«Επιδείκνυαν διαρκώς και επαναλαμβανόμενα τα γεννητικά τους όργανα» αναφέρεται μεταξύ άλλων στη μήνηση που κατέθεσαν δύο φίλοι της ΑΕΚ κατά των Βίτορ Περέιρα και Παϊτίμ Κασάμι.
Στη μακροσκελές κείμενο της μήνυσης, που δημοσιεύτηκε στην «Ώρα των Σπορ», οι δύο φίλοι της ΑΕΚ περιγράφουν τα όσα συνέβησαν στον επεισοδιακό αγώνα, υποστηρίζοντας ότι «Οι ανωτέρω πράξεις των εγκαλουμένων ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια που επιτάσσει η ελευθερία έκφρασης και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σε καμία περίπτωση καθώς εκτός του ότι διέσυραν το ελληνικό ποδόσφαιρο και προσβάλανε το φίλαθλο πνεύμα, προσβάλλανε κατάφωρα την τιμή, την υπόληψη και την αξιοπρέπεια ημών ως θεατών, που βρισκόμασταν εντός του κοινού προς το οποίο απευθύνονταν οι χειρονομίες» και ζητούν «την κατά το νόμο δίωξη και τιμωρία τους, για όποιο ποινικό αδίκημα θεωρήσετε ότι πρέπει κατά νόμον να διωχθούν».
Το πλήρες κείμενο της μήνυσης
«Προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών
1. Του Χρήστου Γαρυφάλλου του Αριστείδη, κατοίκου .................., οδός............., αριθ............., ενεργούντος ατομικά και για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου του, Ανέστη Γαρυφάλλου του Χρήστου, μαθητή της ΣΤ' Δημοτικού, ηλικίας 11 ετών, κατοίκου...................., οδός.............., αριθ................
2. Της Αθανασίας Γκλαβάνη, συζύγου του Χρήστου Γαρυφάλλου, κατοίκου..................., οδός......................, αριθ............ ενεργούσας για λογαριασμό του ανήλικου τέκνου της, Ανέστη Γαρυφάλλου του Χρήστου, μαθητή της ΣΤ' Δημοτικού, ηλικίας 11 ετών, κατοίκου................., οδός ..............., αριθ..............
1. Του Ζούλια Περέιρα, προπονητή της ομάδας ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, κατοίκου........
2. Του Pajtim( Παϊτίμ) Kasami (Κασάμι), ποδοσφαιριστή της ομάδας ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, κατοίκου.......
Την Τετάρτη, 11/03/2015 πραγματοποιήθηκε η διενέργεια του Ποδοσφαιρικού Αγώνα για το Κύπελλο Ελλάδος 2014-2015 μεταξύ των ομάδων ΠΑΕ Α.Ε.Κ. και ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, στο Στάδιο Ο.Α.Κ.Α.
Ο πρώτος από εμάς μαζί με τον υιό μου, Ανέστη, ηλικίας 11 ετών, τον οποίο έχω αποκτήσει εντός νομίμου γάμου με τη δεύτερη από εμάς, έχοντας και οι δυο προμηθευτεί πρόσκληση για να δούμε τον αγώνα (σχετ. 1), καταφτάσαμε στην προγραμματισμένη ώρα, προκειμένου να παρακολουθήσουμε τον αγώνα. Οι θέσεις μας βρίσκονταν στη θύρα- κερκίδα 29, από την οποία, μεταξύ άλλων, πολλά παιδιά και γυναίκες θα παρακολουθούσαν τον αγώνα μαζί με εμάς.
Από την έναρξή του ο ποδοσφαιρικός αγώνας διαδραματιζόταν πολύ ομαλά και ήσυχα, με τους οπαδούς της ΑΕΚ να παρακολουθούν από τις εξέδρες τους την ομαλή διεξαγωγή του. Στο 89' λεπτό όμως του αγώνα, το «παιχνίδι» ανατράπηκε όταν ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Φράνκο Χάρα, έβαλε «γκολ», χαρίζοντας στην ομάδα του ένα πολυπόθητο προβάδισμα. Το ως άνω «κατόρθωμα» του παίκτη του Ολυμπιακού έδωσε ιδιαίτερη χαρά και ενθουσιασμό σε όλους τους παρευρισκόμενους συντελεστές και παίκτες της ομάδας, οι οποίοι άρχισαν να πανηγυρίζουν εντός του αγωνιστικού χώρου.
