Πρόεδρους «δικούς μας», «της γραμμής μας» ή «του χρώματος μας»; Μήπως υποχείρια μεγάλων χειραγωγών, που αλώνουν από την Αλεξανδρούπολη και μετά τους παράγοντες των ΕΠΣ με «δωροδοκίες» και άλλα «δώρα», μέσα από βαν και τζιπ του παρασκηνίου;
Οι μεγάλοι του ποδοσφαίρου, θα έπρεπε να ντρέπονται για την κατάσταση και τα ιδιοτελή τους κίνητρα, που όμοια τους δεν υπάρχουν στις ποδοσφαιρικά προηγμένες χώρες της Ευρώπης.
Χιλιοειπωμένα. Με κάθετη επιβεβαίωση στο φευγαλέο «πείραμα» του Θοδωρή Ζαγοράκη, εκεί όπου φάνηκαν οι κάλπικες δεκάρες της οικουμενικής αποδοχής, ρίχνοντας στην τρύπα τις όποιες ελπίδες.
Αν υπάρχει μια μπροστά, μπορεί να αναζητηθεί σε πρόσωπα με προσωπικότητα, που είναι βαθύτατοι γνώστες του χώρου, έχουν επιδείξει συνεπή δραστηριότητα κάθαρσης, και από το στόμα… των λύκων, αποκαλούνται ως «αιρετικοί».
Ζώντας σε μια ουτοπία, σε πολλά φάσματα της ζωής, είναι σίγουρο ότι θα έλθει η στιγμή που οι “μπαγάσηδες” θα λογοδοτήσουν, για τις ευθύνες τους στην κακοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου, από το οποίο κόβουν χρόνια, για να ψηλώνουν τα ίδια οφέλη τους. Ή κόσμος θα ξυπνήσει, ή θα βρεθούν και εκείνοι στην δαγκάνα της υπερτεχνολογίας.
Επειδή όμως το σύστημα δύσκολα αλλάζει κι όταν συμβεί θα είναι απόρροια των κοινωνικών ανακατατάξεων, της οικονομίας και άλλων συμφερόντων, η εμπειρία έχει δείξει ότι τίποτε δεν αλλάζει, αν δεν συμβούν τέτοιες αλλαγές στον πυρήνα.
Η αφορμή για ένα γρήγορο σκεπτικό, στο τόσο σημαντικό για την προοπτική του ελληνικού ποδοσφαίρου ζήτημα, δόθηκε από συνέντευξη του προέδρου της ΕΠΣΗ Νίκου Τζώρτζογλου στην ΕΡΑ Σπορ, που όταν ρωτήθηκε από τον δημοσιογράφο Άγγελο Στίμο, αν θα είναι υποψήφιος στην προεδρική εκλογή της ΕΠΟ, που είναι μπροστά το καλοκαίρι, η απάντηση ήταν :
«Όπως είναι σήμερα τα πράγματα δεν θα είμαι υποψήφιος. Θα πρέπει να έχεις στηρίγματα από τους ανθρώπους τους μεγάλους, που αυτοί θα επιλέξουν τον πρόεδρο της ΕΠΟ. Εγώ θεωρούμαι και κάπως αιρετικός….».
Αιρετικός! Αυτό ακριβώς που χρειάζεται το ελληνικό ποδόσφαιρο!
Γιατί ο κάθε «αιρετικός» Τζώρτζογλου, δεν είναι για το ποδόσφαιρο για το οποίο αγωνίζεται, αλλά στα μάτια εκείνων που επιδιώκουν κάθε φορά να το διαφεντεύουν, ταπεινώνοντας και πληγώνοντας τις θεσμικές του λειτουργίες…
Στη συνέντευξη αυτή ο πρόεδρος της ΕΠΣΗ μίλησε με κοφτή και καθαρή γλώσσα, προσθέτοντας την παραίτηση Ζαγοράκη («δεν μπορεί να ήταν τυχαία η παραίτησή του»), στο ομιχλώδες τοπίο της ΕΠΟ, χαρακτηρίζοντας χαοτική την κατάσταση στο ελληνικό ποδόσφαιρο, παρότι «έγιναν βήματα προόδου με το VAR και τους ξένους διαιτητές».
Τονίζοντας με νόημα: «Τρεις διαφορετικές ομάδες έχουν κατακτήσει πρωταθλήματα τα τρία τελευταία χρόνια. Όμως υπάρχει χαοτική, αποπνικτική και τοξική ατμόσφαιρα. Απόπειρα στον δικαστή Κουτρίκη, απόπειρες κατά της ζωής του Κλάτενμπεργκ, όπως είπε ο κ. Αυγενάκης, οι φάκελοι από την Sportradar δεν σταματάν να φτάνουν. Πανάξιος πρωταθλητής ο Ολυμπιακός, παρότι δεν είμαι Ολυμπιακός. Και ο ΠΑΟK σωστά το πήρε και η ΑΕΚ με κάποιες ενστάσεις το πήρε. Δεν είναι δυνατόν ο υφυπουργός αθλητισμού να μη μιλάει με τον πρόεδρο της ΕΠΟ εδώ κι ένα χρόνο. Φταίνε και οι δύο πλευρές. Υπάρχει βία, επιθέσεις κατά διαιτητών. Αυτοί που έχουν χρέος δεν μιλάνε μεταξύ τους».
Αναφορικά με την ολιστική μελέτη, έδωσε «μπράβο στον πρωθυπουργό», επισημαίνοντας ότι «το θέμα είναι αυτοί που έχουν υποχρέωση να την εφαρμόσουν, που δεν την εφαρμόζουν. Ας περιμένουμε λίγο. Το θέμα είναι να εφαρμοστεί».
Αλλά επειδή τα όσα είπε δεν είναι καν αιρετικά για το ίδιο το ποδόσφαιρο, λογικές του είδους είναι και οι μόνες που μπορούν το οδηγήσουν στην περιβόητη φράση της πανδημικής εποχής, δηλαδή στην κανονικότητα. Ασφαλώς ούτε καν… όπως την διαφήμισαν ή τη διαλαλούν οι πολιτικές ηγεσίες.
-Εδώ που τα λέμε, ωστόσο, μάθαμε να παίζουμε μέχρι τώρα με τους καθρέπτες, ενώ μας έρχονται ολοταχώς μπροστά οι εικονικές πραγματικότητες, οι τεχνητές νοημοσύνες και άλλα άγνωστα στο μέσο κοινό, που αν σε βρουν μπόσικο, έχασες αντικειμενικά…
Ποιοί θα είναι τότε ο «αιρετικοί» της υπόθεσης;
