"Μύλος γίνεται..."! Η κλασικότερη φράση που μπορείς να ακούσεις για όλη αυτή την ανοργανωσιά και παλινωδία που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Από τις καταπτώσεις ή τις αποχωρήσεις ιστορικών συλλόγων, τις άτοπες αποφάσεις αθλητικών τακτικών οργάνων και την αμετροέπεια στις εθνικές διοργανώσεις.
Ένας… μύλος που κινείται ανάλογα τα κέφια της πολιτικής εξουσίας, τις στοχεύσεις των «big4» και τα παράγωγα μιας εκλογικής διαδικασίας στην ΕΠΟ που εξαρτάται, ποιος θα βάλει τα πιο πολλά τούβλα στον τοίχο…
Το άρθρο «Οι θλιβερές περσόνες (της μπάλας)», που διαβάσαμε στην «Άποψη», απηχεί εν πολλοίς την σημερινή μας πραγματικότητα, με πρωταγωνιστές παράγοντες για γέλια και υπουργούς για κλάματα.
[«Ο Ηρακλής διαλύθηκε, η Nova κόβει τα λεφτά, τα εισιτήρια μειώνονται, οι χορηγοί φεύγουν, αλλά Super League, ΕΠΟ, μεγαλοπαράγοντες και υπουργοί κοιτάζουν το δένδρο και χάνουν το δάσος… Καμαρώνει ο Θόδωρος της UEFA για το έργο του;»]
Και δεν ξέρεις ακόμη τι θα γίνει στη Football League, πότε θα γίνει η κλήρωση, πότε και με πόσες ομάδες θα αρχίσει το πρωτάθλημα, ενώ και στη Γ΄εθνική, χωρίς καμία μέριμνα από την χρυσοπληρωμένη ΠΔΕ, παραμονεύει ο άγνωστος «Χ» των ομίλων και της ημερομηνίας έναρξης…
Με αυτά και αυτά, πώς να πλησιάσει ένας σοβαρός άνθρωπος που έχει πρόθεση να συνδράμει για την άνοδο της αγαπημένης του ομάδας ή του τόπου του, όταν καταλύεται κάθε ίχνος της έννοιας «επενδυτής», σε ένα χώρο που δεν τηρείται κανένας κανόνας και διαθέτει παράλληλες και υπόγειες διαδρομές;
Κι όταν διαβάζεις ότι «ερήμην της ΕΠΟ συζητήθηκε στο Διαιτητικό το ζήτημα του τραγελαφικού μπαράζ, με τη νομική υπηρεσία της Ομοσπονδίας να επικαλείται φόρτο εργασίας» για… να γενεί η δουλειά του «χαλίφη», ζήτω της εξυγίανσης!
Θα επιστρέψουμε ξανά στο άρθρο με τις «θλιβερές περσόνες (της μπάλας)», γιατί δένει με τις απόψεις μας και τις παρατηρήσεις που έχουμε κάνει συχνά από αυτή τη στήλη.
«Βλέπουμε ότι οι παράγοντες είτε μεγάλων είτε μικρών είναι κατώτεροι των περιστάσεων, κοιτάζουν μόνο πώς θα βγάλουν την χρονιά χωρίς να ξοδεύονται, οι υπουργοί εξακολουθούν να υποκλίνονται στην δυναμική των ΜΜΕ και την επαφή που έχουν οι παράγοντες με τους ηγήτορες της κυβέρνησης. Με την σειρά τους οι φίλαθλοι γυρίζουν την πλάτη, οι χορηγοί το βάζουν στα πόδια, τα κανάλια σε λίγο όχι μόνο δεν θα δίνουν αλλά θα απαιτούν λεφτά για να δείξουν κάποιον αγώνα, με αποτέλεσμα η κατρακύλα να συνεχίζεται μέχρι να πιάσουμε πάτο. Άλλωστε, ελάχιστα απέχουμε…».
Αυτά κι αυτά, συμβαίνουν!
Στ. Μ.
