Βλέποντας χθες τα σχόλια κάτω από την ανακοίνωση της σπουδαίας αθλήτριας Άννας Βασιλείου για την απόφαση της να σταματήσει μια μεγάλη καριέρα, σίγουρα σκεφτήκαμε πως κέρδισε σε όλη την Ελλάδα (με την Εθνική και όχι μόνο) τον απόλυτο σεβασμό.
Η Άννα έκανε περήφανη την οικογένειά της και η Ειρήνη θα συνεχίσει και για τις δύο, με τους γονείς να αισθάνονται δικαιωμένοι για όσα έδωσαν στα κορίτσια τους και βέβαια από κοντά και τον Άρη Βισκαδουράκη. Άννα Βασιλείου, ο αθλητισμός της Κρήτης και δη ο κλασικός, ο στίβος, σου οφείλει πολλά γιατί από τα πρώτα σου χρόνια, με τη σκληρή σου δουλειά και τις επιτυχίες αλλά και με τον χαρακτήρα σου έγινες πρότυπο και έφερες πολλά μα πάρα πολλά κορίτσια και αγόρια στον αθλητισμό (και δη τον κλασικό)!
Όσο για τη σχέση της Άννας με την Ειρήνη;
Ασφαλώς μοναδική και αξίζει να διαβάσουμε ένα απόσπασμα από συνέντευξή που είχαν δώσει τα δύο κορίτσια έξι χρόνια πριν: "Μεγαλώσαμε ξέροντας ότι οι άλλοι μάς ξεχώριζαν με μεγάλη δυσκολία. Υπήρχε τέτοια ταύτιση ώστε η μητέρα μας προσπαθούσε να μας ντύνει πάντα διαφορετικά προκειμένου η καθεμιά μας να αναπτύξει τη δική της προσωπικότητα». Μεγαλώνοντας στην άκρως αθλητική Ελιά, οι αδελφές Βασιλείου μυήθηκαν στον αθλητισμό από τα εννιά τους χρόνια. «Ο πατέρας μας, μηχανολόγος μηχανικός, αγαπούσε ανέκαθεν τα σπορ και θέλησε να μας γράψει σε έναν αθλητικό όμιλο ώστε να ξεκινήσουμε σωστά από την αρχή», λέει η Αννα και εξηγεί ότι «σε κάποιους σχολικούς αγώνες κάποιοι επισήμαναν το ταλέντο μας και έτσι γίναμε μέλη της Γυμναστικής Ενωσης Ηρακλείου. Ο αθλητισμός μάς άρεσε και καθώς διαθέταμε δυνατότητες, καταφέραμε σχετικά εύκολα να φτάσουμε σε υψηλές επιδόσεις".
Και επειδή τα δύο κορίτσια μας συγκίνησαν και βάρυνε το κλίμα ας διαβάσετε και μια ιστορία που είχαν διηγηθεί, μέσα από τα ευτράπελα που συμβαίνουν όταν μιλάμε για δύο δίδυμα κορίτσια που μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό...
"Εχει τύχει κάποιος να φλερτάρει τη μία και επειδή δεν ανταποκρίθηκε να λέει ότι δεν έχει πρόβλημα να φλερτάρει την άλλη. Τα δίδυμα ζουν αστείες καταστάσεις από γεννησιμιού τους.
Για παράδειγμα, όταν θέλουμε να ψωνίσουμε, πηγαίνει η μία και για τις δύο αφού φοράμε τα ίδια νούμερα και διαθέτουμε το ίδιο γούστο.
Το προηγούμενο καλοκαίρι, δε, συνέβη το εξής: μια παρέα που ήταν γνωστή μας βρισκόταν στην παραλία και απολάμβανε τον ήλιο, τη θάλασσα κ.λπ., όταν την πλησίασε η μία από εμάς για να χαιρετήσει. Υστερα από λίγο εμφανίστηκε και η άλλη, οπότε κάποιος ακούστηκε να λέει “πόσο ψώνιο μπορεί να είναι μια γυναίκα για να αλλάζει κάθε δέκα λεπτά μαγιό!”.
Ηταν κάποιος από την παρέα που δεν μας γνώριζε και είχε την εντύπωση ότι ήμασταν το ίδιο πρόσωπο. Παρόλο που μεγαλώνοντας η καθεμιά μας έχει φτιάξει τον δικό της τύπο, στα μάτια των περισσοτέρων φαινόμαστε ακόμη ίδιες."
