Οι "Αθλητικές Ιστορίες" σήμερα είναι αφιερωμένες στη μνήμη ενός Γαλλοαργεντινού... που έγινε Κρητικός. Στη μνήμη του Άβελ Σεστάκ, ενός ανθρώπου με υπερφυσική δύναμη και καλοσύνη που όσοι γνώριζαν από κοντά εντυπωσιάστηκαν!
Η Κρήτη δεν τον είδε σαν πυγμάχο (στις ΗΠΑ έφτασε κοντά σε παγκόσμιο τίτλο μποξ) αλλά σαν παλαιστή κατς και αγώνων επίδειξης! Πριν από χρόνια είδαμε μια φωτογραφία του με αφιέρωση στο γήπεδο του ΠΟΑ, αλλά οι σημερινες που σας παρουσιάζουμε πραγματικά μας "ταξιδεύουν" σε έναν άλλο κόσμο, σε ένα άλλο Ηράκλειο και σε ένα διαφορετικό άθλημα από μια αγνή διαφορετική εποχή που... δεν επιστρέφει. Ακολουθούν ιστορίες για να "γνωρίσετε καλύτερα" τον Άβελ Σεστάκ, αλλά ξεκινάμε με την πιο γνωστή στους παλιούς...
Ηθοποιός στον Ζορμπά: Οι Ηρακλειώτες που θυμούνται τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του '60, έζησαν τον παλαιστή Άβελ Σεστάκ αλλά και τον ηθοποιό Άβελ Σεστάκ. Και μιλάνε με συγκίνηση όσοι είδαν τη σκηνή με τον γάιδαρο στις πλάτες του για τις ανάγκες του "Ζορμπά". Έναν τεράστιο γάιδαρο (διασταύρωση με μουλάρι) που σήκωσε σαν πούπουλο ο Άβελ μπροστά στο άγαλμα των Λιονταριών, στο κέντρο του Ηρακλείου. Όλα αυτά σε μια εκπληκτική ταινία που πρωταγωνίστησε ο θρυλικός Άντονι Κουίν. Αναλυτικά η ταινία "Αλέξης Ζορμπάς" (Zorba the Greek) είναι βρετανο-ελληνική παραγωγή του 1964, σε σκηνοθεσία Μιχάλη Κακογιάννη με τους Άντονι Κουίν, Άλαν Μπέιτς, Ειρήνη Παππά και Σωτήρη Μουστάκα. Είναι βασισμένη στο βιβλίο του Νίκου Καζαντζάκη "Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά".
Η ταινία απέσπασε τρία βραβεία Όσκαρ το 1964, με σημαντικότερο το Όσκαρ β' γυναικείου ρόλου για την ερμηνεία της Λίλα Κέντροβα, στο ρόλο της Μαντάμ Ορντάνς. Τη μουσική της ταινίας την οποία έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης έγινε παγκοσμίως γνωστή ως Συρτάκι. Οι σκηνές της ταινίας γυρίστηκαν στην Κρήτη.
Οι ξεχωριστοί αντίπαλοι: Πραγματικά αξέχαστες έμειναν οι μονομαχίες του Άβελ με τον Λαμπράκη, τον Παπαλαζάρου, τον Πρίμο Καρνέρα, τον Ζιγκουλίνωφ που χρησιμοποιούσε άσχημο τρόπο στην πάλη, τον Ινδό μασκοφόρο, τον Καρπόζηλο αλλά και τον νεότερο Γιώργο Τρομάρα που κάνει ακόμα και σήμερα επιδείξεις.
Ο αγρότης Άβελ: Με τον φίλο του Αντρέα Βασιλάκη, και με ένα σκαφτικό, πήγαινε στα χωράφια του. Αυτοκίνητο δεν πήρε ποτέ.
Με τα παιδιά του: Οι παλιοί Ηρακλειώτες θυμούνται τον Άβελ να κάνει βόλτα με τα δυο του παιδιά Ισίδωρο και Μαρία και να κρατάει σε κάθε του χέρι και ένα παιδί(!) με την ευχέρεια που θα κρατούσαμε... δυο κουκλάκια!
Το κανόνι που δεν κούνησε: Λίγο μετά την χούντα ο Άβελ έκανε κάποιες επιδείξεις στα χωριά, κυρίως γειτονικά του Ηρακλείου. Σε περιοχή του Μαλεβυζίου οι παλιοί τον θυμούνται να κρατάει ένα...κανόνι και να κάνει βολές (!). Ωστόσο όταν το κανόνι εκπυρσοκροτούσε (με όλα τα μέτρα ασφαλείας βέβαια) ο Άβελ έμενε ακίνητος, σα να κρατούσε ένα παιδικό παιχνίδι!
