Και να λοιπόν που η Ατλέτικο Μαδρίτης του Σιμεόνε πάει όχι απλά να το πάρει το φετινό πρωτάθλημα στην Ισπανία αλλά να το κατακτήσει με περίπατο!
Και η είδηση πίσω από την είδηση έχει να κάνει με το ότι το ποδόσφαιρο του πάθους κερδίζει αυτό της τεχνικής και του θεάματος.
Τουλάχιστον στην Ισπανία. Αλλά έχω την αίσθηση πως με κάποιες εξαιρέσεις σε συγκεκριμένους αγώνες αυτό ισχυει και στην Αγγλία.
Η Γιουνάιτεντ μετά από χρόνια χτυπάει με αξιώσεις τον τίτλο, όχι γιατί υπερτερεί σε ποιότητα από Λίβερπουλ και Σίτι, ούτε σε μονάδες δεν υπερτερεί! Ωστόσο ο τρόπος παιχνιδιού και το πάθος που δείχνουν σε κάθε ματς οι "κόκκινοι διάβολοι" δικαιώνει... το παρατσούκλι τους (μακριά από εμάς)...
Και το γράφουμε αυτό γιατί σίγουρα και στο ελληνικό πρωτάθλημα οι ομάδες που βασίζονται στο πάθος και στον δυναμικό τρόπο παιχνιδιού, ακόμα και αν στερούνται ποιότητας μπορούν να έχουν αγωνιστική ανάταση...
Δε θα χρησιμοποιήσουμε το παράδειγμα του Ολυμπιακού, αλλά ούτε και του Άρη. Ειδικά του Άρη που συνεχίζει να παίρνει πρώην παίκτες των "ερυθρολεύκων".
Μιλάμε για τις ομάδες που βρίσκονται από την πέμπτη θέση και κάτω.
Θα επιστρέψουμε όμως τώρα στα της Ισπανίας και δεν μπορώ παρά να αναφερθώ εκτενέστερα στην Ατλέτικο που απλά πρόσθεσε έναν εκτελεστή (που τόσο έλειπε) σε μια ομάδα που έπαιζε για να μην χάνει και για το ένα γκολ!
Μαχητής προπονητής, μαχητές παίκτες και ένας εκτελεστής που τον λένε Λουίς...
