Τραγελαφική είναι η κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό μπάσκετ με όσα διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα. Η κατάσταση που δημιουργήθηκε καθρεπτίζει δυστυχώς την εικόνα των εμπλεκομένων!
Ένας πόλεμος συμφερόντων, κόντρες, εγωισμοί και απαράδεκτες τακτικές έφεραν το πρωτάθλημα σε αυτό το χάλι! Όσο βαρύς κι αν ακούγεται ο χαρακτηρισμός, είναι η ωμή πραγματικότητα…
Αυτά που έγιναν την περασμένη Τετάρτη δεν προβλημάτισαν την πολιτεία; Δεν βρέθηκε κάποιος να βάλει ένα φρένο στον κατήφορο που συμπαρασύρει τα πάντα;
Πως είναι δυνατόν να επιτρέπεται να παίζεται ο κόπος, ο ιδρώτας και τα χρήματα κάποιων δύσμοιρων ΚΑΕ επειδή οι ισχυρότεροι του ελληνικού μπάσκετ θέλουν να κάνουν επίδειξη δύναμης χωρίς να νοιάζονται για τον αντίκτυπο…
Αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός, που για τον οποιονδήποτε δικό του λόγο, έσωσε στα χαρτιά την Κύμη, συνιστά αλλοίωση αποτελέσματος. Γιατί τα πρωταθλήματα αλλά και οι υποβιβασμοί θα πρέπει να κρίνονται στους αγωνιστικούς χώρους. Γι΄ αυτό και το διπλό του Ρεθύμνου μέσα στο «Αλεξάνδρειο», με την θηλιά περασμένη στο λαιμό του ήταν τεράστια επιτυχία. Αξίζουν χίλια μπράβο ο Ζιάγκος και οι παίκτες του για το κατόρθωμα τους, για την υπέρβαση των εμποδίων που είχαν να αντιμετωπίσουν στο πρωτάθλημα αλλά και αυτών που τους πρόβαλαν την τελευταία στιγμή.
Το Λαύριο πλήρωσε το μάρμαρο της απόφασης του Παναθηναϊκού και δικαίως διαμαρτύρεται και ζητά αναδιάρθρωση. Επιτέλους, ο υφυπουργός αθλητισμού ας πάρει θέση στο θέμα, βάζοντας τέλος στα «παιχνίδια» που επιτρέπεται να γίνονται στην πλάτη άλλων…
Είναι απογοητευτικό! Τι να κάνει στ΄ αλήθεια κανείς: να κλάψει ή να γελάσει με όσα γίνονται;
