Με λάθος «εργαλεία» θέλει η Κυβέρνηση να αποκαταστήσει τα κακώς κείμενα -όπως πρέσβευε προεκλογικά- στον ελληνικό αθλητισμό. Οι άνθρωποι που έβαλε μπροστά με αξιώματα ή έδωσε ειδικούς ρόλους για «επιτελικές» αποστολές, αποδεικνύονται τουλάχιστον, φάλτσοι.
Τα όσα της πλάκας έχουν γίνει π.χ. στο ποδόσφαιρο, είναι μια συνέχεια της ίδιας φαρσοκωμωδίας που βιώσαμε από τους «φωστήρες» της προηγούμενης κυβέρνησης Κοντονή και Βασιλειάδη. Αλλά ως συνέχεια, οι τωρινοί, συναγωνίζονται το χειρότερο.
Τα μεγάλα λόγια έδειξαν τη φτώχεια, μέσα από τους εναγκαλισμούς του Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο της UEFA και τον πρώην αντιπρόεδρο της FIFA, τις φωτογραφίες, τις ανακοινώσεις, τις συζητήσεις στη Βουλή και όλα τα γνωστά με τις «ολιστικές μελέτες» που από μόνη της δεν μπορεί να εφαρμόσει.
Επικοινωνιακά φύκια ή μεταξωτές κορδέλες; Όλο αυτό το στόρι με τον Ζαγοράκη να εμφανίζεται τελικά ως ξυπόλητος πρίγκιπας της ΕΠΟ και αυτόβουλος όμηρος «κουρσάρων" με την ευλογία του Μέγα Κωνσταντίνου, είναι φρικτό, γιατί η Πολιτεία δεν δείχνει κύρος να υπερασπίσει τις ίδιες τις πρωτοβουλίες της.
Υπάρχει αλήθεια, πρόεδρος κοινής αποδοχής, χωρίς διοίκηση κοινής αποδοχής; Υποστηρίζουν μια ουτοπία; Ο Ζαγοράκης θα είναι πρόεδρος της ΕΠΟ, θα κάνει δηλώσεις και ταξίδια στις νήσους, με τον συμβολισμό του θεσμού, χωρίς να έχει εκτελεστική εξουσία καίριων αποφάσεων; Όσο κι αν η πυγμή του και οι σχέσεις του με πρόσωπα και φορείς, δεν συγκρίνονται με του Γραμμένου.
Λάθος προσεγγίσεις, γενικώς. Το τι έχει συμβεί με τα εδώ και τώρα Αθλητικά Μητρώα, τους ηλικιακούς ρατσισμούς που επιλέχθηκαν φωτογραφικά, τις μύριες όσες αναμείξεις για την άλωση των Αθλητικών Ομοσπονδιών, θυμίζουν άλλες εποχές και συχνά πακετάρουν περιστατικά για ανέκδοτα.
Λες να θέλουν ασπίδα προστασίας την Ελληνική Ομοσπονδία του Καράτε με πρόεδρο τον καθηγητή Νεκτάριο Βιδάκη, που μάλλον δεν χρειάζεται μέλη στην προσωρινή διορισμένη διοίκηση, να αποφασίζει εν όψει των εκλογών, καθώς πέντε από τα ένδεκα υπέβαλαν τις παραιτήσεις τους, καταγγέλλοντας διάφορα...
Παρακολουθώντας όλη τη σειρά των ενεργειών του υφυπουργείου αθλητισμού από το ξεκίνημα, αναρωτιόμαστε τι καθεστώς είναι αυτό; Πως μπορεί να ονομαστεί, με ποιο είδους ολοκληρωτισμού να συγκριθεί; Ή είναι μοναδικό;
Όταν παρεμβαίνει, παύει, ράβει, αποκλείει οικονομικά διοικήσεις που δεν έχουν την ευλογία του αγίου Ελευθερίου και τόσα άλλα… Περιγράφει παραστατικά ο Βασίλης Σεβαστής στον ΣΕΓΑΣ, κάνοντας λόγο στην τελευταία δήλωσή του για μεθόδους παρακράτους, χωρίς όρια και φραγμούς:
«Βλέποντας την εκλογική ήττα να έρχεται, μετέρχονται μεθόδους παρακράτους βάζοντας αθλητές – τριες να ζητάνε χρήματα που δήθεν δικαιούνται και δεν τα πήραν πριν από 10 – 15 χρόνια, διαγράφουν από όργανα του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας στελέχη της ΑΚΑΣ και δίνονται μαθήματα νομιμότητας και διαφάνειας αυτοί που έχουν κουρελιάσει Νόμους και Καταστατικά».
Όταν έχουμε να κάνουμε με μία από τα ίδια, αυτομάτως είναι μία από τα χειρότερα... Άλλα περίμεναν στην πλειοψηφία, όταν πήγαιναν στην κάλπη... Κυνηγάμε γύρω γύρω την ουρά μας, όπως οι σκύλοι;
