Η «από κοινού ανακωχή» και συμφωνίες-συμπορεύσεις για πρόεδρο και διοίκηση κοινής αποδοχής στην ΕΠΟ, που προτείνει ο πρόεδρος της ΕΠΣΗ Νίκος Τζώρτζογλου, θα έπρεπε να ήταν αυτονόητη επιλογή με βάση όλα τα δεδομένα του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Τα καταστροφικά δεδομένα με τις οδυνηρές συνέπειες που εδώ και χρόνια, με τους «χαλίφηδες» και τους τζάμπα «μάγκες» καταπατούν την ίδια την προοπτική του οργανωμένου επαγγελματικού και ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου, δεν γίνεται να συνεχίσουν στις πλάτες του φίλαθλου κοινού της χώρας.
Όπως ορθά επισημαίνει ο Νίκος Τζώρτζογλου -σε μια ακόμη θετική πρωτοβουλία του για τις θεσμικές λειτουργίες του ελληνικού ποδοσφαίρου- «έχουμε μπροστά μας μία μεγάλη ευκαιρία. Η ώρα ευθύνης είναι για όλους».
Η πρόταση είναι άκρως ρεαλιστική και αυτονόητη, όσο κι αν κάποιοι (ή περισσότεροι) από τους αποκαλούμενους «Big», εμμένουν σε κοντόφθαλμες και ιδιοτελείς στοχεύσεις «χαλιφάτων» αντί «θεσμών».
Τελικά, είμαστε ή δεν είμαστε, ως χώρα στην Ευρώπη, για να περνάνε οι παλαιολιθικές πρακτικές;
Η οργάνωση στη δομή του όλου ποδοσφαιρικού συστήματος, είναι καθοριστικής σημασίας για το μέλλον συνολικά του ελληνικού ποδοσφαίρου και αποτελεί ζητούμενο δεκαετιών.
Στο μυαλό μας έρχονται πάντα οι εκρηκτικές δηλώσεις του αείμνηστου Ευγένιου Γκέραρντ, που στις ένδοξες εποχές του στον ΟΦΗ, «ούρλιαζε» από την πρώτη στιγμή που ήλθε στην Κρήτη το 1985, με αγωνία για το ελληνικό «πλιάτσικο», έχοντας μετατραπεί ακόμη και σε μελλοντολόγο, προβλέποντας κάθε χρόνο τον πρωταθλητή…
Η δομή, η οργάνωση και ο τρόπος λειτουργίας του ποδοσφαίρου όπως το βλέπουν οι ευρωπαϊκοί σύλλογοι εδώ είναι ζητούμενο στη συνολική του αναζήτηση (με εξαιρέσεις, όπως τώρα ο Ολυμπιακός, ή κατ' αναλογία το εγχείρημα του ΟΦΗ και άλλων...) ήταν ζητούμενο από δεκαετίες.
Μάρτυς μας ο Ολλανδός.