Παρακολουθώντας λοιπόν τον πανηγυρισμό όλων των μελών της ομάδας του Ολυμπιακού, δεν μπορέσαμε να προβλέψουμε σε καμία περίπτωση τη μετέπειτα αντίδραση των δύο εκ των μελών της ομάδας, ήτοι του προπονητή της ομάδας και ενός εκ των παικτών της, που είναι εγκαλούμενοι στην παρούσα.
Συγκεκριμένα, κατόπιν του «γκολ», επακολούθησε ένα ιδιαιτέρως επαχθές θέαμα μπροστά στα μάτια όλων εμάς των θεατών, που παρακολουθούσαμε τον αγώνα από την θύρα 29. Ο προπονητής της ομάδας και πρώτος εκ των εγκαλουμένων, Ζούλια Περέιρα, κατευθυνόμενος προς τη δική μας θύρα, ήτοι τη θύρα 29, όπου όπως προαναφέρθηκε βρισκόντουσαν γυναίκες και παιδιά και γενικά οικογένειες, προέβη σε άσεμνες, χυδαίες και προκλητικές χειρονομίες, επιδεικνύοντας διαρκώς και επαναλαμβανόμενα τα γεννητικά του όργανα (εννοείται την περιοχή των γεννητικών οργάνων, πάνω από τα ρούχα), προκαλώντας μας ιδιαίτερη έκπληξη από την αντιεπαγγελματική, αντιαθλητική και προσβλητική συμπεριφορά του (βλ. φωτογραφικό υλικό σχετ. 2)! Προσάγουμε δε και επικαλούμαστε σωρεία δημοσιευμάτων που δείχνουν και αποδεικνύουν το περιστατικό, ως έλαβε χώρα.
Να σημειωθεί ότι η ως άνω προσβλητική συμπεριφορά του πρώτου των εγκαλουμένων, δεν έχει καμία σχέση με τους πανηγυρισμούς για την επίτευξη του τέρματος, καθώς οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού, την ώρα που ο πρώτος των εγκαλουμένων «επιδείκνυε τον ανδρισμό του» με χυδαίες χειρονομίες, βρισκόντουσαν εντός του αγωνιστικού χώρου και πανηγύριζαν στο σημαιάκι του κόρνερ, στο οποίο ο πρώτος των εγκαλουμένων ουδέποτε πήγε.
Κατόπιν του ως άνω περιστατικού, επικράτησε μεγάλη ένταση εντός του αγωνιστικού χώρου, καθότι η κίνηση αυτή των εγκαλουμένων προκάλεσε την έντονη αντίδραση κάποιων από τους φιλάθλους της ΑΕΚ, οι οποίοι μπήκαν εντός του αγωνιστικού χώρου, γεγονός που οδήγησε στη διακοπή του αγώνα. Παρ' όλα αυτά και μετά τη διακοπή του αγώνα συνεχίστηκε η προσβλητική συμπεριφορά προς τους θεατές της δικής μας και όχι μόνο θύρας. Συγκεκριμένα, κατά την αποχώρηση των ποδοσφαιριστών του Ολυμπιακού από το σημείο του κόρνερ προκειμένου να μεταβούν στα αποδυτήρια ο δεύτερος εγκαλούμενος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, Παϊτίμ Κασάμι, κινούμενος παράλληλα με τις κερκίδες του ΟΑΚΑ και τις θύρες 29-31-35 και έως τη στιγμή της εισόδου του στα αποδυτήρια έδειχνε προκλητικά τα γεννητικά του όργανα προς τους θεατές, που βρισκόντουσαν στις προαναφερόμενες θύρες, ανάμεσα στους οποίους βρισκόμασταν και εμείς και παρακολουθούσαμε εμβρόντητοι τα όσα συνέβαιναν και συγκεκριμένα την άκρως προσβλητική και αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του ποδοσφαιριστή και δεύτερου εγκαλούμενου.
