Επιστρέψαμε μέσα σε λίγες ώρες στο ωραίο που απολαμβάναμε 15 ολόκληρα χρόνια, με την ηγετική εγγύηση του Ευγένιου Γκέραρντ! Γέμισαν οι αισθήσεις μας και πλημμύρισαν τα συναισθήματά μας! Γυρίσανε όλα μαζί, αυτά που μας έκαναν να αγαπάμε το ποδόσφαιρο, να συζητάμε με χαρά και να αισθανόμαστε ευτυχείς που νοιαζόμασταν για κάθε λεπτομέρεια.
Η συγκίνηση μας ακολουθεί, από αυτή την ιστορική βραδιά της 20ης Νοεμβρίου 2017, στο «Θόδωρος Βαρδινογιάννης» και η συνάντηση παιδιών και φίλων του Ευγένιου Γκέραρντ θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη μας για την ανθρωπιά που θα έπρεπε να έχει πρώτο ρόλο στο ποδόσφαιρο, αλλά που δεν συναντούμε συχνά .
Από την παρουσία του Ολλανδού στην πιο κρίσιμη στροφή της ζωής του, από τα λόγια καρδιάς των παιδιών και των φίλων του, από τα δάκρια στα μάτια τους, την ίδια την αγάπη τους για αυτόν τον άνθρωπο που τους οδήγησε σε απίστευτες ποδοσφαιρικές πορείες και μοναδικές εμπειρίες ζωής.
Η αναγνώριση και η ευγνωμοσύνη δοξάστηκαν με μεγαλοσύνη από την παρουσία πρωτοκλασάτων ποδοσφαιριστών τριών γενεών του ελληνικού ποδοσφαίρου, οι οποίοι ήλθαν με χαρά στην Κρήτη να υποκλιθούν στην προσφορά ενός ανθρώπου που υπηρέτησε και ανέδειξε τις ποδοσφαιρικές αξίες με ανθρωπιά και κατανόηση.
Ο μύθος που έπλασε θρύλους… και μαζί πήγαν τον ΟΦΗ της Κρήτης στα παλάτια της διάκρισης, δίνοντας ξεχωριστό νόημα στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Τελικά τι είναι αυτό που μένει από τη δράση ενός ανθρώπου και δη μέσα από το λαοφιλές ποδόσφαιρο; Ο Ευγένιος Γκέραρντ, μας το αφήνει παρακαταθήκη και είναι οι αξίες που πάντα μένουν, ανεξίτηλες.
Ότι κι αν συμβαίνει στη διαδρομή μιας ομάδας, μικρά ή μεγάλα που μπορεί να προκαλούν ενίοτε γκρίνιες, εκείνοι που γνωρίζουν την αναγνώριση και τον σεβασμό των ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων, είναι οι αληθινοί. Οι άνθρωποι με ήθος και με ακόρεστη διάθεση να υπηρετήσουν σε αυτό που κάνουν, το καλύτερο, για το ποδόσφαιρο και τον κόσμο.
Μέγιστη διαπίστωση, να βλέπεις την καθολική αναγνώριση από παιδιά που έζησαν να πλάθονται ποδοσφαιρικά και να ευημερούν από εκείνον κι ακόμη πιο σπουδαίο να βλέπεις παίκτες που δεν συνεργάστηκαν μαζί του, αλλά γνώρισαν το δημιούργημά του, αγωνιζόμενοι ως αντίπαλοι εκείνες τις εποχές, να δακρύζουν από συγκίνηση…
Γνωρίσαμε βήμα βήμα επί 15 χρόνια την ποδοσφαιρική δόξα που μοιράστηκε μαζί μας με τον ΟΦΗ και το βράδυ της Δευτέρας, τον είδαμε πάνω στο καροτσάκι μέσα από τη φθορά του χρόνου και το πρόβλημα υγείας του, να μας προσφέρει το πιο ολοκληρωμένο μάθημα ανθρωπιάς…
(Αυτή την εικόνα έχω πάντα στο μυαλό μου, όπως στη φωτογραφία μίστερ...)
