default-image

Όταν η ειλικρίνεια, υπάρχει ως σπάνιο είδος...

Αθλητισμός
Όταν η ειλικρίνεια, υπάρχει ως σπάνιο είδος...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Είναι θλιβεροί οι καιροί, όταν η εντιμότητα ονομάζεται αφέλεια και η ειλικρίνεια λέγεται ηλιθιότητα». Είναι «η ειλικρίνεια η ευγενέστερη μορφή βλακείας;» ή πρόκειται για «μια αδυναμία αυτοσυγκράτησης;». Μέσα από τα σοφά λόγια που έχουν καταχωρηθεί στις λίστες της ειλικρίνειας, βγαίνει πολύ καθαρά, πως οι άνθρωποι ζούμε, σε εποχές -τώρα και τότε- που είναι κυρίαρχη η σκοπιμότητα. Όπου σκοπιμότητα και… συμφέρον.

Μήπως γι αυτό μπερδευτήκαμε, φτάνοντας στο σημείο να μένουμε εγκλωβισμένοι σε αδιέξοδα; Όταν είναι πενταροδεκάρες για έναν «υπερασπιστή» της φτωχολογιάς η αύξηση του ΦΠΑ στα μακαρόνια, ή το βάσανο των οικογενειών να πληρώσουν τα έξτρα λεφτά στα φροντιστήρια των παιδιών τους, για να καλύψουν την ανεπάρκεια της δημόσιας παιδείας, τότε πράγματι πρόκειται για καιρούς θλιβερούς που συχνά δίνουν χώρο και στη γλώσσα λανθάνουσα να εκφραστεί και στις μάσκες να πέφτουν.

Αφιερώνοντας πολλές ώρες για τα δρώμενα του ποδοσφαίρου μας, έχουμε δει πολλά στον αποκαλυπτικό αυτό καθρέπτη της κοινωνίας. Τα καλά και συμφέροντα υπερισχύουν, όπως επίσης πως θα την φέρει ο ένας στον άλλο. Η υποκρισία περισσεύει. Εκεί που ο ένας βλέπει τα πάντα καλά, ο άλλος υπερθεματίζει στο ότι είναι όλα είναι κακά. Άσπρο-μαύρο, γιατί το πεδίο τους, δεν επιτρέπει τις αποχρώσεις του γκρι. Το ζούμε με τους «μεγάλους» που τρώγονται για τα αυτονόητα. Κι όσο όλα αυτό το έργο συνεχίζεται, θα συνεχίζονται μαζί και τα χάλια του ποδοσφαίρου μας.

Γιατί κυρίως ενδιαφέρει η σκοπιμότητα, παράγωγο της οποίας είναι και αυτή η ενέργεια που έκανε ρεζίλι διεθνώς έναν τραυματιοφορέα που μπέρδεψε το πάθος της ομάδας του με το σώμα ενός ποδοσφαιριστή και το πέταξε κάτω σαν σακί. Τόσο εύκολα να γίνεσαι ο Μπανκς Μπάνι στην εκπομπή της Έλεν ντε Τζένερις, μήπως και δεις την ωμή αλήθεια μέσα από ένα σχόλιο της. «Αν δεν είχε τραυματιστεί προηγουμένως(ο Κούτρης), τώρα σίγουρα τραυματίστηκε»!

Όλα αυτά πέρασαν από μυαλό μας, ζυγίζοντας την ειλικρίνεια του Τάκη Γκώνια, για αυτό που συνέβη στο παιγνίδι της ομάδας του στον Κρουσώνα. Σπάνιο, προπονητής, να παίρνει θέση για να υπερασπισθεί το δίκαιο της αντίπαλης ομάδας, ακόμη σπανιότερο να επιβραβεύεται από τον πρόεδρο του συλλόγου του, όπως συνέβη από τον πρόεδρο της Επισκοπής.

Η στάση του Γκώνια ήταν ειλικρινής, γιατί ήταν από καρδιάς! «Εγώ είμαι επαγγελματίας αλλά είναι πολύ σημαντικό και αυτοί που διαιτητεύουν να είναι επαγγελματίες. Έκανα τη δήλωση, γιατί θεωρώ ότι οι πρώτοι που πρέπει να διδάξουν ποδοσφαιρικό πολιτισμό είναι οι προπονητές και πρέπει επιτέλους να το κάνουμε πράξη». Έρημος και όαση...

ΤΑ ΝΕΑ του neakriti.gr στο Google News