Είναι πολύ βαρύ να σε ακολουθεί μια συνεχής αποτυχία στα αποτελέσματα, με πιο νωπή τα έξι ματς χωρίς νίκη και τα πέντε τελευταία με ήττες, αλλά και επτά συνεχόμενα στο πρωτάθλημα χωρίς γκολ.
Είναι ανάγκη να σπάσει αυτός ο εφιαλτικός πίνακας. Στον προηγούμενο κύκλο «μηδενικών» αποτελεσμάτων το σερί έσπασε με νίκη μέσα στο Βόλο. Τώρα ο Βόλος είναι μπροστά στο «Γεντί Κουλέ» ως αντίπαλος –συνήθως επικίνδυνος- αλλά για τον ΟΦΗ η νίκη ηχεί ως σήμα κινδύνου.
Έτσι κι αλλιώς όσες ανασυντάξεις κι αν γίνουν, η δομική διόρθωση του σχεδιασμού θα περιμένει την ερχόμενη αγωνιστική περίοδο.
Συν τοις άλλοις, για την «αξιοπρέπεια» του πράγματος δεν μπορεί να είσαι ΟΦΗ, με διοικητική ευστάθεια και προγραμματισμό και οργάνωση και να είσαι ο αρνητικός πρωταγωνιστής του πρωταθλήματος όπως, καταδεικνύεται από τη χειρότερη άμυνα…
ΟΦΗ: Το μήνυμα έχει ήδη σταλθεί εμφατικά…
Λογική η απογοήτευση στον κόσμο του ΟΦΗ. Οι συνεχόμενες ήττες φέρνουν γκρίνια και η γκρίνια τροφοδοτεί λογής σκέψεις. Στον ΟΦΗ υπάρχει η συγκριτική αναφορά σε σχέση με τη περυσινή σεζόν που ολοκληρώθηκε με εισιτήριο Ευρώπης. Το «φέτος» έδωσε το δικό του μήνυμα από το ματς με τον Απόλλωνα Λεμεσού.
Οι νέοι παίκτες δεν εξελίσσονται με αυτόν τον τρόπο σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Για να βγουν απαιτείται δυνατή βάση ομάδας…
Κι όπως λέει η ποδοσφαιρική φιλοσοφία, «το αν δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο». Άλλη μια παράμετρος του ότι στο πρωτάθλημα μετράει το αποτέλεσμα. Ο ΟΦΗ δεν τα πάει καθόλου καλά στην τρέχουσα σεζόν και δεν περίμενε κανείς να το δει με αντίπαλο τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης».
Ο σχεδιασμός της περιόδου δεν είχε ούτε στόφα, ούτε τύχη. Το επιβεβαιώνουν οι ατομικές επιδόσεις και οι επιρρεπείς τραυματισμοί. Το χειρότερο απ’ όλα είναι να επιμένεις στην ορθότητά τους, αποδίδοντάς όλα, στις απουσίες.
Σίγουρα θα ήταν αλλιώς αν θα μπορούσε να παίζει συνέχεια κομπλέ στα ματς, αλλά στη διάρκεια του πρωταθλήματος η κρίση γίνεται πάνω στην ικανότητα που μπορεί να σου αναπληρώσει το βάθος του ρόστερ.
Στην παρούσα περίοδο αναζητείται μια ανασυγκρότηση στο εσωτερικό, γιατί τα πλέι άουτ μπορεί να προσφέρουν την ευκαιρία να περισωθούν εντυπώσεις της κανονικής περιόδου με αντιπάλους ίσης ή ελαφρώς καλύτερης στάθμης. Αρκεί να τονωθεί ψυχολογικά η ομάδα από τα πέντε ματς που απομένουν για την κανονική περίοδο. Το ματς τελειώνει πάντα με το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή.
Η σεζόν έχει ήδη στείλει δυνατά μηνύματα στο «πρότζεκτ» με την ελπίδα ότι θα αξιοποιηθούν (ή να αναθεωρηθούν) από τους ειδήμονες…
-Μια φορά όλη κι όλη ο ΟΦΗ έχει κερδίσει τον Ολυμπιακό στην έδρα του για το πρωτάθλημα, αλλά ήταν μια τιτάνια νίκη! Η ανατροπή που καταγράφηκε με το 5-4 τον Μαΐο του 1990, ήταν η μεγαλύτερη και η μοναδική στην ιστορία της Α’ Εθνικήε/Super League. Χτες, ήταν μια άνιση μάχη, ως έχουν τα δεδομένα των αντιπάλων.
-Σήμερα δεν μπορεί να σταθεί άλλο το μονόχνοτο «τα παιδιά προσπάθησαν παίζαμε με την καλύτερη ομάδα, συνεχίζουμε…».
-Προς ερμηνεία: Μετά τις γιορτές, ο ΟΦΗ ήταν δύο βαθμούς από την έκτη θέση και ισόβαθμος με τον Αστέρα Τρίπολης. Μέσα σε έξι αγωνιστικές ο ΟΦΗ πήρε έναν βαθμό, ο Αστέρας 18…
-Η τρέχουσα πορεία, έχει πολλούς αποδέκτες, όπως θα συνέβαινε και σε περιόδους μεγάλων επιτυχιών. Ποτέ δεν ευθύνεται μόνο ένας και τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα, δεν αποτελούν σύμπτωση. Η ουσία μετράει και από την κεφαλή ξεκινάς, σε όλα. Μακάρι να δούμε την «ανασύνταξη» που βάζει στο τραπέζι ο Σίμος και είθε να ήταν βασική αιτία το «επτά παιχνίδια σε 20 μέρες»…