Ήθελε να πολεμήσει για την Ελλάδα: Στην επιστράτευση του 1974, ο Άβελ παρουσιάστηκε εθελοντικά και ζήτησε να καταταχθεί στον ελληνικό στρατό για να εισπράξει όμως την άρνηση των αρμοδίων. Είχε πάρει και την κρητική λεβεντιά ψυχής...
Το άδοξο φινάλε: Με τη χούντα οι αγώνες κατς σταμάτησαν. Ο Άβελ έζησε ήσυχα στην Κρήτη τα επόμενα χρόνια και την Κυριακή στις 15 Ιανουαρίου 1995 η καρδιά του σταμάτησε να χτυπάει και το γεγονός σκόρπισε θλίψη σε ολόκληρο το Ηράκλειο, ενώ έγινε είδηση στην Αργεντινή αλλά και τη Γαλλία!
Το βιογραφικό
Μας έλεγαν οι παλιοί για αγώνες κατς και για μοναδικό θέαμα στο μεταπολεμικό Ηράκλειο. Αλλά σε αυτές τις συζητήσεις ένα ήταν το όνομα που έμπαινε στο επίκεντρο: Ο Άβελ Σεστάκ! Ο αγαπητός σε όλους Άβελ. Γεννημένος στην Αργεντινή, ένας γίγαντας με χρυσή καρδιά! Γάλλοι μετανάστες βρέθηκαν στο μακρινό Carlos Cazares, και στις 25 Αυγούστου του 1918 ο "ήρωας" στις σημερινές "Αθλητικές Ιστορίες" είδε για πρώτη φορά το φως του κόσμου. Η δύναμή του ήταν απίστευτη και με μια
γαλαζοκίτρινη πυγμαχική ρόμπα, δώρο των φίλων του, δεν άργησε να μπει στα ριγκ σαν πυγμάχος. Στις ΗΠΑ διέπρεψε και όσοι τον είδαν λένε πως ήταν ανώτερος του Μοχάμεντ Άλι (Κλάσιους Κλέι) που εμφανίστηκε δυο δεκαετίες αργότερα.
Λέγεται ότι σήκωνε 180 κιλά με το ένα χέρι, ότι σταμάτησε κάποτε οκτώ αφηνιασμένα άλογα με ένα χτύπημα στο επικεφαλής, ότι έδωσε πέντε αγώνες σε 20 ημέρες και τους κέρδισε όλους με νοκ - άουτ, ότι του πρότειναν να γίνει Μίστερ Άφρικα αλλά αυτός φυσικά και αρνήθηκε, όπως επίσης ότι του έδιναν 5.000 δολάρια για έναν αγώνα με ταύρο. Αυτό όμως που κάνει περήφανη την οικογένειά του είναι πως βοηθούσε όποιο φίλο είχε ανάγκη και στεκόταν δίπλα σε όσους βρισκόταν σε δύσκολη θέση.
Η γνωριμία του με μια κρητικοπούλα, την Κατερίνα, έφερε τον Άβελ στο Ηράκλειο της Κρήτης.
Και από τη δεκαετία του '60 και μετά, οι πιτσιρικάδες παρακαλούσαν τους γονείς τους ή έκαναν μόνοι τους αναρριχήσεις στα τείχη Όασης και του Μαρτινέγκο για να απολαύσουν το μοναδικό θέαμα. Τον υπεράνθρωπο Άβελ Σεστάκ που κατατρόπωνε τους πάντες στο κατς πλέον με μόνιμο σχεδόν διαιτητή τον Κώστα Ρουμελιώτη (μελλοντικό πρόεδρο του Σ.Φ.ΑΕΚ Ηρακλείου) και καταστηματάρχη στη Λεωφόρο Καλοκαιρινού.
* Ο Άβελ Σεστάκ απέκτησε δυο παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι. Και το σημερινό αφιέρωμα στη μνήμη του γίνεται με τη βοήθεια του γιου του, Ισίδωρου Σεστάκ τον οποίο και ευχαριστούμε θερμά...
* Στο στιγμιότυπο (από αγώνα κατς στο Ηράκλειο, δεκαετία '60), διακρίνεται δεύτερος από αριστερά (ξεχωρίζει και λόγω ύψους), ενώ τρίτος από αριστερά είναι ο διαιτητής-επίσης γνωστός στους παλιούς Ηρακλειώτες-Κώστας Ρουμελιώτης...
* Ολόκληρο το σπάνιο φωτογραφικό υλικό, σήμερα με την εφημερίδα "Νέα Κρήτη"...
Του: Γιώργου Μιμίκου
