Ο φίλος μας... Ο Έλληνας (πιο Έλληνας από πολλούς Έλληνες), ο άνθρωπος που άνοιξε το σπίτι του στην Πορτογαλια αλλά και το εξοχικό του για να μπούμε οικογενειακώς πριν από πέντε χρόνια και είπε στη μαμά του "Αυτοί είναι φίλοι μου, είναι Έλληνες", αυτός είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης! Ο Φερνάντο μας. Ο Σάντος μας!
Ξέραμε πως τον αγαπάει ο Θεός γιατί έχει μεγάλη πίστη. Όταν πριν 5 χρόνια επίσης τον φιλοξενήσαμε στο Ηράκλειο, μας έδωσε μόλις έφτασε στο αεροδρόμιο ένα χαρτάκι. Ήταν η διεύθυνση της Καθολικής Εκκλησίας. Πιστεύει τόσο που ήθελε πρώτα να πάει εκεί! Και ο Θεός του έδωσε τη χαρά που άξιζε. Μετά τη χαρά της οικογένειας, του έδωσε τη χαρά να οδηγήσει πρώτος την χώρα του σε ένα μεγάλο τρόπαιο. Όσο για τη 2η πατρίδα του, μας έδωσε πολλά στο ποδόσφαιρο μας και σίγουρα μας έμαθε πολλά και για την ιστορία μας! Τον ευχαριστούμε για όλα. Του στείλαμε την αγάπη μας και αυτή έφτανε, έφτασε στο Παρίσι και σήκωσε το τρόπαιο!
Ξεκινήσαμε όμως να γράφουμε με το τέλος του πρώτου ημιχρόνου του τελικού. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι λόγω Φερνάντο Σάντος υποστήριξα φανατικά την Πορτογαλία από την έναρξη της διοργάνωσης, το ερέθισμα για αυτές τις γραμμές μου το έδωσαν όσα ακολούθησαν μετά τον τραυματισμό του Κριστιάνο Ρονάλντο από τα πρώτα κιόλας λεπτά της σπουδαίας αναμέτρησης στο Παρίσι. Γνωρίζω πολύ καλά και καταλαβαίνω πως ο σούπερ σταρ Κριστιάνο έχει και πολλές αντιπάθειες. Θα συμφωνήσω πως έχει ένα εκρηκτικό χαρακτήρα που εύκολα παρεξηγείται. Ωστόσο δεν παύει να είναι μαζί με τον Μέσι ένας εκ των δυο κορυφαίων ποδοσφαιριστών στον κόσμο και γενικότερα μια μεγάλη προσωπικότητα! Η μεγαλύτερη σε αυτό το Euro! Και δεν περίμενα με τίποτα αυτό που έκαναν οι "πολιτισμένοι" Γάλλοι φίλαθλοι όταν ο CR7 βρέθηκε στο έδαφος, χτυπημένος. Πανηγύρισαν, με ιαχές ενθουσιασμού οι οπαδοί των "τρικολόρ" και αυτό πραγματικά ήταν μετά από τα επεισόδια των χούλιγκανς, το πιο μελανό σημείο του Euro 2016! Και δεν αναφέρομαι όπως καταλάβατε στο χρονικό σημείο που αποχώρησε με το φορείο! Δε θα έφταναν σε αυτό το σημείο οι Γάλλοι, να πανηγυρίσουν και τότε! Μάλιστα πρέπει να δώσω τα εύσημα στον Ντεσάμπ που πήγε κοντά στο φορείο για να ευχηθεί και να δώσει κουράγιο στον Ρονάλντο, αμέσως μετα τον Φερνάντο Σάντος που πήγε κοντά του με τη στοργή του πατέρα! Ο Ντεσάμπ έπαιξε ποδοσφαιρο σε υψηλό επίπεδο και μπορούσε να καταλάβει. Ο Σάντος πάλι βρήκε τη δύναμη σε μια στιγμή που μόνο αυτός ξέρει πόσο άσχημα ένιωθε, να βάλει πάνω από όλα το ανθρώπινο κομμάτι. Και όπως είπε ο Φερνάντο μας πριν τον τελικό, "το ποδόσφαιρο και το αποτέλεσμα δε μετράνε, είναι μηδέν μπροστά σε κάποιες αξίες". Είπε χαρακτηριστικά, θέλω να με θυμούνται "σαν καλό γιο, πατέρα, σύζυγο και φίλο". Δηλαδή σαν καλό άνθρωπο, συνοψίζοντας όλα αυτά...
Του: Γιώργου Μιμίκου
