Αυτή η πρώτη επίσημη μεγάλη εμφάνιση της εθνικής μας ομάδας που κατέκτησε το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου το 2004 με τη Ίντερ για πάντα, στο Παγκρήτιο Στάδιο στις 7 Ιουνίου, έχει κι έναν ξεχωριστό συμβολισμό.
Πέρα από τους μύθους και τους ήρωες ή μαζί με αυτούς, η Hellas 2004, με την ουσία της έννοιας «βετεράνοι», καλείται να υποδεχθεί μια ομάδα με υψηλή αποδοχή στον κόσμο η οποία μάλιστα διαθέτει στα κύτταρά της πρωτογενές ελληνικό dna!
Η ιστορία της Ίντερ ξεκινά από τη δράση ενός Έλληνα παράγοντα και αυτό καταγράφεται στο ιστορικό της σε όλες της γλώσσες, Οι πηγές Wikipedia και Σαν Σήμερα καταγράφουν συναρπαστικά στοιχεία, για όλο αυτό που ξεκίνησε από τα σπλάχνα της Μίλαν από τον Ελληνοβενετσιάνο παράγοντα και επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη!
Η ιστορία της καταγράφεται ως εξής: Ποδοσφαιρική ομάδα της Ιταλίας με έδρα το Μιλάνο. Η Ίντερ είναι μία από τις κορυφαίες δυνάμεις του ιταλικού ποδοσφαίρου, με διεθνείς περγαμηνές. Είναι γνωστή στους ποδοσφαιρόφιλους και με το προσωνύμιο Νερατζούρι (Μαυρογαλάζιοι), εξαιτίας των χρωμάτων της εμφάνισής της, που είναι το γαλάζιο και το μαύρο.
Η Ίντερ είναι γέννημα εκ της σαρκός της Μίλαν. Στις 9 Μαρτίου 1908 μία ομάδα παραγόντων, υπό τον ελληνοβενετσιάνο επιχειρηματία Ιωάννη Παραμυθιώτη, αποχώρησε από την ομάδα και ίδρυσε την Ιντερνατσιονάλε (Διεθνής), όπως είναι το πλήρες όνομα της Ίντερ. Ο Παραμυθιώτης και οι συν αυτώ πίστευαν ότι η Μίλαν είχε πολλούς Ιταλούς στις τάξεις της και θέλησαν να δημιουργήσουν μία ομάδα με διεθνή χαρακτήρα, εξ ου και το όνομά της. Όλα αυτά, ξεκίνησαν στο εστιατόριο L' Orologiaio του Μιλάνου!
Αμέσως μετά τη δημιουργία της Ίντερ, οι διοικούντες την ομάδα, ανέθεσαν στον ζωγράφο Τζόρτζο Μουτζάνι, να σχεδιάσει το νέο λογότυπο της ομάδας. Εκείνος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα αρχικά της ομάδας, «FCIM», μέσα σε ένα ομόκεντρο κύκλο.
Οι άνθρωποι της Ίντερ, ενθουσιάστηκαν και αμέσως ξεκίνησαν την αναζήτηση της νέας φανέλας. Γρήγορα κατέληξαν στο μαύρο, το οποίο θα αντιπροσώπευε την νύχτα, και το μπλε, που θα είχε τη σημασία του ουρανού, με το προσωνύμιο «νερατζούρι», δηλαδή οι «μαύροι-μπλε» να γίνεται αμέσως το… παρατσούκλι των Μιλανέζων.
Στην Ιταλία, οι ομάδες συχνά σχετίζονται με ζώα, και έτσι η Ίντερ σχετίστηκε με το φίδι, το οποίο είναι σύμβολο του Μιλάνου και του οίκου των Σφόρτσα, του μεγαλύτερου στη Λομβαρδία.
Έκτοτε, το ποδοσφαιρικό Μιλάνο ζει και αναπνέει για τις κόντρες των δύο αιωνίων αντιπάλων της πόλης.
Ιστορικά, η Ίντερ υποστηρίζεται από τους εύπορη και τη μεσαία τάξη του Μιλάνου, ενώ η Μίλαν από τα εργατικά στρώματα και τα συνδικάτα της μεγαλούπολης του βορρά, που θεωρείται το οικονομικό κέντρο της Ιταλίας. Η διαίρεση αυτή δεν αντανακλάται σε διοικητικό επίπεδο τα τελευταία χρόνια, καθώς η Ίντερ ελέγχεται από το κεντροαριστερό πετρελαιοβιομήχανο Μάσιμο Μοράτι και η Μίλαν από τον συντηρητικό βαρόνο των μίντια και πολιτικό Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Όλα αυτά μέχρι πρότινος, αφού μετά άρχισε η πραγματική εισβολή του ανατολικού διεθνούς κεφαλαίου και στο ιταλικό ποδόσφαιρο!
