Το «όχι» της ΔΟΕ στην... “Παλαιστίνια” Σακοράφα
Ήταν 8 Αυγούστου του 2004, όταν η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή απορρίπτει επίσημα το αίτημα της πρώην πρωταθλήτριας στον ακοντισμό Σοφίας Σακοράφα να μετάσχει στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας με τα χρώματα της Παλαιστίνης. Η 60χρονη σήμερα πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ είχε υποβάλει σχετική αίτηση στη ΔΟΕ, προκειμένου να εκφράσει την αλληλεγγύη της στο δοκιμαζόμενο από την ισραηλινή κατοχή παλαιστινιακό λαό.
Η γέννηση του μεγάλου Μεξικανού επαναστάτη
Σαν σήμερα, στις 8 Αυγούστου του 1879, γεννιέται στο χωριό Ανενκουίλκο του Μεξικού ο μεγάλος επαναστάτης Εμιλιάνο Ζαπάτα. Ο Ζαπάτα ήταν γόνος ευκατάστατης κτηνοτροφικής οικογένειας, ωστόσο στα 16 του χρόνια έμεινε ορφανός και αναγκάστηκε να ξεκινήσει να εργάζεται ως εκπαιδευτής αλόγων. Ανέπτυξε από νωρίς αντιπολιτευτική δράση, μη μπορώντας να αποδεχτεί ότι το 85% της γης του Μεξικού ανήκε στο... 2% του πληθυσμού της χώρας.
Όταν τον Νοέμβριο του 1910 ξέσπασε αγροτική εξέγερση υπό τον Μαδέρο, ο Εμιλιάνο τάχθηκε στο πλευρό του παίρνοντας τα όπλα.
Με το σύνθημα «Γη και Ελευθερία», ο Ζαπάτα συγκέντρωσε στις γραμμές του όλο και περισσότερους Μεξικανούς, ενώ οι θέσεις του υποστηρίχτηκαν και από μαρξιστές διανοούμενους. Τον Φεβρουάριο του 1913 ο Ζαπάτα συμμαχεί με τον Πάντσο Βίλα, ο οποίος αγωνιζόταν στο μεξικανικό Βορρά, και συνεχίζουν μαζί την προσπάθειά τους.
Ο Εμιλιάνο σκοτώνεται τελικά στις 10 Απριλίου του 1919, όταν εκτελέστηκε εν ψυχρώ σε ενέδρα που του είχαν στήσει κυβερνητικοί. Για τους τελευταίους, ήταν ένας κοινός ληστής και μηδενιστής, ωστόσο για τους φτωχούς αγρότες και τους αυτόχθονες λαούς του Μεξικού είχε γίνει θρύλος ενόσω ακόμη βρισκόταν στη ζωή.
Η συμφωνία για το “κούρεμα” του γερμανικού χρέους
Το ημερολόγιο έδειχνε 8 Αυγούστου του 1953, όταν υπογράφεται στο Λονδίνο η διεθνής συμφωνία για τη διαγραφή του γερμανικού χρέους. Οι σχετικές διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει από τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους, όταν οι πιστωτές της Δυτικής Γερμανίας συγκεντρώθηκαν στο Λονδίνο μετά από πρωτοβουλία των ΗΠΑ. Το χρέος υπολογιζόταν σε 32 δισεκατομμύρια μάρκα, χωρίς σε αυτό το ποσό να υπολογίζονται οι πολεμικές επανορθώσεις.
Ανάμεσα στις πιστώτριες χώρες περιλαμβάνονταν, εκτός από τις Ηνωμένες Πολιτείες, μεταξύ άλλων, ο Καναδάς, η Γαλλία, η Μεγάλη Βρετανία, αλλά και η Ελλάδα. Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, υπογράφτηκε τελικά στην πρωτεύουσα της Αγγλίας η Συμφωνία του Λονδίνου για τα Γερμανικά Εξωτερικά Χρέη - “London Agreement on German External Debts”.
Η συμφωνία προέβλεπε “κούρεμα” του χρέους κατά 60% και αποπληρωμή του, που θα γινόταν σε μάρκα, σε βάθος 30 ετών. Επίσης, προβλεπόταν ότι η αποπληρωμή του χρέους θα γινόταν μόνο εφόσον η Δυτική Γερμανία είχε εμπορικό πλεόνασμα και η εξυπηρέτησή του δε θα ξεπερνούσε το 3% των εσόδων της χώρας από το εξαγωγικό εμπόριο. Μαζί με το σχέδιο Μάρσαλ, το “κούρεμα” του γερμανικού χρέους αποτέλεσε τη βασική παράμετρο για το γερμανικό οικονομικό μεταπολεμικό “θαύμα”.
