Η Εθνική έδειξε πως δεν άξιζε το διασυρμό στο «Μάξιμιρ». Αδίκησε τον εαυτό της στο πρώτο παιχνίδι καθώς η εικόνα της στη ρεβάνς ήταν η μέρα με τη νύχτα σε σχέση με τον εφιάλτη που έζησε πριν τέσσερα βράδια.
Η «λευκή» ισοπαλία, αλλά κυρίως η προσέγγιση του αγώνα και οι επιλογές προσώπων στην ενδεκάδα, έκαναν τη διαφορά και η Ελλάδα αποχαιρέτησε το στόχο της παρουσίας της στο Παγκόσμιο Κύπελλο με ψηλά το κεφάλι.
Ο κόσμος που βρέθηκε στο Φάληρο, και ήταν αρκετός μετά το 4-1, αναγνώρισε την προσπάθεια των διεθνών που ανεξάρτητα από το γεγονός ότι δεν θα βρίσκονται στη Ρωσία, απέδειξαν με την εμφάνισή τους πως αυτή η ομάδα μπορεί στο μέλλον να ξαναβρεθεί στις μεγάλες διοργανώσεις.
Και θα το πετύχει άμεσα. Το υλικό υπάρχει, το οικογενειακό κλίμα έχει επανέλθει και ο χρόνος πια μετράει αντίστροφα για το επόμενο ραντεβού των προκριματικών. Το σύνθημα το έδωσε ο ίδιος ο κόσμος που τραγούδησε τον Εθνικό μας Ύμνο προς τέλος της αναμέτρησης σε μια συγκλονιστική στιγμή, δείχνοντας έτσι πως στηρίζει την Εθνική που ξέρει να μάχεται.
Η Εθνική είχε διάθεση και αγωνιστικότητα, όχι όμως ουσία και αποτελεσματικότητα στο παιχνίδι της. Ο Μίχαελ Σκίμπε διαφοροποίησε κατά τα 6/11 την ενδεκάδα συγκριτικά με τον αγώνα στο «Μάξιμιρ», καθώς θέλησε να παρατάξει μια ομάδα με «φρέσκα» πόδια, μιας και ο αγώνας απαιτούσε πολύ τρέξιμο, ενώ άλλαξε και το σύστημα, σε 4-3-3.
Η πρώτη τελική για την Εθνική καταγράφηκε στο 13ο λεπτό, όταν ο Μπακασέτας δοκίμασε το πόδι του από περίπου 30 μέτρα κι έστειλε την μπάλα πάνω από το δοκάρι του Σούμπασιτς. Τέσσερα λεπτά αργότερα η μπάλα στρώθηκε στον Παπασταθόπουλο έξω από την περιοχή, αλλά το σουτ του αρχηγού της Ντόρτμουντ πέρασε δίπλα από το δεξί δοκάρι.
Από την πλευρά τους, οι παίκτες του Ντάλιτς «ξεμύτισαν» για πρώτη φορά στο 28΄, όταν το (αδύναμο) σουτ του Πέρισιτς αστόχησε, αλλά στο 43΄ η Εθνική στάθηκε τυχερή, καθώς το σουτ του ίδιου παίκτη έστειλε την μπάλα στο αριστερό δοκάρι του Καρνέζη. Ένα πρώτο ημίχρονο που χαρακτηρίστηκε από την παγκόσμια εμφάνιση του Κώστα Μανωλά, ο οποίος κέρδισε σε όλα τα σπριντ τους Κροάτες επιθετικούς και «εξαφάνισε» τον Κάλινιτς.
Στο 58΄ ο Μήτρογλου ρόλαρε στο σώμα του Λόβρεν και σούταρε ελάχιστα άουτ, κι ένα λεπτό αργότερα ο Σκίμπε άλλαξε τους δύο ακραίους επιθετικούς (Χριστοδουλόπουλο, Μπακασέτα) με Φορτούνη και Γιαννιώτα για να δώσει μεγαλύτερη ενέργεια στο επιθετικό κομμάτι του παιχνιδιού, αλλά δεν πήρε αυτά που περίμενε. Την ίδια ώρα, η «Χρβάτσκα» συνέχιζε στα σίγουρα: διπλή ζώνη άμυνας, καλή φύλαξη των άκρων και πάγωμα του ρυθμού.
Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ειδικά όταν παίζεται μια πρόκριση σε Μουντιάλ, αλλά η αποψινή εικόνα της Κροατίας και ο τρόπος προσέγγισης του αγώνα, φοβικός εν πολλοίς και με αρκετές καθυστερήσεις προκάλεσε αρνητική εντύπωση, όταν η αναφορά έχει να κάνει με μια ομάδα τέτοιου επιπέδου.
Όσο για τη διαιτησία; Προστατευτική για τους Κροάτες, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο. Ο Κάιπερς έβλεπε μόνο ελληνικά φάουλ, ενώ ο β΄ βοηθός του (Ζάινστρα) ανέκοψε στο 4ο λεπτό με «εφεύρεση» (χέρι) τον Ζέκα, ο οποίος έφευγε στην κόντρα με τον Μήτρογλου.
Ελλάδα: Καρνέζης, Τοροσίδης, Μανωλάς, Παπασταθόπουλος, Ρέτσος, Τζιόλης, Ζέκα, Ταχτσίδης, Μπακασέτας (59' Φορτούνης), Χριστοδουλόπουλος (59' Γιαννιώτας), Μήτρογλου (78' Πέλκας)
Κροατία: Σούμπασιτς, Βρσάλικο, Βίντα, Λόβρεν, Στρίνιτς, Ράκιτιτς, Μπρόζοβιτς, Μόντριτς (91' Μίτροβιτς), Πέρισιτς (86' Ρέμπιτς), Μάντζουκιτς, Κάλινιτς (78' Κράμαριτς)
Πηγή: onsports.gr
