Χαρίδημος ή Χάρης Βιδάκης. Για τους παλιούς φιλάθλους του Ηρακλείου και "Μάρθα" χωρίς παρεξήγηση αφού πρόκειται για...πολεμική ιστορία. Ο μεγαλύτερος στη ζωή παλαίμαχος ποδοσφαιριστής του Ηρακλείου και όχι μονο του Εργοτέλη γιόρτασε αυτό το σαββατόβραδο τα 102α γενέθλιά του...
Άλλοι τον είπαν και "φύλακα" του Μαρτινέγκο και όντως ήταν για δεκαετίες-Ακόμα και σήμερα, καθημερινά ρωτάει τον γιο του Ηρακλή για την αγαπημένη του ομάδα, την οποία μέχρι σχεδόν να φτάσει...τα 100(!) παρακολουθούσε από κοντά και στο Παγκρήτιο (στη φωτογραφία με τον γιο του και επίσης ένθερμο φίλο του Εργοτέλη, Ηρακλή Βιδάκη, στα επίσημα του Παγκρητίου Σταδίου)...
Θέλει και αυτός-όπως όλοι οι παλαίμαχοι- να τον θυμούνται και πρέπει να τον θυμούνται γιατί η προσφορά του είναι μεγάλη! Στον Εργοτέλη και γενικά στο ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο. Και κάθε χρόνο τέτοια μέρα, το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για την προσφορά του στο ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο και όχι μόνο στον Εργοτέλη, είναι να τον θυμηθούμε...
Ας διαβάσετε όμως, για του λόγου το αληθές όσα είχε πει για τις "Αθλητικές Ιστορίες" στην εφημερίδα "Νέα Κρήτη" πριν τρία χρόνια...
Εντόπισε Σταυρουλάκη-Παπαδόπουλο: "Έπαιξα μπάλα, έγινα προπονητής έγινα και φροντιστής στον Εργοτέλη! Στην υπηρεσία της ομάδας μου! Έγινα ομως προπονητής και στον Ηρακλή Ηρακλείου και στη Μικτή Ηρακλείου με την οποία πήγα και σε φιλικά στην Αυστρία όταν εκεί ειχαν πολύ υψηλο ποδοσφαιρικό επίπεδο (σ.σ. οι παλιοί έλεγαν "α ρε Αούστρια")! Έπαιξα με τους Σκανδαλάκη και Κυπραίο που έφυγαν από τη ζωή ενώ τον συγχωρεμένο τον Μανόλη τον Σταυρουλάκη τον πήγα εγώ στον Εργοτέλη όπως και τον Δημήτρη Παπαδόπουλο (όταν έγιναν οι "Αθλητικές Ιστορίες" ήταν στη ζωή) και άλλους! Είμαι ευχαριστημένος με τη ζωή μου και που ήμουν πάντα κοντά στο ποδόσφαιρο!"
Θα ξαναπάω γήπεδο: "Πέρασα πολλά, είχα ένα θέμα πρόσφατα που με κρατάει μακριά από το Παγκρήτιο, αλλά είμαι καλά και με τη βοήθεια του γιου μου μόλις φτιάξει ο καιρός θα ξαναπάω στο γήπεδο (σ.σ. πάντα μαζί με τη σύζυγο του, την κυρία Ελένη από τον Χάρακα Μονοφατσίου). Εγώ πηγαίνω στο γήπεδο πάντα περήφανος! Μεγάλη μου αγάπη είναι ο Εργοτέλης και λέω ζήτω του αλλά λέω... και ζήτω όλες οι κρητικές ομάδες! Είμαστε κρητικοί όμως και πρέπει να είμαστε υπερήφανοι. Μη μας περνάνε για κορόιδα"...
Με τις μεγάλες ομάδες: Φυσικά ζητήσαμε από τον κ. Βιδάκη να μας πει και ποδοσφαιρικές ιστορίες. Καμάρωνε βέβαια γιατί είχε αγωνιστεί δίπλα σε παίκτες που αργότερα έκαναν καριέρα στον Παναθηναϊκό (π.χ. Φυλακτός), καμάρωνε γιατί είχε αγωνιστεί κόντρα στην ΑΕΚ-που όπως λέει προπολεμικά ήταν η καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα με διαφορά-καμάρωνε για ένα 3-1 επί του Ολυμπιακού με τον ίδιο στον Πανιώνιο, για ένα 5-0 επί του ΟΦΗ με τον Εργοτέλη στα Χεντέκια (το πρώτο γήπεδο που οι ηρακλειώτες έπαιξαν ποδόσφαιρο και είχαμε προβάλει σε αφιέρωμα στην εκπομπή "Δεύτερη Ματιά" της ΚΡΗΤΗ TV), για το πρωτάθλημα που πήγε στο Μαρτινέγκο το 1953! Καμάρωνε γιατί όπως λέει έπαιξε σε πολλές ομάδες, αγαπήθηκε γιατί δεν έλεγε ψέμματα και πέρασε καλά... έστω και και αν το πριμ... ήταν συνήθως "χρήματα για να πιούμε μια μπύρα"!"
