Η παράδοση συνεχίστηκε, ο Ατρόμητος δεν έχασε από τη Λάρισα για ενδέκατο συνεχόμενο ματς (0-0) και δεν επέτρεψε στον Γιάννη Τάτση να συνδυάσει το ντεμπούτο του στον πάγκο της ΑΕΛ με νίκη.
Είναι η πιο απρόβλεπτη ομάδα της Super League. Μπορεί να κερδίσει εκεί που δεν το περιμένει κανείς και να χάσει εκεί που δεν το περιμένει κανείς. Όχι υποθετικό σενάριο, αλλά πραγματικό. Εκεί που δύσκολα μπορείς να πέσεις έξω είναι αν ποντάρεις ότι ο Ατρόμητος δε θα χάσει από τη Λάρισα. Ή ο Νταμίρ Κάναντι. Η παράδοση συνεχίζεται, η παράδοση συνεχίστηκε και η ομάδα του Περιστερίου έμεινε για ενδέκατο παιχνίδι αήττητη απέναντι στην ΑΕΛ, η οποία κέρδισε για τελευταία φορά στις 28 Αυγούστου 2010.
Η είδηση με το αποτέλεσμα του αγώνα δεν είναι τόσο ο ένας βαθμός της ισοπαλίας – ειδικά για τον Ατρόμητο που ως τώρα δεν έχει χάσει σε Τούμπα, Ηράκλειο, ΟΑΚΑ – αλλά ότι κατόρθωσε να μην δεχτεί γκολ, κάτι που συμβαίνει μόλις για τρίτη φορά στο φετινό πρωτάθλημα. Το πώς τα κατάφερε; Η αλήθεια είναι ότι σε ένα πολύ κακό δημιουργικά παιχνίδι, τόσο από τους γηπεδούχους, όσο και από τον Ατρόμητο, δύσκολα θα σημειωνόταν κάποιο τέρμα. Και φαινόταν πώς αν τυχόν κάποιος κατάφερνε να βρει το δρόμο προς τα δίχτυα, τότε θα έπαιρνε τη νίκη.
Οι περισσότερες προσπάθειες έμεναν ημιτελείς, οι σέντρες δεν έβρισκαν συμπαίκτη, τα μακρινά σουτ σταματούσαν σε κόντρες, οι δύο γκολκίπερ για 70 λεπτά είχαν επέμβει από μία φορά και κάπως έτσι κύλησαν τα 90 λεπτά του αγώνα. Από μια καλή φάση για κάθε ομάδα στο πρώτο ημίχρονο και ένα δεύτερο ημίχρονο που είχε να παρουσιάσει μόνο τη σπουδαία ευκαιρία του Μπουσούλατζιτς στο 77’. Αφού δεν άλλαξε η μοίρα του ματς ούτε τότε, δε θα άλλαζε ως το 90’.
Πηγή: sdna.gr
