Είναι μερικά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή και σου προκαλούν απορίες. Είναι μερικά άλλα που σε στενοχωρούν γιατί να γίνονται, αλλά μπορείς και να τα συγχωρήσεις, όταν δεν υπάρχει πρόθεση.
Είναι και άλλα που δεν μπορείς να τα δεις γιατί η όρασή σου δεν είναι καλή...
Είναι αυτά που τα βλέπεις θαμπά, κακά εστιασμένα ή μόνο σαν σκιές, αν η βλάβη στους φακούς σου ή τον αμφιβληστροειδή σου είναι μεγάλη...
Είναι όμως και κάποια άλλα που τα βλέπεις πεντακάθαρα και σου προκαλούν θυμό και θλίψη αφού γίνονται ηθελημένα. Αυτά που δεν έχουν σχέση με την όραση αλλά με το μυαλό. Με την κακή σκέψη, την υποκρισία, την πρόθεση να κάνεις κακό. Εκεί ο οφθαλμίατρος δεν μπορεί να σου κάνει καλό. Αντίθετα, μπορεί να σου κάνει μόνο κακό, αφού δε γνωρίζει ή κάνει πως δε γνωρίζει.
Όταν είσαι ευεργετημένος από την ΕΠΣΗ και με τη στήριξή της, για όσους γνωρίζουν, είσαι για 12 χρόνια διαιτητής Super League, 7 χρόνια διεθνής και ταυτόχρονα, ο ίδιος οφθαλμίατρος, δεν μπορεί να μην το βλέπεις και να το αναγνωρίζεις!
Όταν είσαι οφθαλμίατρος, δεν μπορεί να μη βλέπεις ότι όλοι οι άλλοι ευκρινώς διακρίνουν ακόμα και με γυμνά μάτια: Ότι δηλαδή για 40 χρόνια η ΕΠΣ Ηρακλείου είχε πάντα εκπρόσωπο διαιτητή στη Super League.
Ότι τα τελευταία δύο χρόνια, που εσύ συμμετέχεις άμεσα ή έμμεσα στην Κεντρική Επιτροπή Διαιτησίας, αυτή η εκπροσώπηση έπαψε να υπάρχει!
Ότι είσαι ίσως ο μοναδικός που δεν έχει αποδώσει, όπως επιβάλλει ο κανονισμός, στην ΕΠΣ Ηρακλείου τα χρωστούμενά σου από τα διεθνή παιχνίδια που έπαιξες, αλλά και κάποια από τη Super League, γιατί ηθελημένα δεν μπορείς να δεις τις υποχρεώσεις σου και το δίκιο.
Όταν στοιχίζεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο μια περιουσία, που ξεπερνάει τις 150-200 χιλιάδες τον χρόνο, ενώ άλλοι πεινούν, όπως “πεινούν” και κάποιοι τοπικοί αθλητικοί οργανισμοί και σωματεία, που τα χρήματα που οφείλεις τούς ανήκουν.
Όταν δε βλέπεις τον δρόμο για να έρθεις στα γραφεία της ΕΠΣΗ, παρά τις επιστολές-προσκλήσεις που έχεις λάβει, όχι από βλάβη στα διαιτητικά σου μάτια, αλλά από σκόπιμο αλληθωρισμό προς την αδικία των υπόλοιπων συναδέλφων σου.
Όταν μυωπικά κοιτάζεις το συμφέρον μόνο των φίλων και των ημετέρων σου και αξιόλογοι διαιτητές, όπως οι Φουκάκης, Μουρτζάκης, Ζαχαριουδάκης, Βισκαδούρος, Κουράκης, Χαραλαμπάκης και πολλοί ακόμα, διαγράφονται ή υποβιβάζονται από τους πίνακες αξιολογημένων διαιτητών, προκειμένου να έρθουν στην επιφάνεια οι δικοί σου εκλεκτοί.
Όταν δεν μπορείς να δεις ότι αυτό που σου ζητά ο αρχιδιαιτητής Γ. Ιωαννίδης είναι το οφθαλμοφανές και δίκαιο, να δώσεις δηλαδή αυτό που σου αναλογεί για το κοινό καλό.
Όταν φτάνεις στο σημείο να υβρίζεις και να επιχειρείς να χειροδικήσεις, παρουσία πολλών άλλων, εις βάρος ενός σεμνού εργάτη της διαιτησίας, της οποίας είσαι, στο στενό μας ποδοσφαιρικό κόσμο, ο περισσότερο ευεργετημένος μέχρι σήμερα.
Αλήθεια, τι ευελπιστείς; Ότι δε σε βλέπουν; Ότι όλοι έχουν κάτι από στραβισμό, υπερμετρωπία, γλαύκωμα, μυωπία, πρεσβυωπία και δε διακρίνουν αυτά που συμβαίνουν;
Τι είναι άραγε αυτό που σας κάνει να είστε στο σκοτάδι; Ποια πράγματα, δυστυχώς, σας οδηγούν στην τύφλωση; Ποια είναι αυτά;
Να σας τα πούμε εμείς! Πιθανότατα είναι η υπερφίαλη διαχείριση της εξουσίας που σας έχουν δώσει, η άμετρη αλαζονεία απέναντι στους μικρούς συναδέλφους σας και η σπουδή στα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από τη θέση σας. Και τέλος ο κακός σύμβουλος του πόθου για εκδίκηση σε αυτούς που ανοίγουν τα μάτια στους συναδέλφους σας και τον απλό φίλαθλο κόσμο, για να δουν τα πεπραγμένα σας.
Δε χρειάζονται κολλύρια, ούτε τεχνητά δάκρυα, ούτε Laser, ούτε άλλες επεμβάσεις για να δει κανείς το σωστό. Χρειάζεται μόνο καθαρότητα στα μάτια και στο βλέμμα, όταν κοιτάς προς την αλήθεια, το νόμιμο, το τίμιο και προπάντων το ηθικό.
Μόνο τότε, ακόμα και αν ο ίδιος είσαι οφθαλμίατρος, πράττεις το σωστό...
Σημείωση: Οι ασχολούμενοι με δημόσια αλλά και άλλα ευαίσθητα αξιώματα υπόκεινται σε ειδικό καθεστώς δημοσιότητας και ελέγχου λόγω του έντονου δημόσιου ενδιαφέροντος αλλά και αντικειμένου με το οποίο ασχολούνται, όπως π.χ. οι ασχολούμενοι με την πολιτική ή με τα δημόσια αθλητικά κ.λπ.
Ο νομοθέτης σωστά το προέβλεψε. Αυτός και μόνο είναι ο λόγος που σήμερα ασκείται κριτική σε πολλά ΜΜΕ.
