Χωρίς να εντυπωσιάσει με την απόδοση του, το Βέλγιο επικράτησε 1-0 του Καναδά χάρη στο γκολ του Μπατσουαγί.
Έχασαν πέναλτι και αρκετές κλασικές ευκαιρίες οι Καναδοί, οι οποίοι διαμαρτύρονται για δεύτερο πέναλτι που δεν δόθηκε.
Το Βέλγιο μπήκε στο "Αχμάντ Μπιν Αλί Στάντιουμ" με τον τίτλο του φαβορί ως ποιοτικότερη και εμπειρότερη ομάδα και ο Καναδάς με αυτόν του αουτσάιντερ στην επιστροφή του σε τελικά Μουντιάλ μετά από το 1986, ωστόσο οι ρόλοι αντιστράφηκαν ολοκληρωτικά στο χορτάρι, με τους Βορειοαμερικανούς να παίζουν ένα επιθετικό και δυναμικό ποδόσφαιρο στο πρώτο μέρος και να κερδίζουν κατά κράτος τις εντυπώσεις.
Από τα πρώτα λεπτά ήταν η ομάδα που είχε καλύτερη εικόνα και εκείνη που μπήκε με μεγαλύτερη διάθεση να απειλήσει και με τη συμπλήρωση του δεκαλέπτου δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να πάρει κεφάλι στο σκορ. Μετά από σουτ που σταμάτησε στο (απλωμένο) χέρι του Καράσκο μέσα στην περιοχή ο διαιτητής έδωσε πέναλτι (πήγε να δει τη φάση στο μόνιτορ μετά από συμβουλή του VAR) και ο Ντέιβις έστησε τη μπάλα στην βούλα, για να δει τον Κουρτουά να αποκρούει στη δεξιά γωνία του και να αποκρούει.
Η φάση αυτή δεν στάθηκε πάντως ικανή να αλλάξει τις ισορροπίες, με τον Καναδά να κλείνει το πρώτο τέταρτο έχοντας 7 τελικές (1 το Βέλγιο) και τους κόκκινους διαβόλους να χρειάζεται να περιμένουν μέχρι το 23' για να έχουν την πρώτη αξιόλογη τελική τους προσπάθεια, με το σουτ του Μπατσουαγί που έφυγε κόρνερ.
Η συνέχεια βρήκε την ομάδα του Χέρντμαν να διατηρεί το υψηλό τέμπο, να πατάει συχνά στην αντίπαλη περιοχή ταλαιπωρώντας τους αμυντικούς του Μαρτίνεθ και να υποχρεώνει τον Κουρτουά να βρίσκεται σε διαρκή επιφυλακή, για να μην βρει όμως το γκολ που εδικαιούτο 100% και να βλέπει τον άγραφο νόμο του ποδοσφαίρου να εφαρμόζεται σε απόλυτο βαθμό.
Και αυτό γιατί στο 44ο λεπτό βρέθηκε πίσω στο σκορ, με τον Αλντερβάιρελντ να κάνει γέμισμα πίσω από την σέντρα και τον Μπατσουαγί να φεύγει στην πλάτη της άμυνας, για να πιάσει ένα πολύ δυνατό σουτ με το αριστερό μέσα από την περιοχή και να ξετινάξει τα δίχτυα της εστίας του Μπόριαν (1-0).
Ενδεικτικό της μη απόδοσης ποδοσφαιρικής δικαιοσύνης στο πρώτο μέρος ήταν το γεγονός πως ο Καναδάς έκλεισε το πρώτο μέρος με 14 τελικές και 2,2 xgoals σε αντίθεση με το Βέλγιο που ολοκλήρωσε το ίδιο διάστημα με μολις 4 τελικές και 0,5 xgoals.
Η έναρξη του δευτέρου μέρους βρήκε τον Μαρτίνεθ να κάνει δύο μαζεμένες αλλαγές, αποσύροντας τους Καράσκο και Τίλεμανς που δεν φάνηκαν επιθετικά και δεν βοήθησαν αμυντικά (Ονάνα και Μενιέ στη θέση τους), με τον Καναδά από την πλευρά του να συνεχίζει να παίζει ανοιχτά και επιθετικά και να φτιάχνει τελικές αλλά να αδυνατεί να δημιουργήσει τη μεγάλη φάση που θα υποχρέωνε τον Κουρτουά να επέμβει.
Όσο περνούσαν τα λεπτά η κούραση ήταν εμφανής στους παίκτες του Καναδά που δεν μπορούσαν να δημιουργούν φάσεις με την μεγάλη συχνότητα του πρώτου μέρους (διάστημα στο οποίο όργωσαν το γήπεδο και έμοιαζαν να παίζουν με παραπάνω παίκτες έναντι των υποτονικών Βέλγων) ωστόσο στο 80' λίγο έλειψε να κάνουν το 1-1, με τον Κουρτουά να λέει όχι στην κεφαλιά του Λάριν.
ΒΕΛΓΙΟ: Κουρτουά, Ντεντόνκερ, Αλντερβάιρελντ, Βερτόνχεν, Καστάνιε, Βίτσελ, Τίλεμανς (46' Ονάνα), Καράσκο (46' Μενιέ), Ντε Μπρόινε, Αζάρ (62' Τροσάρ), Μπατσουαγί (78' Οπέντα).
ΚΑΝΑΔΑΣ: Μπόριαν, Τζόνστον, Βιτόρια, Μίλερ, Εουστάκιο (81' Οσόριο), Χόιλετ (58' Λάριν), Μπιουκάναν (81' Μίλαρ), Χάτσινσον (58' Κονέ), Ντέιβις, Ντέιβιντ, Λαριεά (74' Αντεκούγκμπε).
//--> //-->
