαιτήσεων του ΟΦΗ από αγώνα σε αγώνα… Μια τέτοια ισοπαλία, όπως αυτή, αξίζει στα επιμέρους, ίσως περισσότερο από μια απλή νίκη…
Αν έχει τύχη διάβαινε
Αυτό είναι το ποδόσφαιρο κι αν έχεις τύχη, απόλαυσε το μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, ακόμη και με λάθη ή αδυναμίες. Το κάκιστο πρόσωπο του ΟΦΗ που μεταλλάχθηκε σε καλό και η άψογη εμφάνιση της ΑΕΚ που κατέληξε μοιραία, ήταν από τα λατρεμένα κοντράστ και αλληλουχίας του ποδοσφαιρικού θεάματος… Πόσο μάλλον όταν εκφράστηκε από 0-3 σε 3-3.
Οι μεγάλες ομάδες, οι γνωστές τέσσερις του ελληνικού πρωταθλήματος, κουβαλώντας πάνω τους αμέτρητες αδικίες σε βάρος άλλων ομάδων, δεν μπορούν να κρίνουν το ματς πάνω στην αμφισβήτηση μιας φάσης...
Οι επιλογές του Νιόπλια, μπορεί να μην δικαίωσαν σαφώς, από το ξεκίνημα, ίσως γιατί τεχνικός είχε κριτήρια ατομικής ετοιμότητας παικτών, για το πως θα αρχίσει το παιχνίδι και ποιους παίκτες έκρινε έτοιμους να μπουν και να το αλλάξουν. Όπως στην περίπτωση Ντουρμισάι;
Είδαμε πάντως από την πλευρά του -μετά την εμπειρία του ΟΦΗ σε προηγούμενα πρωταθλήματα- αλλαγές με προπονητικό ρίσκο για να πάρει η ομάδα μέτρα στο γήπεδο και να αναζητήσει πρώτα τη μείωση των μεγάλων αρνητικών εντυπώσεων του ως τότε το 0-3.
Έτσι φτάσαμε στο σημείο να βλέπουμε αυτό που είχε ο ΟΦΗ με τρία γκολ στην πλάτη, να το επιδεικνύει η ΑΕΚ με αδράνεια και χαλάρωση ακόμη και στις στατικές φάσεις… Αλλά η όλη αξιοποίηση μέλλει να φανεί στα προσεχή ματς, με πρώτο το ερχόμενο με τον Αστέρα.
Όπως και το γιατί ο ΟΦΗ για τόσο μεγάλο διάστημα του αγώνα, ήταν αγωνιστικά από την αρχή, κατώτερος των προσδοκιών, με πολλά κενά, σε ένα ματς με πολλά τρεξίματα. Είναι κρίσιμο σημείο κριτικής, που δεν πρέπει να παραμερισθεί στη μέθη του αποτελέσματος που ήλθε από ένα πέρασμα της μπάλας, από την τρύπα της βελόνας, με την υπογραφή του Βούρου.
-Σχολιάσθηκε στον αέρα των μεταδόσεων και των live blogs, ότι στο κόρνερ απ’ αριστερά στο πρώτο μέρος, δεν είχε τοποθετηθεί ασβέστης για να στηθεί η μπάλα. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό από μια επιτελική οργάνωση ομάδας…
-Το γήπεδο θα ήταν γεμάτο μετά από τόση μοναξιά 567 ημερών στις κερκίδες του «Γεντί Κουλέ», αλλά δεν ήταν λόγω κορωνοϊού. Οι εμβολιασμένοι και οι ανεμβολίαστοι, είχαν τη μεγάλη τους θέση στα σχόλια των οπαδών στους αγώνες της Superleague, από τις online μεταδόσεις των ιστοσελίδων…
-Η κύρια έκφραση των φίλων του ΟΦΗ, που επέστρεψαν σε αγώνα της ομάδας τους μετά από ενάμιση χρόνο, εκφράσθηκε από το πανό που είχαν αναρτήσει και έγραφε: «Διαχωρισμοί και αθλητικές νομοθεσίες, οι οπαδοί δεν είναι εγκληματίες»
