Βραδιά τελικού αυτό το Σάββατο με χαρακτηριστικά «All-English Champions League». Ποδοσφαιρική απόλαυση υψίστου βαθμού μπροστά στην οθόνη. Κάποιοι πάνε χρόνια μπροστά, κάνοντας προγράμματα για το δάσος τους.
Οι προηγμένοι ξέρουν ότι ένα καλό δέντρο μέσα στη σαπίλα, δεν μπορεί από μόνο του να καλύψει όλο το οξυγόνο της περιοχής. Σκέπτεσαι και μελαγχολείς. Δεν μπορείς καν να συγκρίνεις και πολύ περισσότερο δεν θες ούτε να διανοηθείς πώς να γυρίσεις πίσω στην μιζέρια που αποπνέει ο επαγγελματικός αθλητισμός στη χώρα σου;
Νιώθεις ασφυξία.
Οι καλές προσπάθειες για την ύψωση της στάθμης σαμποτάρονται από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες, με τη νοοτροπία τους και τα ξέφραγα θεσμικά τους ατοπήματα… Παράγοντες, παραγοντίσκοι, υφυπουργοί και γραμματείς πρωταγωνιστούν μέσα σε μια θλιβερή χάβρα, καλυμμένοι από εγωισμούς και μανίες…
Λέμε για την ΕΠΟ και τις «περιβόητες» εκλογές των χαλίφηδων, αλλά όπως βλέπουμε και στην άλλη μεγάλη Ομοσπονδία της χώρας, την ΕΟΚ, δεν πάνε πίσω. Ίσως, μάλιστα, είναι βήματα μπροστά στην «οργάνωση»…
Μέγας ντόρος και παραληρήματα για τις εκλογές της ΕΟΚ.
Αλλά το γήπεδο της Λεωφόρου απέχει μόλις λίγα βήματα από τη ΓΑΔΑ, που είναι ακριβώς απέναντι στην Αλεξάνδρας... (Για παν ενδεχόμενο αν… μύλος που αλέθει «σε ιδιωτικό περιτοιχισμένο χώρο», υποστεί κάποια εμπλοκή.!). Αλλά γιατί στη Λεωφόρο και μάλιστα την ίδια μέρα που η Θύρα 13 κάλεσε τους οργανωμένους οπαδούς να είναι «όλοι εκεί» για να γιορτάσουν, το «έπος του Γουέμπλεϊ»; Προκλητικό λάθος που μειώνει την αξιοπιστία και δίνει πάτημα κριτικής ανάλυσης.
Το έχουμε επισημάνει. Και η Ομοσπονδία του μπάσκετ και το υφυπουργείο αθλητισμού κινούνται τροχάδην από τα άκρα σε όλη τη διαδρομή. Συνήθως αυτή η επιλογή μπορεί να επιφέρει στραβοπάτημα προς την πλευρά του γκρεμού.
Βλέπεις και τη συμφεροντολογική αντιμετώπιση στην αξιωματική αντιπολίτευση για φαινόμενα που θα έπρεπε να χρήζουν αντικειμενικής κριτικής με στόχο την αποκατάσταση, να εστιάζει μονόπλευρα. Δίκαια μεν ως προς «αυτόν», αλλά έλα που υπάρχει και ο «άλλος». Οι εξουσίες του επαγγελματικού αθλητικού πεδίου, παίζουν αυτοκρατορικά...
Και μόνο που η ακτινογραφία βγάζει πόλωση, η διάγνωση είναι διττή.
Είναι εύκολο όμως να δει κανείς, πως το κακό ξεκίνησε από την Πολιτεία με τους νόμους του «γρήγορου» που περιλάμβαναν από ηλικιακό ρατσισμό, μέχρι μονόπλευρες επιλογές βγαλμένες από την ιστορία των «Αλώσεων».
Οι αλλαγές σε μια δημοκρατία δεν μπορούν να επιβάλλονται με διατάγματα, αλλά μέσα από έρευνες και διαβούλευση, ώστε να συγκλίνουν προς κοινό όφελος. Από τα άκρα κινήθηκε πρώτη η ίδια η ηγεσία του αθλητισμού, που βρίσκεται τώρα με την κοντόφθαλμη πολιτική της, να μαστίζεται από τις ίδιες τις επιλογές της.
Η Δημοκρατία είναι καλή όταν την σέβεσαι και δεν την εξευτελίζουν οι εξουσίες κάθε τύπου… Έχουμε χάσει τη μπάλα, με όσα συμβαίνουν επαναλαμβανόμενα.
Άντε τώρα να χωνέψεις ένα ακόμη μπλόκο (και) από τους λοιμωξιολόγους στις εκλογές της ΕΟΚ, που οδηγεί σ νέα διοίκηση από την Δευτέρα, δεδομένου ότι λήγει η θητεία της προσωρινής διοίκησης της ομοσπονδίας… («Οι εκλογές αιρετών εκπροσώπων να γίνονται διά ζώσης εφόσον τα εγκεκριμένα μέλη δεν είναι πάνω από 150», ανακοίνωσε, έτσι απαγορεύει για λόγους δημόσιας υγείας τη γενική συνέλευση της ΕΟΚ και οδηγεί πια τις διαδικασίες σε ηλεκτρονική ψηφοφορία, όπως συνέβη και με όλες τις εκλογές των αθλητικών Ομοσπονδιών στη χώρα μέσω του συστήματος «ΖΕΥΣ».)
Φοβερά πράγματα… πολύ τρέλα, ξεπερασμένα τεχνάσματα και πολιτικές τακτικές εποχής Λουδοβίκου...
-Τί μέλλον να ονειρεύομαστε Λευτέρη, με αυτό το παρόν;
