Μια ώρα στον αέρα της «Μικτής Ζώνης» με τους ανθρώπους του Ηρακλή Νιπιδιτού, κατέδειξε αποκαλυπτικά πως ένα μικρό χωριό της Πεδιάδας, πέτυχε από το τρέχον πρωτάθλημα, να πάρει το εισιτήριο της ανόδου από τη Β στην Α2 κατηγορία της ΕΠΣΗ.
Η διοίκηση καταλαβαίνει τι εστί μπάλα, είναι κοντά στην ομάδα και την τεχνική ηγεσία που έχει φλόγα και διάθεση και μπορεί να προσελκύει στο όνομα της ποδοσφαιριστές που μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να συνθέτουν ένα πολύ δυνατό παζλ. Ήδη αναφερθήκαμε τον πρόεδρο του Ηρακλή Στέλιο Παπαδάκη και τον προπονητή Αντώνη Μισαργόπουλο, που αποτέλεσαν από την πρώτη στιγμή της συνεργασίας τους, ένα επιτυχές δίδυμο.
Είδαμε ωστόσο κι άλλα θετικά που μπορούν να εκφρασθούν και μέσω συμβολισμών, είτε με την παρουσία του πατρός Επιφάνιου Γ. Ζαχαράκη (ευλογία) στην θέση του αντιπροέδρου ή του Δημήτρη Αποστολάκη της «Κίτρινης Αποστολής» (αλληλεγγύη) σε δράσεις διοικητικού παράγοντα! Ξεχωριστή επίσης μπορεί να είναι η συνύπαρξη του γηραιότερου ποδοσφαιριστή Γιάννη Θεοδωράκη σε ηλικία 50 ετών με εκείνη του νεώτερου Μιχάλη Μισαργόπουλου!
Περισσότερο απ' όλα η συγκινητική εξιστόρηση του Στέλιου Παπαδάκη για την ιστορία του θείου του Ηρακλή Παπαδάκη που έχασε ξαφνικά τη ζωή του και η ομάδα του Νιπιδιτού τιμά τη μνήμη του, πήρε το όνομά του.
Και τώρα τι; Η Α2 έχει μεγαλύτερες απαιτήσεις. Θα μπορέσει να έχει την αξιοπρεπή πορεία που της ταιριάζει; Απαντούν ναι, τονίζοντας δια του προέδρου, ότι με το γήπεδο του Αρκαλοχωρίου, θα εγκαταλείψουν το χωμάτινο γήπεδο τους και θα πάνε εκεί, σχεδιάζοντας τη δημιουργία Ακαδημιών που μπορούν να προσφέρουν πολλά στην περιοχή.
Υπάρχει επίσης ένα προσόν σε αυτή την ομάδα, με την αγάπη με την οποία την έχουν περιβάλλει επιφανείς χορηγοί και άνθρωποι που κατάγονται από το χωριό και την βοηθούν από μακριά! Είδαμε επίσης να αξίζει πολλά και αυτή η ομάδα για το χιούμορ με το οποιό επικοινωνούν μεταξύ τους! Οι παίκτες δεν δυσκολεύθηκαν να κολακεύσουν τον πατέρα Επιφάνιο για την παραγοντική του προσφορά: «Παπά Θεέ, πάρε την ΠΑΕ», ή τον πρόεδρο… ότι «είναι τρελός», όπως και τον προπονητή Αντώνη Μισαργόπουλο, που τους έμαθε να μην χάνουν κανένα παιγνίδι!
ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΗΣ "ΜΙΚΤΗΣ ΖΩΝΗΣ" ΓΙΑ ΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ ΝΙΠΙΔΙΤΟΥ
Αυτό το ποδόσφαιρο είναι πολιτισμός για τις μικρές κοινωνίες που αισθάνονται καλύτερα τον παλμό του. Κι ο ύμνος που ερμηνεύει ο Παύλος Ανδρουλιδάκης, ως τελευταίος των «μοϊκανών» μιας ωραίας καλλιτεχνική εποχής, τα λέει όλα:
"Μες το γήπεδο μας μπαίνει, του Ηρακλή η ομάδαρα, δυνατή και ψυχωμένη, για τη νίκη με λαχτάρα. Ηρακλάρα είσαι ομάδα, πρώτη σ'όλη την πεδιάδα, πάθος δύναμη και χάρη, του Νιπιδιτού καμάρι. Έχεις παίχτες παλικάρια, που τιμάνε τη φανέλα, ψυχωμένοι σαν λιοντάρια με φιλότιμο και τρέλα. Το όνομα σου μία θυσία, το θυμάμαι από παιδάκι, γιατί είσαι η ιστορία, του Ηρακλή του Παπαδάκη".