Τελικώς κατόπιν της διακοπής του αγώνα και της τελευταίας ανάρμοστης και προσβλητικής συμπεριφοράς του δεύτερου των εγκαλουμένων, αποχωρήσαμε από την κερκίδα μας, μαζί με τους υπόλοιπους θεατές, απογοητευμένοι από το απρόσμενο πέρας του αγώνα, το οποίο προκλήθηκε καθαρά από τις ως άνω υπαίτιες πράξεις των εγκαλουμένων. Ο συγκεκριμένος αγώνας άφησε και στους δύο μας μία θλίψη και μια πικρία από την καταπάτηση και προσβολή του φίλαθλου πνεύματος, από κάποιους που ως μετέχοντες σε μια αθλητική δραστηριότητα, όπως είναι η διεξαγωγή ενός ποδοσφαιρικού αγώνα, οφείλουν να διασφαλίζουν την ομαλή διεξαγωγή αυτού. Ο υιός μας Ανέστης Γαρυφάλλου, αν και μόλις 11 ετών, έχει όνειρο ζωής να γίνει ποδοσφαιριστής. Εξ αυτού του λόγου άλλωστε διδάσκεται μαθήματα ποδοσφαίρου από 4 ετών στην Ακαδημία Coerrer. Εκτός από τα μυστικά του ποδοσφαίρου στην ως άνω Ακαδημία, διδάσκεται και τις αξίες της ζωής, τον σεβασμό προς τον αντίπαλο αλλά και τη διαχείριση των συναισθημάτων του ανάλογα με τη νίκη ή την ήττα από ένα παιχνίδι. Στο περιστατικό της 11ης/3/2015 είδε όλες αυτές τις αξίες και τις αρχές που διδάσκεται καθημερινά να καταπατώνται. Είδαμε ανθρώπους αντί να χαίρονται με την νίκη της ομάδας τους να κατευθύνονται προς την κερκίδα που βρισκόμασταν και να προβαίνουν σε άσεμνες χειρονομίες. Όλο αυτό προκάλεσε άσχημα συναισθήματα στον υιό μας Ανέστη και την επιθυμία να εγκαταλείψει το όνειρό του για να μη γίνει σαν και αυτούς. Από την άλλη ο πρώτος από εμάς και πατέρας του δεύτερου από εμάς, βλέποντας σε απόσταση 15 μέτρων να διαδραματίζονται γεγονότα που δεν συνάδουν με το φίλαθλο πνεύμα και προσβάλλουν τον αθλητισμό ένιωσα ντροπή για λογαριασμό τους και αισθάνθηκα υπεύθυνος που ο υιός μου έγινε θεατής όλης αυτής της τουλάχιστον ανάρμοστης συμπεριφοράς και εξαιτίας τους γκρεμίστηκαν όλα τα όνειρά του. Η επιθυμία κάθε πατέρα να εμφυσήσει στα παιδιά του τα αθλητικά ιδεώδη καταρρακώνεται μπροστά σε τέτοιες απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες συμπεριφορές.
Οι ανωτέρω πράξεις των εγκαλουμένων ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια που επιτάσσει η ελευθερία έκφρασης και δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σε καμία περίπτωση καθώς εκτός του ότι διέσυραν το ελληνικό ποδόσφαιρο και προσβάλανε το φίλαθλο πνεύμα, προσβάλλανε κατάφωρα την τιμή, την υπόληψη και την αξιοπρέπεια ημών ως θεατών, που βρισκόμασταν εντός του κοινού προς το οποίο απευθύνονταν οι χειρονομίες. Η ενέργεια των εγκαλουμένων να κατευθυνθούν προς την κερκίδα μας και να μας επιδείξουν για αρκετή ώρα τα γεννητικά τους όργανα, αποτελεί ηθελημένη εκδήλωση ενέχουσα καταφρόνηση και αμφισβήτηση της ηθικής και κοινωνικής μας αξίας, που σκοπό είχε να μας μειώσει και να μας ταπεινώσει. Δεχτήκαμε μία συμπεριφορά που δεν ανταποκρίνεται στο μέγεθος της κοινωνικής αναγνώρισης που κάθε άνθρωπος πρέπει να απολαμβάνει.
Οι εγκαλούμενοι ως έχοντες την ιδιότητα των συμμετεχόντων σε μία αγωνιστική δραστηριότητα δεν τήρησαν του νόμους , τους κανονισμούς και τους κανόνες τους φίλαθλου πνεύματος, ως όφειλαν, κατά των διάρκεια των αθλητικών συναντήσεων και παραβίασαν τις υποχρεώσεις τους για ομαλή διεξαγωγή των αθλητικών συναντήσεων, όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 41 του Ν. 2725/1999.
