Το επισημάναμε («Γιάννης Σαμαράς: Το «μεγάλο κεφάλι» του ΟΦΗ»), ότι με το μοντέλο της ΠΑΕ ΟΦΗ, τα συνήθη κριτήρια με τα οποία περιμένουμε την επιλογή προπονητή, δεν έχουν πλέον ισχύ.
Ο προπονητής χρειάζεται να διαπνέεται από τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας. Οι μεταγραφές γίνονται από την ομάδα για την ομάδα, με τον προπονητή να προτείνει τις θέσεις που εκτιμά ότι είναι αναγκαία η ενίσχυση της.
Οι μάνατζερ που συνήθως πάνε πακέτο (μεταγραφικά) με τον προπονητή, δεν έχουν θέση.
Ότι αφορά το ποδόσφαιρο περνά από την έγκριση του διευθυντή ποδοσφαίρου, εν προκειμένω του Γιάννη Σαμαρά..
Ο τρόπος και η μεθοδολογία της προπόνησης, απαιτεί επίσης προπονητή που είναι συμβατός σε γνώσεις, νοοτροπία και σε τρόπο δουλειάς και που χρειάζεται να «διαβάζει» τα τμήματα ανάπτυξης.
Ο προπονητής που θα επιλεγεί λοιπόν από τον ΟΦΗ να συνεχίσει τη δουλειά του Βέρα, θα έχει χαρακτηριστικά που ακολουθούν αυτό το μοντέλο που συναντάμε σε πολλές ευρωπαϊκές ομάδες, όπου η δουλειά του είναι να προσαρμόζεται με σεβασμό στις συνθήκες, να προπονεί μέσα από το πνεύμα του «μοντέλου», να διαχειρίζεται τα αποδυτήρια και τον αγώνα με δική του υπευθυνότητα.
Μέσα από αυτά (και άλλα), δεν μπορούμε να σκεπτόμαστε το νέο προπονητή του ΟΦΗ, με κλασικού τύπου χαρακτηριστικά.
Στην Ελλάδα είναι αλήθεια ότι δεν υπάρχουν πολλοί πρώτης γραμμής, που έχουν χαλιναγωγήσει τον προπονητικό τους εγωισμό και έχουν εκπαιδευτεί σχετικά.
Υπάρχουν όμως μετρημένοι στα δάκτυλα, προπονητές αυτού του τύπου, που έχουν την εμπειρία και μπορούν να αντιλαμβάνονται τις περίεργες συνθήκες του ελληνικού πρωταθλήματος.
Έτσι δούλεψαν Βέρα και Ίσις. Ίσως να συνέβη και η αποχώρηση Παπαδόπουλου καθώς δεν είναι ένας από αυτούς.
Παραδείγματος χάριν:
Έτσι δουλεύει π.χ. αν και δεν υπάρχει το εύρος της διάρθρωσης του τωρινού ΟΦΗ, ο προπονητής του Εργοτέλη Νίκκι Παπαβασιλείου, κατά ένα μέρος ο Τραϊνός Δέλλας που ίσως χρειάζεται περισσότερο χώρο, έχοντας λειτουργήσει με τις μεταγραφές των Λατίνων στον Παναιτωλικό (εισηγήσεις Μπελεβώνη).
Ο Νίκος Νιόπλιας, συχνά έχει διακηρύξει παρόμοιο τρόπο δουλειάς σε συνεντεύξεις του, θέλοντας πάντα ένα οργανωμένο μοντέλο ευρωπαϊκής κλίμακας με το ρόλο του προπονητή να είναι αμιγώς προπονητικός (προπόνηση, σχεδιασμός αγώνα και προτάσεις θέσεων για μεταγραφές, κ. α.).
Ο Γιάννης Πετράκης, διαθέτει όλη τη γνώση και μαζί το ποιοτικό προφίλ και χαρακτήρα να ανταποκρίνεται στο ομαδικό συμφέρον. Η επιστημονική του κατάρτιση και ο ισορροπημένος του χαρακτήρας, τον κάνουν συμβατό σε κάθε τι καλό.
Πολύ δύσκολα να βρεθεί εδώ προπονητής ηλικίας 50 plus, που να μπαίνει σε μια τέτοια λίστα. Για τον Ουζουνίδη που ακούστηκε κομμάτι δύσκολο μετά την εμπειρία με τον Λυμπερόπουλο στον Παναθηναϊκό. Για να δούμε.
Η εμπειρία στο ύψος της απαίτησης, κάνει το ζητούμενο, πρωτόγνωρο…
