Αν βλέπετε Ολυμπιακούς Αγώνες (που σίγουρα βλέπετε), θα έχετε παρατηρήσει ότι οι Ολυμπιονίκες έχουν την τάση να δαγκώνουν τα χρυσά μετάλλιά τους, όπως τα μικρά παιδιά, ένα αγαπημένο τους παιχνίδι. Τι κρύβεται όμως πίσω από αυτό το -ακόμη- ανεξήγητο φαινόμενο;
Όπως μπορείτε ή δεν μπορείτε να γνωρίζετε, ανάλογα με το πόσο Game of Thrones βλέπετε, η πρακτική του δαγκώματος ενός χρυσού νομίσματος χρονολογείται από τις ημέρες όταν τα χρυσά νομίσματα ήταν η πιο κοινή μορφή πληρωμής. Δεδομένου ότι ο χρυσός είναι ένα σχετικά μαλακό μέταλλο, βυθίζοντας τα δόντια σε ένα νόμισμα, μπορούσε κάποιος να καταλάβει αν τα δουκάτα ήταν αληθινά, ή αν κάποιος πονηρός είχε επιχρυσώσει κομμάτια μόλυβδου.
Τώρα, αυτό δεν σημαίνει οι σημερινοί Ολυμπιονίκες δαγκώνουν τα μετάλλιά τους σε μια προσπάθεια να αποδείξουν την αξία τους. Στην πραγματικότητα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στις επιθυμίες των φωτογράφων: με το να δαγκώνουν παιχνιδιάρικα το μετάλλιο γίνεται πιο ενδιαφέρουσα η φωτογραφία, σύμφωνα με τον Ολυμπιακό ιστορικό David Wallechinsky.
Αν απογοητευτήκατε από το λόγο, σκεφτείτε το εξής: δεν έχει υπάρξει στην πραγματικότητα εντελώς χρυσό μετάλλιο, εκτός από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1912 στη Στοκχόλμη. Αυτές τις μέρες, τα χρυσά μετάλλια στους Ολυμπιακούς είναι από επιχρυσωμένο ασήμι που είναι 92,5% καθαρό, το οποίο συμπτωματικά είναι ακριβώς το ίδιο με το αργυρό μετάλλιο - που σημαίνει ότι η διαφορά μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου είναι ουσιαστικά αστεία.
πηγη: thetoc