Οι χυδαίες αυτές ενέργειες που σκοπό είχαν την ταπείνωση προς το πρόσωπό μας έθιξαν την ατομικότητα εκάστου των μελών που βρισκόντουσαν στην κερκίδα - θύρα με αριθμό 29. Αποτέλεσαν δηλαδή μία ομαδική προσβλητική εκδήλωση, που απευθυνόταν προς όλους τους θεατές της κερκίδας με αριθμό 29, επομένως ο καθένας από εμάς αποτέλεσε μέλος της ομάδας, στην οποία απευθύνθηκε η όλη προσβλητική εκδήλωση. Οι εγκαλούμενοι επομένως μετήλθαν κατ' αντικειμενική κρίση την ομαδική καταφρονητική εκδήλωση προς όλους τους θεατές της κερκίδας 29, ώστε να εκφέρουν μέσω αυτής κρίση περιφρονητική για καθέναν από εμάς τους θεατές, υπό τη δική μας ατομικότητα ο καθένας, που βρισκόμασταν στην κερκίδα με αριθμό 29, κατά την ώρα του αγώνα. Η τιμή άλλωστε είναι έννομο αγαθό προσωποπαγές και σε περιπτώσεις προσβλητικής εκδήλωσης με ομαδικό χαρακτήρα, δεν προσβάλλεται η ομάδα ως τέτοια, αλλά τα κατ' ιδίαν μέλη αυτής (βλ. κατωτέρω νομολογία και θεωρία).
Επίσης, οι χυδαίες χειρονομίες στις οποίες προέβησαν και οι δύο εγκαλούμενοι προς όλους τους θεατές της κερκίδας μας, προσβάλλοντας την τιμή του καθενός από εμάς, δεν εμπίπτουν στα πλαίσια του πανηγυρισμού αλλά κατά τη διενέργεια αυτών οι δράστες γνώρισαν πολύ καλά ότι αυτές οι εκδηλώσεις τους είναι πρόσφορες να παραγάγουν εξωτερικώς την εντύπωση καταφρονήσεως και γνώριζαν πολύ καλά ότι οι ενέργειές τους ενέχουν κατά την κοινή αντίληψη προσβολή της τιμής.
Να σημειωθεί δε ότι από την πλευρά μας , ήτοι από όλους τους θεατές της κερκίδας 29, δεν υπήρξε καμία πρόκληση της ανάρμοστης συμπεριφοράς των εγκαλουμένων. Δεν υπήρχε καμία απολύτως επαφή ή σχέση μεταξύ ημών και των εγκαλουμένων και οι εγκαλούμενοι δεν είχαν κανένα απολύτως λόγο να στραφούνε προς εμάς, ενεργώντας με κίνητρο τα αντικοινωνικά τους αισθήματα. Χωρίς καμία απολύτως αιτία και λόγο, μετά από το «γκολ» του παίκτη του Ολυμπιακού, ο πρώτος των εγκαλουμένων, όλως αδικαιολογήτως και αιφνιδίως κατευθύνθηκε προς την κερκίδα μας και για αρκετή ώρα μας επεδείκνυε τα γεννητικά του όργανα. Την ίδια απρόκλητη συμπεριφορά ακολούθησε και ο δεύτερος των εγκαλουμένων μετά τη διακοπή του αγώνα και καθώς κατευθυνόταν προς τα αποδυτήρια, αναζωπυρώνοντας για δεύτερη φορά μπροστά στα μάτια μας την απεχθή αυτή εκδήλωση.
