Δεκαετία '90. Συνήθως-με μικρές εξαιρέσεις-βρίσκομαι στο γήπεδο του ΠΟΑ για μερικά λεπτά στα τότε Ραδιοκύματα Κρήτης 96.1 και ένα ρεπορτάζ στην "Ελεύθερη Γνώμη" του Γιάννη Στρατάκη.
Η ομάδα του Ατσαλένιου έχει κάνει παρένθεση στο Τοπικό Πρωτάθλημα. Δεν αρμόζει αυτό και τόσο πια στην ιστορία της, το Τοπικό είναι μικρό. Κάθε ομάδα που επισκέπτεται το προσφυγικό προάστιο δέχεται...από τέσσερα γκολ και πάνω, με λίγες εξαιρέσεις! Πάνω κάτω, μπορείς να υπολογίσεις το σκορ, μπορείς να υπολογίσεις και τους...σκόρερ. Σε ένα 4-0 για παράδειγμα θα έχουν από δυο Μανόλης Γιακουμάκης και Αντώνης Καλογεράκης! Ένα φονικό επιθετικό δίδυμο τότε για τις αντίπαλες άμυνες! Και τι γκολ; Γκολάρες τα περισσότερα!
Τα χρόνια πέρασαν και ο Μανόλης άρχισε να καμαρώνει τον διάδοχο (τον βλέπετε και σε βρεφική ηλικία με τον πατέρα του ποδοσφαιριστή στον ΠΟΑ) με την ομάδα που αγάπησε.
Όσο πρόλαβε να παίξει ο Γιώργος με γκολ τις αντίπαλες άμυνες, άλλο τόσο το έκανε και ο έτερος Γιακουμάκης, ο Πετράν (νυν παίκτης του Ατρομήτου). Γι αυτό ήρθε και το μπλουζάκι με το ερώτημα "Why always Giakoum?" με τον Μπαλοτέλι βέβαια να έχει ανάψει πρώτος τη "σπίθα"!
Ο Γιάννης Χατζηνικολάου πήρε τον Γιώργο από το χέρι σχεδόν και τον έκανε επαγγελματία στον Πλατανιά. Αργότερα το έκανε και για τον Πέτρο. Ο Γιώργος δυσκολεύτηκε αρχικά αλλά πάλεψε και δικαιώθηκε! Από τον Πλατανιά βρέθηκε στην ΑΕΚ και συνδέθηκε με το πρωτάθλημα του 2018 για την Ένωση, με το γκολ στο Καραϊσκάκη και την ανατροπή (με διπλό) κόντρα στον Ολυμπιακό. Ακόμα και στον ΟΦΗ για λίγο βρέθηκε αλλά πέτυχε γκολ που σήμαινε πολλά στην παραμονή της κρητικής ομάδας στην κατηγορία. Δε θα γράψω κάτι για τα όσα έχει κάνει στην Ολλανδία. Θα υπενθυμίσω το ρεπορτάζ μου, Αγγλία και Ισπανία και μάλιστα στις μεγάλες κατηγορίες τον παρακολουθούν! Έχουν ήδη κάνει διερευνητικές κρούσεις. Ό, τι κι αν γίνει όμως, ο Γιώργος μένει πάντα το παιδί που στον αγαπημένο της οικογένειάς του ΠΟΑ τους κέρδιζε όλους με την ευγένεια και τη σοβαρότητά του (στη φωτογραφία που ακολουθεί, τρίτος στους όρθιους από αριστερά, με προπονητή στην Ακαδημία του ΠΟΑ τον Μιχάλη Μαστρογιαννάκη)...
Μόνο πως αυτό το παιδί, μπορεί πλέον να μετράει τ' άστρα. Και ναι, αν δεν τον γνωρίσατε, είναι το παιδί με το πρώτο του κυπελλάκι. Το παιδί που μόνο όσοι ξέρουν (ξέρουμε) από κοντά, γνωρίζουμε τι ευαισθησίες έχει και πως όσο μεγαλώνει, μένει παιδί αλλά γίνεται και ακόμα καλύτερος άνθρωπος...
. 
