Ας το ρίξουμε λιγάκι στη φιλοσοφία κι ας είναι σε μερικά σημεία της υπερβατική, ή ακόμη και ανεδαφική. Εκείνος που παίζει με τον πνιγμό, συνήθως από τα μαλλιά του πιάνεται.
-Πολλά πράγματα μιλάνε από μόνα τους, αλλά κανείς που είναι για να τα ακούσει, δεν τα ακούει, είτε γιατί η ακοή του δεν λειτουργεί σε αυτή τη συχνότητα, είτε γιατί δέχεται μόνο εκείνα που θέλει να ακούσει…
-Όταν αγωνίζεσαι για έναν στόχο, κινούμενος πάνω σε μια κλωστή, είναι ευνόητο να αντιλαμβάνεσαι ως υπεύθυνος, ότι η επίτευξή του ή η απώλειά του, μπορεί να κριθούν στην τρίχα. Κατά το η λεπτομέρεια κάνει τη διαφορά…
-Οι καταστάσεις αυτές όμως δυσκολεύουν, όσο επαναλαμβάνονται, διότι αν δεν γίνει η κίνηση που θα τις αλλάζει με όποιο τρόπο ριζικά, αποκτούν προγραμματική ικανότητα. Πόσο μάλλον σε ένα σύνολο όπου μετατρέπονται όπως ένα πρόγραμμα που λειτουργεί στο κομπιούτερ.
-Κι όσο πατιέται αυτό το πρόγραμμα στην επιφάνεια εργασίας, ολοένα και θα βγάζει ανατροπές, ολικές ή μερικές, γκολ στα τελευταία λεπτά, συντριπτικές κατοχές του αντιπάλου που πιέζουν αφόρητα και συ αυτόματα ακολουθείς το πρόγραμμα της οπισθοχώρησης… Εφόσον τα περιλαμβάνει το πρόγραμμα.
-Αυτό το «αξίωμα» της λεπτομέρειας, έχει γίνει και εργαλείο εκμετάλλευσης και στο λεγόμενο παρασκήνιο με τις διαιτησίες. Σου λένε, θα στερήσεις ένα πέναλτι στον ένα και θα καρπωθεί διπλά τη διαφορά ο άλλος που του μετρήσαμε το γκολ αν και δυο μέτρα οφσάιντ.
-Για τον λόγο αυτό γίνεται τόση βαβούρα για τις επίμαχες φάσεις που συζητιούνται μετά από κάθε ματς, διότι οι γνώστες της αξίας τους έχουν την επίγνωση και της «γκανιότας» και της επίπτωσης, πόσο μάλλον όταν το ποδόσφαιρο είναι ένα άθλημα λαθών, γι’ αυτό και δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος.
-Αλλά όταν εσύ είσαι μια ομάδα που επαναλαμβάνεις τα ίδια λάθη με τα οποία επωφελούνται –αν και κατώτεροι- οι ανταγωνιστές σου, δεν δικαιούσαι να τα αποδώσεις στην τύχη, στη μοίρα, ή στον ανάδρομο Ερμή.
-Υπάρχει θέμα, είτε αφορά τη φυσική κατάσταση ή την πνευματική προετοιμασία, όταν παρατηρείται αστάθεια και η αντικειμενική ικανότητα εμφανίζεται με συχνά επαναλαμβανόμενα ίδια κενά και αδυναμίες…
-Πόσο μάλλον στην κβαντική εποχή μας, όπου «ανεξήγητα φαινόμενα», εννοούνται εκείνα που μπορούν να ερμηνευτούν με άλλους τρόπους που πρέπει να ανακαλυφτούν.
-Επιστημονικά πάντως βρήκαμε την σταθερή υψηλή ταχύτητα αντίδρασης, αναφορικά με την καλή φυσική και πνευματική κατάσταση να αποδίδει ως εξής:
«Πρακτικά ο επιθετικός εκμεταλλεύεται αποφασιστικά μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο κάθε ευκαιρία που του παρουσιάζεται για να πετύχει γκολ. Ο αμυντικός παρακολουθεί στενά τον αντίπαλο του μέχρι το σφύριγμα της λήξης...»
-Λέμε τώρα…
ΕΝΑΣ ΓΥΡΟΣ +1
Ένας ολόκληρος γύρος συν ένα ματς είναι μπροστά στο πρωτάθλημα, αλλά όσο ο ΟΦΗ δεν βρίσκει την σταθερά του, είναι λογικό να υπάρχει ανησυχία την οποία μπορεί να σβήσει η «διάρκεια» που είναι απούσα. Να κερδίζεις τους "αιώνιους" και να επιστρέφεις με απώλειες, είναι ζήτημα που αυτονόητα προβληματίζει. Ένας γύρος κοντά με τις ήττες να έχουν μερίδιο 50% και από τα επτά «βαθμοφόρα» ματς τα πέντε να είναι ισοπαλίες, είναι σίγουρο ότι έτσι δεν πας, αν δεν το αλλάξεις. Η πρόκληση των τριών συνεχόμενων αγώνων στο "Γεντί Κουλέ" και δη με ανάπαυλα λόγω εορτών, είναι τεράστια αρχής γενομένης με αντίπαλο τον Ατρόμητο, το Σάββατο. Θα μπορούσες να πεις στους παίκτες του Παπαδόπουλου, να τον δουν με το όνομα του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού και η νίκη θα είναι πιο σίγουρη!