Επειδή οι εγκαλούμενοι με τις προαναφερόμενες απρόκλητες και αξιόποινες πράξεις τους τέλεσαν εν γνώσει τους το αδίκημα της εξυβρίσεως (361 ΠΚ), της απρόκλητης έμπρακτης εξυβρίσεως (361 Α ΠΚ) ενώ παραβίασαν κατάφωρα και τις διατάξεις του Ν. 2725/1999, καθώς η ενέργειά τους να κατευθυνθούν προς την κερκίδα μας και να μας επιδεικνύουν τα γεννητικά τους όργανα συνεχώς και επαναλαμβανόμενα προσέβαλε κατάφωρα την τιμή και την υπόληψή μας με έργο και μάλιστα χωρίς καμία πρόκληση από εμάς. Η εξύβριση τελείται "έργω", όταν συνίσταται σε σωματική συμπεριφορά με την οποία θίγεται το σώμα του προσβαλλόμενου (κρατούσα άποψη) ή, κατ` άλλη άποψη, όταν γίνεται σωματικά, δηλαδή με μια σωματική κίνηση, έστω κι αν δεν επιδρά στο σώμα του θύματος, ή τέλος, σύμφωνα με μια τρίτη ενδιάμεση άποψη, όχι μόνο όταν η πράξη επιδρά σωματικά, αλλά και όταν συνίσταται σε ενέργεια, η οποία τείνει να θίξει το σώμα του προσβαλλόμενου προσώπου, έστω και αν δεν το πέτυχε (βλ. σχετ. Γ.Α. Μαγκάκης, Κονταξή, Ποινικός Κώδικας τομ. Β` έκδ. Γλ. σελ. 2986 ό.π.). Περαιτέρω, απρόκλητη είναι η εξύβριση όταν ο δράστης αμφισβητεί γενικά την "τιμή" μιας συγκεκριμένης κατηγορίας ανθρώπων και διαπράττει την (έμπρακτη μόνο) εξύβριση, αδιαφορώντας για την τιμή που ενσαρκώνουν. Υπό την έννοια αυτή και η επιλογή των προσώπων της προσβολής θα πρέπει να γίνεται τυχαία και αυθαίρετα από τον δράστη, ο οποίος έτσι εμφανίζεται να μην έχει συγκεκριμένη εχθρότητα προς το θύμα, να μην έχει συναντηθεί σε οποιοδήποτε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων, η δε ενέργειά του δεν έχει νοηματικό λόγο ύπαρξης (βλ. ΑΠ Ολ 1/1999 με παρατ. Α. Παπαδαμάκη, Υπέρ 2000,265 ΕΒ Γ.Α. Μαγκάκη, ό.π.). (106/2006 Πλημμ Πατρ).
Ως απρόκλητη ενέργεια χαρακτηρίζεται εκείνη η συμπεριφορά, η οποία πηγάζει από το αποφασισμένο να δράσει πρόσωπο χωρίς να σταθμίσει εξωτερικούς παράγοντες, αντικειμενικώς δε ουδόλως ενέχει πρόκληση του παθόντος. Η εκδηλωτική του έμπρακτη συμπεριφορά, προέρχεται από την ιδία αυτού βούληση, ανεξάρτητη και αυτοτελή, χωρίς να συνιστά όρο ή ανυπαρξία συνδέσεως με τυχόν προηγηθείσα ενέργεια του παθόντος, ο οποίος υπήρξε αδρανής. Το απρόκλητο της συμπεριφοράς του δράστη συνιστά ενέργεια αυθαίρετη εκ μέρους του υπαιτίου, χωρίς να υπάρχει, έστω και χαλαρή, σύνδεση μεταξύ δράστη και θύματος. Απρόκλητη δηλαδή είναι η εξύβριση, όταν ο δράστης και ο παθών δεν είχαν καμία σκέψη ή επαφή προηγουμένως σε οποιοδήποτε επίπεδο κοινωνικών σχέσεων (δεν είχαν "συναντηθεί") και ο δράστης δεν είχε κανένα δικαιολογημένο ή αδικαιολόγητο λόγο, να στραφεί κατά του συγκεκριμένου παθόντος ή πράγματος. Όταν δηλαδή ενεργεί χωρίς αιτία, στο κενό, εκ του μηδενός, με στόχο τον οποιοδήποτε παθόντα, ως κοινωνικό αγαθό, από αμφισβήτηση και εχθρότητα γενικά της κοινωνικής τάξεως και για ικανοποίηση μόνο της επιθετικότητάς του ως αυτοσκοπού, για ψυχική εκτόνωση, χωρίς καμία σύνδεση με το θύμα. (420/1998 ΑΠ). Όταν δηλαδή μόνον όταν ο δράστης μόνος του "εκ του μηδενός" χωρίς να έχει προηγηθεί τίποτε, εισέρχεται στην κοινωνική σφαίρα του θύματος με ανύπαρκτη προηγούμενη σχέση ή κοινωνική σύνδεση με αυτόν, και χωρίς να έχει προϋπάρξει απολύτως καμία μορφή κοινωνικής σύνδεσής τους.
