Με σκεπτικισμό και μόνο μπορείς να ασχοληθείς με αυτή την εθνική μας ομάδα και τη μετριότητα με την οποία αντιμετωπίζεται, είτε από τη διοικητική ηγεσία της ΕΠΟ, είτε από την τεχνική της ηγεσία…
Ο παράγοντας χρειάζεται να έχει ανοικτό ποδοσφαιρικό μυαλό, ο προπονητής να έχει προσωπικότητα, νεύμα, ψυχολογική ευχέρεια και να επιβάλλει πειθαρχία με εργαλείο το ταπεραμέντο του, πέρα από τις γνώσεις του.
Δεν τα βλέπουμε αυτά στην Εθνική του Σιπ και μάλλον έχουν δίκιο όσοι τον επικρίνουν, για «κλειστές» συμπεριφορές, που θυμίζουν λυκειάρχη. Καμία… πλαστικότητα! Απλά μετριότητα;
Φαίνεται ο Φαν’τ Σιπ, χαλάει μόνος του ότι πάει να φτιάξει με την διαχείριση που αφορά τους ποδοσφαιριστές του. Όταν π.χ. εμφανίστηκε στο «Open», έβγαλε την εικόνα του «άνδρα του σωστού» που τραγουδάει ο Τσαλίκης. Το αποτέλεσμα δεν θα μπορούσε να είναι σπουδαίο και μεγάλο.
Η απόφαση του για τον Σιόβα ότι δεν έχει θέση στην ομάδα του, επειδή είπε ότι είναι καλό να επιστρέψουν στην εθνική ο Παπασταθόπουλος και ο Μανωλάς, αποδεικνύει ότι νομίζει πως ο ίδιος είναι η τεράστια προσωπικότητα και οι παίκτες του μαθητές σχολείου... Αν μπορούσε όμως θα το βλέπαμε και από κάποιες επιλογές των κλήσεων του που δεν ταιριάζουν καν για την αποστολή τους.
Βλέπαμε τους διεθνείς στις δηλώσεις τους μετά το ματς με το Κόσοβο, να προσέχουν την κάθε τους λέξη, μη βρεθούν στην απέξω όπως ο Σιόβας… (Όχι, δεν θέλουμε να πιστέψουμε, τα όσα καταμαρτυρεί ο Κούγιας, για μάνατζερ και προωθητήρες…)
-Αναμφίβολα γίνεται προσπάθεια στην παρούσα εθνική ομάδα, όμως, είναι μειωμένη η έμπνευση, η θετική αύρα και το όραμα, τουλάχιστον στα τρία τελευταία ματς. Κάποιοι άλλοι επίσης υψηλά ιστάμενοι (εντός και εκτός) κάνουν προφανές ότι σκέπτονται μόνο το δικό τους παιχνίδι, διχάζοντας…
-«Τα μέτρια μυαλά συνήθως καταδικάζουν κάθε τι που ξεπερνά τον ορίζοντά τους». Λα Ροσφουκώ)
