Η UEFA απέρριψε το αίτημα του δημάρχου του Μονάχου, Ντίτερ Ράιτερ, να φωτίσει το Allianz Arena με τα χρώματα του ουράνιου τόξου για την υποστήριξη της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ στον αυριανό αγώνα Γερμανίας και Ουγγαρίας, ισχυριζόμενη ότι δεν μπορεί να συνδυάσει το ποδόσφαιρο με την πολιτική.
Στηρίχθηκε στο ότι το μήνυμα στοχεύει σε μια απόφαση που έλαβε το ουγγρικό εθνικό κοινοβούλιο, δίνοντας -έστω αρνητική- πολιτική χροιά εν όψει του αγώνα.
Ωστόσο αποδέχθηκε την ιδέα και πρότεινε εναλλακτικές ημερομηνίες για τον φωτισμό του σταδίου:
«Είτε στις 28 Ιουνίου - Ημέρα απελευθέρωσης (σ.σ. τοπική ομοφυλοφιλική υπερηφάνεια)- είτε μεταξύ 3 και 9 Ιουλίου που αντιστοιχεί στην εβδομάδα της Christopher Street Day στο Μόναχο». Αρκετοί σχολίασαν ότι η απόφασή της στην παρούσα συγκυρία είναι σωστή. Άλλοι όχι.
Ο Κανόνας της ΔΟΕ
Σε ένα μήνα, που ξεκινούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Τόκιο, θα γνωρίζουμε εάν η ΔΟΕ έχει εξελιχθεί, καθώς FIFA και UEFA πατάνε –έστω από τα άκρα- στον κανόνα 50 του Ολυμπιακού Χάρτη που απαγορεύει πολιτικές ή θρησκευτικές εκδηλώσεις.
Τον κανονισμό αυτό η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή χρησιμοποίησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες για να τιμωρήσει το 1968 τη Μαύρη Δύναμη, όταν ο αγώνας των έγχρωμων Αμερικανών για τα πολιτικά δικαιώματα βρίσκονταν σε κορύφωση και εκδηλώθηκε με τον πάστορα Μάρτιν Λούθερ Κινγκ να έχει δολοφονηθεί τον Απρίλιο εκείνης της χρονιάς.
Μια εποχή τρομακτικών γεγονότων δέκα μέρες πριν την τελετή έναρξης, στις 2 Οκτωβρίου, εκατοντάδες φοιτητές εκτελέστηκαν εν ψυχρώ, για να διαφυλαχθεί η ασφάλεια των Αγώνων. Λίγο μετά ο κόσμος συγκλονίζεται από τον γαλλικό Μάη και στην άλλη άκρη μαίνεται ο πόλεμος του Βιετνάμ.
«Πριν από χρόνια, είναι βέβαιο ότι το γόνατο στο έδαφος του Black Lives Matter θα είχε προκαλέσει κυρώσεις για να γίνει κατανοητό ως πολιτική διαδήλωση. Σήμερα, τουλάχιστον στο ποδόσφαιρο, είναι ανεκτό, είναι ακόμη χειροκροτούμενο και ενθαρρύνεται από την UEFA ή τη FIFA», σχολιάζει αθλητικός δικηγόρος που είχε συνδεθεί στο παρελθόν με τους ποδοσφαιρικούς οργανισμούς.
Η ομοφοβία, από την άλλη πλευρά, γίνεται πολιτικό και νομικό πρόβλημα όταν ένα καθεστώς νομοθετεί ή διώκει ομοφυλόφιλους, όπως στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν και στην Ουγγαρία του Ορμπάν.
Η καταπολέμηση του ρατσισμού και της ομοφοβίας είναι εγκάρσιες αιτίες που εντάσσονται στις μεγάλες απαιτήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Κι όπως καταγράφεται στην διεθνή αρθρογραφία επί του θέματος, είναι σαφές ότι οι διοργανώτριες μπορούν πάντα να κάνουν περισσότερα, «αλλά υπάρχει ένα πολιτισμικό κακό, σχεδόν συστηματικό, στο ίδιο το ποδόσφαιρο, καταλύτης για τα καλύτερα αλλά και τα χειρότερα ανθρώπινα συναισθήματα».
Σε αυτό είχε αναφερθεί και ο Τσεφερίν, τρία χρόνια μετά την άφιξή του στην προεδρία της UEFA, όταν είπε: «Οι παίκτες δεν αποκαλύπτουν τον σεξουαλικό τους προσανατολισμό λόγω φόβου για τις αντιδράσεις».
Η αλλαγή καταστατικού
Ο Τσεφερίν έστειλε επίσης ένα μήνυμα σε αυτούς, κατά την παρουσίασή του στο Συνέδριο Equal Game. Υπό την εντολή του, η UEFA τροποποίησε το καταστατικό της, όταν η Μπαρτσελόνα άσκησε έφεση για την κύρωση που επέβαλε ο ευρωπαϊκή Ομοσπονδία ως αποτέλεσμα της εμφάνισης «stelades» στο Καμπ Νου.
Τα ισπανικά δικαστήρια υποστήριξαν ότι η έκθεσή της προστατεύεται από την ελευθερία της έκφρασης. Με αυτόν τον τρόπο, η ίδια η UEFA το παραδέχτηκε πριν από αυτό που θα μπορούσε να ήταν ένα χτύπημα εναντίον του εάν το CAS είχε μιλήσει. Ήταν πράγματι ένα πολιτικό έμβλημα, αν και όχι, όπως επεσήμαναν οι Ισπανοί δικαστές, μια σημαία που υποκίνησε το μίσος.
Το να συμβεί λοιπόν σήμερα με το Black Lives Matter θα ήταν εκτός πραγματικότητας, το ίδιο και με τις εκδηλώσεις της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ.
Σημαίες και Δημαρχεία
Στο τελευταίο Euro, το 2016 στη Γαλλία, η σημαία του ουράνιου τόξου εμφανίστηκε στην πρόσοψη του Δημαρχείου του Παρισιού κατά τη διάρκεια του τουρνουά χωρίς να δημιουργηθεί αντιπαράθεση, αλλά προκάλεσε έντονη συζήτηση στην κοινωνία..
Έτσι στη Μαδρίτη αποφάσισαν να μην κυματίσει στην πρόσοψή του δημαρχείου της κατά τη διάρκεια της εβδομάδας Gay Pride, παρά το γεγονός ότι είναι μια από τις πρωτεύουσες του κόσμου όπου η κοινότητα έχει τη μεγαλύτερη δύναμη.
Ο δήμαρχος στηρίχθηκε σε μια απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου που απαγορεύει τις ανεπίσημες σημαίες στα κτίρια των δημόσιων θεσμών, αν και το πνεύμα αυτής της απόφασης, σύμφωνα με μέρος του δόγματος, αφορά τις σημαίες των εδαφικών αξιώσεων και όχι σε αιτίες όπως τα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ.
Αυτό στο Μόναχο το έχουν ξεκάθαρο…
Πηγές στοιχείων: Το Περιοδικό, ELMUNDO,ΑΠΕ-ΜΠΕ YOUTUBE