Επειδή κατά το άρθρο 361 Α` ΠΚ, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 19 του ν. 1419/1984 "με φυλάκιση τουλάχιστον τριών μηνών τιμωρείται η έμπρακτη εξύβριση (άρθρο 361 παρ) αν έγινε χωρίς πρόκληση από τον παθόντα". Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι ο νομοθέτης, προκειμένου να προστατεύσει το κοινωνικό σύνολον από αιφνίδιες και άκρως μη συμβατές συμπεριφορές εκδηλούμενες αυθαίρετα και κατά τρόπο σοβαρώς επικριτικό, με συνέπεια να μεταβάλλεται απροσδόκητα η μεταξύ των προσώπων σχέση, με άμεση επιδίωξη την πάταξη της ατομικής σκληράς εκδήλωσης έναντι ορισμένων προσώπων , εισήγαγε νέα διάταξη, αφορώσα την απειλή ποινής στην περίπτωση εξυβρίσεως δι' έργου απευθυνόμενης κατά του παθόντος και άνευ προκλήσεως αυτού. Η έλλειψη προκλήσεως εκ μέρους του παθόντος συνιστά όρο του αδικήματος, αντικειμενικώς κρινόμενη και η οποία συνδυάζεται με το περιεχόμενο της έργω εξυβρίσεως, η οποία συνιστά έμπρακτη υλική ενέργεια, στρεφομένη εναντίον του προσώπου, του οποίου η τιμή και η υπόληψη προσβάλλεται με τρόπο εντόνως και καταδήλως καταφρονητικό. Διαφαίνεται μία εξειδιασμένη επιθετικότητα εκ μέρους του υπαιτίου η οποία στοχεύει να πλήξει το ανυποψίαστο θύμα, αφού ευρίσκεται προ απροόπτου και μη αναμενόμενης βιαίας επιθέσεως, απτομένης του σώματός του, χωρίς δυνατότητα αντιδράσεως, συνεπεία της ταχείας ενεργείας και της εσκεμμένης προσβλητικής ενέργειας του δράστη. Η ενέργεια του υπαιτίου αξιολογείται ως άκρως απαξιωτική έναντι του κοινωνικού συνόλου και ειδικότερα ενός ανύποπτου προσώπου, μη συνάδουσα προς την υποχρεωτική αλληλεγγύη και την επιβαλλομένη ανθρώπινη συμπεριφορά, με βάση τους κανόνες της συμβιώσεως, εντεύθεν δε απρόκλητα προκύπτει αντίθετη επικοινωνιακή σχέση μεταξύ των πολιτών και δημιουργείται έτσι μία δυσάρεστη κατάσταση μεταξύ των προσώπων. Ως απρόκλητη ενέργεια χαρακτηρίζεται εκείνη η συμπεριφορά, η οποία πηγάζει από το αποφασισμένο να δράσει πρόσωπο χωρίς να σταθμίσει εξωτερικούς παράγοντες, αντικειμενικώς δε ουδόλως ενέχει πρόκληση του παθόντος. Η εκδηλωτική του έμπρακτη συμπεριφορά, προέρχεται από την ιδία αυτού βούληση, ανεξάρτητη και αυτοτελή, χωρίς να συνιστά όρο ή ανυπαρξία συνδέσεως με τυχόν προηγηθείσα ενέργεια του παθόντος, ο οποίος υπήρξε αδρανής. Η έργω εξύβριση ως μορφή απρόκλητης αδικοπρακτικής ενεργείας μορφοποιείται σε ιδιαίτερο έγκλημα εκ λόγων προστασίας της κοινωνίας, δεδομένου ότι το περιεχόμενό της ενέχει διακριτά σημεία υπερβολικής προσβολής του ανύποπτου θύματος, το οποίον καθίσταται αντικείμενο, μη δυνάμενο να αμυνθεί, λόγω της μη αναμενόμενης και ταχείας δράσεως του υπαιτίου. Ο δόλος δε, συνίσταται στη γνώση της υβριστικής σημασίας της θελημένης ενέργειας της εκδηλωτικής καταφρονήσεως, δεν απαιτείται δε ειδική αιτιολογία του, διότι αυτός εξυπακούεται ότι ενυπάρχει στην παραγωγή των περιστατικών.
