-Ποιος απ’ όλους τους αποδέκτες θα αντιδράσει μετά τις σοκαριστικές καταγγελίες Τζώρτζογλου για τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τα πάρτι των οικονομικών οργίων που γίνονται στο όνομα της εξυγίανσης που επαγγέλθηκε πλανεύοντας η προηγούμενη κυβέρνηση, για να κάνει τους δικούς της "Χαλίφηδες";
-Σε αυτή την καταγγελία υπάρχει μια διαφορά με τις αποσπασματικές προηγούμενες. Ποια η διαφορά; Κυβέρνηση δεν είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι η Νέα Δημοκρατία. Υφυπουργός αθλητισμού δεν είναι ο Κοντονής ή ο Βασιλειάδης. Είναι ο πρώτος αποδέκτης της, Λευτέρης Αυγενάκης.
-Ποιος από τους άλλους θα κινηθεί μέσα από την άνεση της επανάπαυσης και της ωραίας ελληνικής ζωής; Ο Χούμπελ; Ο Γραμμένος; Ο Λάκοβιτς; Ο Ρηγόπουλος; Ή ο Ινφαντίνο και ο Σέφεριν; Μήπως η Σαμούρα ή ο Θεοδωρίδης;
-Λες να το κάνουν οι διοργανώτριες των πρωταθλημάτων που η καθεμία τους είναι κάτω από μια επιρροή;
-Οι ποδοσφαιρικοί εισαγγελείς από την άλλη, αν και δεν ήταν αποδέκτες, έχουν καθήκον.
-Οι καταγγελίες σοκάρουν για τα όσα συμβαίνουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο πρόεδρος της ΕΠΣΗ Νίκος Τζώρτζογλου, αποκαλύπτει σωρεία σκανδάλων στα χρόνια που ήταν στην εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και η πρωτοβουλία του, στοχεύει να ξεβρομίσει το ελληνικό ποδόσφαιρο.
-Όλα αυτά σε μια περίοδο που αναμένονται ραγδαίες εξελίξεις στην ΕΠΟ, η οποία δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των προκλήσεων που έχει μπροστά του το ελληνικό ποδόσφαιρο, λειτουργώντας με διπολική διαταραχή και έχοντας ξεπέσει στα μάτια του κόσμου ακριβώς, για την πλάνη της εξυγίανσης.
--Οι αριθμοί των αποκαλύψεων Τζώρτζογλου βρωμάνε από τα σκάνδαλα, όσο και οι ωμές απροκάλυπτες πολιτικές παρεμβάσεις τα τελευταία τρία χρόνια με τον σφικτό εναγκαλισμό και την εξάρτηση της ηγεσίας της ΕΠΟ με τους Υφυπουργούς Αθλητισμού της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
- Υπάρχει εισαγγελέας που μπορεί να μείνει απαθής σε καταγγελίες που έχουν τόσο βαρύ περιεχόμενο, καθώς περιγράφουν «απειλές, πιέσεις, εκβιασμούς, χρηματισμούς, επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, συνεργεία μπράβων και δολοφόνων» που επιβάλουν το αποτέλεσμα και τον πρόεδρο που αυτοί επιθυμούν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση για την εκλογή προέδρου και συμβούλων των Τοπικών Ενώσεων;
- Τι καλό μπορεί να κάνει με όποιες δημιουργικές προθέσεις κι αν έχει ο νέος υφυπουργός αθλητισμού Λευτέρης Αυγενάκης, μέσα σε ένα τόσο σκανδαλώδες και προκλητικό περιβάλλον, που σύμφωνα με τα παραπάνω εκφράζεται με μεθόδους μαφίας;
-Το θέμα απαιτεί πολιτική πυγμής από την Κυβέρνηση, έχοντας στα χέρια της καραμπινάτη καταγγελία από έμπειρο παράγοντα και πολιτευτή της.
-Όσον αφορά τον Τσέχο ανεξάρτητο εμπειρογνώμονα, Φούσεκ από τον οποίο ζητά συνάντηση ο πρόεδρος της ΕΠΣΗ Νίκος Τζώρτζογλου, προφανώς και τα ξέρει πολύ καλά όλα όσα καταγγέλλονται. Ή τα περισσότερα, ακόμη κι άλλα… Όμως, το παιγνίδι της πάπιας, θα γίνει παιγνίδι των τεράτων, αν δεν κουνήσει το δάχτυλό του.
Βγάζοντας ο ένας το μάτι του άλλου
Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έφτασε τυχαία να μείνει έξω από τους ομίλους του Europa League για πρώτη φορά στην ιστορία του, ούτε να πανηγυρίζει που κατάφερε (προσωρινά) να ξεπεράσει… την Κύπρο στην κατάταξη της UEFA.
Οι δυο από τις τρεις μεγάλες ομάδες έμειναν εκτός Ευρώπης και μόνο ο Ολυμπιακός έχει αγώνες για βαθμούς, αλλά με δύσκολες ομάδες στους ομίλους του Champions Legaue.
Το θέμα είναι ότι ο αποκλεισμός της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ μπορεί να καταδείξει μια μεγάλη πτυχή της πραγματικότητας του ελληνικού ποδοσφαίρου (και) στα χρόνια της "Εξυγίανσης" την οποία πήραν στις πλάτες τους χέρι-χέρι οι δύο ΠΑΕ με την πολιτική εξουσία, για να οδηγηθούν σε μια μεθυσμένη εσωστρέφεια, που δεν είχε κανένα αντίκρισμα εξαργύρωσης στην ποδοσφαιρική Ευρώπη.
Με χαζή έπαρση και χωρίς ποδοσφαιρική σοβαρότητα, έδωσαν χώρο στην πόλωση και στις βλακώδεις αναρτήσεις «αφεντικών» και «υιών αφεντικών» ή επικοινωνιακά παρατρεχάμενων τους, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, για να βγάζει ο ένας τα μάτια του άλλου και φυσικά του ίδιου του ελληνικού ποδοσφαίρου. Αυτοί έδωσαν την κατεύθυνση…
Οι ηγεσίες των μεγάλων ΠΑΕ, οι επιχειρηματίες δηλαδή των ομάδων, γιγάντωναν ο ένας απέναντι στον άλλο (με ποικίλες ενέργειες διαρκείας), τον μικρόκοσμο του εγωισμού τους, μέσα από συγκρούσεις που είχαν και κομματικό χαρακτήρα, ποδοπατώντας την εστίαση που πραγματικά χρειάζονταν το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δεν ήταν άλλο από μια ιερή προσοχή στην ανασυγκρότηση του πρωταθλήματος τους σε ανταγωνιστικό, όπως συμβαίνει και στην τελευταία ευρωπαϊκή χώρα.
Ο Ολυμπιακός ξέφυγε εμφανώς από το καταστροφικό αποτέλεσμα γιατί είχε κεραίες ανοικτές και βαθύτερη εμπειρία για να μένει σε εγρήγορση, ως «διωκόμενος».
Από την άλλη οι υφυπουργοί αθλητισμού του ΣΥΡΙΖΑ, κατάφερναν να κάνουν με μαεστρία συνεχώς ο ένας μετά τον άλλο, τρύπες στο νερό…
Πώς να πάνε μπροστά έτσι; Οι κοκορομαχίες στις πλατείες, άντε να δώσουν μερικά κέρματα… Τα τηλεοπτικά πακέτα απαιτούν θέαμα και ανταγωνιστικότητα.
