Με αφορμή πρωταγωνιστές και επίκαιρα συμβάντα που τρέχουν από καιρό και στο χώρο του ποδοσφαίρου.
Το φιλοσοφούμε στις συζητήσεις μας, προσπαθώντας να ερμηνεύουμε συμπεριφορές προσώπων, που ήταν άλλο όταν τους αναδείκνυαν με γερές βοήθειες άλλοι άνθρωποι από τη μικρή τους βάση και άλλο όπως τους βλέπουμε να ενεργούν όταν πήραν υπεράνω εξουσία στα χέρια τους, ως «golden boys» βασικών κέντρων αποφάσεων.
Ασφαλώς όλοι πλέον έχουμε παραδεχτεί την κλασική φράση: "Αν θες να μάθεις έναν άνθρωπο, δώσε του εξουσία", που αναπηδά από το απόφθεγμα του Αβραάμ Λίνκολν «Αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσε του εξουσία».
Συμβαίνει τακτικά σε σημείο να μην ξεμένεις ποτέ από το ενδεικτικά παραδείγματα, ανθρώπων που κατακλύζονται από αλαζονικά στοιχεία, είρωνες και υπερόπτες, για να δείχνουν (ως ανόητοι) ότι έχουν το πάνω χέρι εκείνοι και ότι οι άλλοι είναι χαμηλής κατηγορίας ή παρακατιανοί.
Έχουν δίκιο οι φιλόσοφοι των βιβλίων και οι άνθρωποι της καθημερινής ζωής, ότι αν κάποια στιγμή δούμε έναν άνθρωπο που μέχρι να πιάσει την καλή, σου δίνει θετικές εντυπώσεις, η εξουσία μπορεί να τον αλλάζει προς το χειρότερο, όταν δεν μπορεί να την σηκώσει το σύστημα αξιών του και ο χαρακτήρας του.
«Κανενός ανθρώπου δεν μπορούμε να ξέρουμε τη γνώση και την ψυχή αν δεν δοκιμαστεί στην εξουσία». Το είχαμε διαβάσει παλιότερα σε έναν μονόλογο από την αρχαία τραγωδία της «Αντιγόνης» και δεν φανταζόμασταν ότι στη διαδρομή της ζωής μας, θα το βρίσκαμε πολλαπλά μπροστά μας και σε κάθε μορφής εξουσία και αυτό ως φαινόμενο φαντάζει τραγικό.
Οι αρχαίοι Έλληνες γενικώς το είχαν φιλοσοφήσει το ζήτημα κι αλλιώς. Τα λόγια του Σωκράτη στην Πολιτεία του Πλάτωνα, εκπλήσσουν αναφέροντας για τους άξιους ανθρώπους, ότι ουσιαστικά αναγκάζονται να παίρνουν την εξουσία στα χέρια τους από τιμωρία: «Γι’ αυτόν λοιπόν, τον λόγο, είπα εγώ, οι άξιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την εξουσία ούτε για τα χρήματα ούτε για τη δόξα· γιατί ούτε πληρωμένοι θέλουν να χαρακτηριστούν, εισπράττοντας φανερά μισθό για το αξίωμά τους, ούτε κλέφτες, αποκομίζοντας κρυφά κέρδος από αυτό. Ούτε πάλι για τη δόξα· γιατί δεν είναι φιλόδοξοι...»
Αλλά τελικά ισχύει τούτο, από τον συγγραφέα Μανώλη Δουκίδη: «Η εξουσία, ο έπαινος, η φήμη, η επιτυχία είναι πράγματα που κάνουν τους καλούς καλύτερους και τους κακούς χειρότερους».
-Σου έδωσαν την εξουσία και μάθαμε ποιος είσαι!