Επειδή για να θεωρηθεί ότι η τιμή ενός προσώπου προσβάλλεται δι' ομαδικού χαρακτηρισμού δέον στην εκδήλωση να εμπεριέχεται το αντικειμενικόν νόημα ότι ο δράστης κάνει χρήση της δυνατότητας του να εκφέρει μία κρίση για την ατομικότητα εκάστου των μελών της ομάδας. Ορθά παρατηρεί Μανωλεδάκης «Ασκήσεις» 1993 σε. 220 ότι το ευσύνοπτο του κύκλου (περιορισμένος και όχι ευρύς κύκλος χαρακτηριζόμενων προσώπων) μόνο καταρχήν μπορεί να συνιστά ένδειξη για παραδοχή εξύβρισης του καθενός από τα μέλη της ομάδας (του περιορισμένου κύκλου) όπου αναφέρεται ο ομαδικός χαρακτηρισμός. Η ευρύτητα του κύκλου δεν παίζει κανένα ρόλο όταν στο συγκεκριμένο χώρο όπου γίνεται ο ομαδικός χαρακτηρισμός υπάρχει ένα ή λίγα μέλη της ευρύτερης ομάδας ώστε να εντοπίζεται πια σ' αυτούς ο ομαδικός χαρακτηρισμός. Όταν λοιπόν το μέλος της ευρύτερης ομάδας βρίσκεται μπροστά σε άλλους και του απευθύνεται ένας προσβλητικός χαρακτηρισμός, η προσβολή εντοπίζεται πια σ' αυτόν και συνεπώς, η εξύβριση κατ' άρθρ. 361 παρ. 1 ΠΚ είναι κατ' αυτού δεδομένη. Η ομάδα πρέπει να είναι ένας ευσύνοπτος κύκλος προσώπων, ώστε να μπορεί να ειπωθεί ότι ο δράστης είχε τη δυνατότητα να εκφέρει κρίση για την ατομικότητα του καθενός μέλους της ομάδας (Ανδρουλάκης, DieSammel-beleidigung, 1970, σ. 63 επ). Σύμφωνα με το κριτήριο αυτό προσβάλλεται η τιμή ενός ατόμου με ομαδικό χαρακτηρισμό, όταν στην εκδήλωση εμπεριέχεται το αντικειμενικό νόημα, ότι ο δράστης κάνει χρήση της δυνατότητάς του να εκφέρει μία κρίση για την ατομικότητα του καθενός από τα μέλη της ομάδας βλ. Σπινέλη σελ. 313. Επομένως και εδώ, για να έχουμε προσβολή της τιμής όλων των μελών της ομάδας θα πρέπει να πρόκειται για κύκλο ευσύνοπτο για το δράστη, έτσι που να μπορεί η καταφρονητική εκδήλωσή του να θεωρηθεί ότι στηρίζεται σε προσωπική του επαφή, που να του έδωσε αφορμή να κρίνει και να αντιμετωπίσει κάθε μέλος της ομάδας (βλ. Ανδρουλάκη όπ. Παρ. σελ. 80). Αν ο ομαδικός χαρακτηρισμός συνδέεται με ορισμένο συμβάν, τότε θα πρέπει να δεχτούμε ότι εννοούνται μόνο οι παρευρισκόμενοι, ο δε ομαδικός χαρακτηρισμός οφείλεται σε τάση γενικεύσεως και υπερβολής που είναι συνηθισμένη σε τέτοιες εκδηλώσεις, Σπινέλης Ειδ. Έκδ. σελ. 38. Επομένως:
Α) Ο εγκαλών ως παθών θα πρέπει αναμφίβολα να περιλαμβάνεται μεταξύ των μελών της ομάδας.
Β) Ο δράστης να μετήλθε κατ' αντικειμενική κρίση την ομαδική καταφρονητική εκδήλωση , ώστε να εκφέρει έμμεσα μέσω αυτής κρίση περιφρονητική για καθένα από τα μέλη της ομάδας υπό τη δική του ατομικότητα και μοναδικότητα νοούμενο.
Γ) Ο κύκλος των υβριζομένων να είναι ευσύνοπτος, ήτοι μικρός, συνήθως εκτεινόμενος μέχρι των ορίων που ο δράστης μπορεί να εννοήσει, ήτοι να μπορεί να θεωρηθεί ότι ο δράστης περιφρονεί τα άτομα του κύκλου αυτού ένεκα συγκεκριμένης ιδιότητας (π.χ. φίλαθλοι της ΑΕΚ). Ταύτα δε λαμβανομένων υπόψη ότι η τιμή είναι έννομον αγαθό προσωποπαγές και ότι στη περίπτωση εξυβρίσεως με ομαδικό χαρακτηρισμό δεν προσβάλλεται η ομάδα ως τέτοια, αλλά τα κατ' ιδίαν μέλη αυτής ως τέτοια και έτσι πρέπει να καθίσταται φανερό ότι η εξύβριση αναφέρεται σ' αυτά.