Ο Βασιλάκης Καϊλας στο Μαρτινέγκο: Το 1966 το παιδί-θαύμα τότε του ελληνικού κινηματογράφου, ο γεννημένος το 1953 Βασιλάκης Καϊλας είχε επισκεφτεί το Μαρτινέγκο και είχε φωτογραφηθεί με την υπόλοιπη ομάδα του Εργοτέλη. Στη φωτογραφία-ρετρό το άλλο μικρό παιδί της φωτογραφίας είναι ο Ηρακλής Βιδάκης, ο γιος του Χαρίδημου, αυτός που βλέπετε πιο πάνω να κρατάει την τούρτα για τα 102α γενέθλια του πατέρα του...
Το αξέχαστο γκολ: Μια όμως φάση από ένα ματς με όχι τόσο γνωστό σήμερα αντίπαλο θα τη θυμάται πάντα: "Παίζαμε στα Χανιά. Αντίπαλος ο Τάλως Χανίων. Καλή ομάδα τότε. Είχαν ένα πολύ μεγαλόσωμο παίκτη που τον... φώναζαν γουρούνα! Σε μια φάση πέρασα... ολόκληρος κάτω από τα σκέλια του (σ.σ. πόδια) και πέτυχα γκολ! Γύρισε και λέει στους συμπαίκτες του: Κοιτάτε ρε... τη ψείρα!"
Τα παρατσούκλια: "Τότε οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές ήταν γνωστοί από τα παρατσούκλια τους. Μας λέει χαρακτηριστικα: "Δεν είχα μόνο εγώ το παρατσούκλι "Μάρθα" που είχε αντίπαλος μου και αφού τον εξουδετέρωσα μου δόθηκε! Υπήρχαν πολλά παρατσούκλια στα γήπεδα. Σας είπα πριν για τον "γουρούνα", είχαμε ακόμα το "μωρό" αλλά και τον Δημήτρη Μιμίκο στον ΕΓΟΗ που ήταν πολύ γρήγορος και καλός παίκτης και τον φώναζαν "πετεινό"! Υπήρχαν πολλά! "
Κοντά και στο μπάσκετ του Εργοτέλη: Ο Χάρης Βιδάκης ήταν πάντα ένας μεγάλος φίλος του Εργοτέλη. Δεν είναι τυχαίο πως ήταν κοντά και στην ομάδα μπάσκετ και στη φωτογραφία που ακολουθεί τον βλέπουμε σε εκδρομή στα Τέμπη όπου διακρίνεται (δεξιά) και ο τότε καλαθοσφαιριστής του Εργοτέλη και νυν προπονητής μπάσκετ Μιχάλης Δασκαλάκης...
Με τον αείμνηστο Γιώργο Καρρά: Ένα χρόνο μικρότερος από τον Χαρίδημο Βιδάκη ήταν ο Γιώργος Καρράς. Μεγάλη μορφή και ευεργέτης του Εργοτέλη ο Καρράς, είχε γεννηθεί το 1919 και έφυγε από τη ζωή στα 100 του χρόνια.
Είχε προλαβει όμως να επισκεφτεί και αυτός τον Χάρη, τον φίλο του Χάρη στο σπίτι του στον Μπεντεβή (φωτό) και να ανταλλάξουν...φανέλες (του Εργοτέλη)! Δεξιά στη φωτογραφία, δίπλα στον Χαρίδημο Βιδάκη, η σύζυγος του! Η κυρία Βιδάκη έχει ζήσει μια ζωή με τον Χάρη της (την πήρε μικρή από τον Χάρακα) και είναι σήμερα 91 ετών...
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να θυμηθείτε πως ο Χάρης Βιδάκης είχε γιορτάσει τα 100, έναν αιώνα ζωής, πριν δύο ακριβώς χρόνια με την ΚΡΗΤΗ TV να τον επισκέπτεται στο σπίτι του, στις Παλιές Εργατικές κατοικίες του Μπεντεβή, στο Ηράκλειο...