Επειδή οι ως άνω προϋποθέσεις του ομαδικού χαρακτηρισμού συντρέχουν στο πρόσωπο και του πρώτου από εμάς και του υιού μου, καθώς αποτελέσαμε μέλη της ομάδας θεατών της κερκίδας 29 στην οποία απευθύνθηκαν οι άσεμνες και χυδαίες χειρονομίες των εγκαλουμένων. Εξ αυτού του λόγου υπέστημεν από τις ως άνω προσβλητικές χειρονομίες χωρίς καμία πρόκληση προσβολή της τιμής και της υπόληψής μας, καθιστάμεθα δε για το λόγο αυτό άμεσα παθόντες των ως άνω αξιοποίνων πράξεων των εγκαλουμένων ως φορείς του προσβληθέντος εννόμου αγαθού της τιμής και της υπόληψής μας.
Επειδή σύμφωνα με το 118ΠΚ ο εάν παθών είναι πρόσωπο που δεν έχει συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας του, δικαίωμα για υποβολή της εγκλήσεως έχει ο νόμιμος αντιπρόσωπός του. Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 1510 ΑΚ, νόμιμοι αντιπρόσωποι του ανηλίκου επί υφισταμένου γάμου είναι οι γονείς του, που έχουν τη γονική μέριμνα του τέκνου τους, την οποία ασκούν από κοινού. Κονταξή ΠΧΡ ΛΓ' 761, Εφ Λαρ. 60/1985, ΠΧρ ΛΕ' 607, όπου συμφ. Εις. Πρότ. Παπαδημητρίου Οικογενειακόν Τόμον. Β'(1986) σελ. 474. Η γονική μέριμνα περιλαμβάνει, εκτός άλλων, και την επιμέλεια του προσώπου του ανηλίκου τέκνου, της οποίας περιεχόμενο αποτελεί και το δικαίωμα της εγκλήσεως. Έτσι, σε περίπτωση εγκλήματος, το οποίο στρέφεται κατά ανηλίκου που δεν έχει συμπληρώσει το 12ο έτος της ηλικίας του, το δικαίωμα υποβολής της απαιτούμενης για την κίνηση της ποινικής διώξεως εγκλήσεως επιφυλάσσεται από το νόμο στους γονείς του ανηλίκου, οι οποίοι πρέπει, κατ` αρχήν, να υποβάλουν την έγκληση αυτή από κοινού (32/2005 ΠλημμΡόδου).
Επειδή τυγχάνουμε γονείς του ανήλικου τέκνου μας, Ανέστη Γαρυφάλλου του Χρήστου, μαθητή της ΣΤ' Δημοτικού, ηλικίας 11 ετών και εξ αυτού του λόγου ως έχοντες τη γονική μέριμνα αυτού από κοινού σύμφωνα με το άρθρο 1510 ΑΚ καθιστάμεθα νόμιμοι αντιπρόσωποι αυτού, έχοντας το δικαίωμα στην άσκηση της παρούσας εγκλήσεως για λογαριασμό του.
Επειδή οι παραπάνω πράξεις των εγκαλουμένων προβλέπονται και τιμωρούνται από τον Νόμο.
Επειδή των πιο πάνω αδικημάτων συγκροτείται τόσο η αντικειμενική όσο και η υποκειμενική υπόσταση.
Επειδή, πέραν των ανωτέρω δημοσιευμάτων, προσάγουμε και επικαλούμαστε προς απόδειξη των ισχυρισμών μας και τις υπ' αρ. .......... .......... και .............. ένορκες καταθέσεις των .............. ενώπιον του Ειρηνοδικείου Αθηνών κατ' άρθρο 46 παρ. 4 ΚΠΔ, ως ισχύει (σχετ. ..........)
Για τους λόγους αυτούς και
με επιφύλαξη για άλλα δικαιώματά μας.
ΕΓΚΑΛΟΥΜΕ τους: 1. Ζούλια Περέιρα, προπονητή της ομάδας ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, κάτοικο........ και 2. Pajtim( Παϊτίμ) Kasami (Κασάμι), ποδοσφαιριστή της ομάδας ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ, κάτοικο.... για τις άνω παράνομες πράξεις τους σε βάρος μας και ζητούμε την κατά το νόμο δίωξη και τιμωρία τους, για όποιο ποινικό αδίκημα θεωρήσετε ότι πρέπει κατά νόμον να διωχθούν.
Αθήνα, 26 Μαρτίου 2015»
